Βρισκόμαστε μπροστά σε μία εκπαιδευτική μεταρρύθμιση που αναδιαμορφώνει τον χώρο της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Προοπτικά είναι σαφές ότι το θέμα αφορά όλα τα ΤΕΙ και όχι μόνο τα δύο αθηναϊκά.
Σε μία τέτοια κατάσταση καλό είναι να ψάξει κανείς αν είναι στους χαμένους ή στους κερδισμένους. Γιατί μπορεί να μην είναι όλοι οι εμπλεκόμενοι κερδισμένοι. Λοιπόν κερδισμένοι είναι οι καθηγητές των ΤΕΙ. Κερδισμένοι είναι και οι φοιτούντες, αυτοί μπορούν να διαλέξουν.
Υπάρχουν όμως και χαμένοι. Αυτοί είναι οι απόφοιτοι και προοπτικά οι απόφοιτοι των άλλων ΤΕΙ. Τα ιδρύματα τους καταργούνται και οι ίδιοι αποκόπτονται από αυτά. Καταργούνται τα ιδρύματα προφανώς ως μη χρήσιμα, ως μη αναγκαία στην σημερινή κοινωνία. Αποκόπτονται δε από αυτά οι απόφοιτοι για να μην βλάψουν την φήμη του καινούργιου ιδρύματος. Ως μιάσματα;
Υπερβολές; Παράδειγμα. Το ίδιο το σύστημα των κατηγοριών κλάδων ΔΥ έλκει την καταγωγή από την εποχή που το σύστημα μεταπτυχιακών σπουδών δεν ήταν ανεπτυγμένο στην χώρα μας και οι κατηγορίες των ΔΥ εφοδιάζονταν από διαφορετικές βαθμίδες εκπαίδευσης. Έχει παραμείνει λοιπόν μέσω του «προβαδίσματος» των ΠΕ έναντι των ΤΕ αλλά και μη νομοθετημένων παρεμβάσεων των υπηρεσιακών παραγόντων η πρωτοκαθεδρία των ΔΥ κλάδου ΠΕ. Τι απομένει λοιπόν σαν προοπτική ιεραρχικής ανέλιξης; Η απάντηση είναι θέσεις ευθύνης σε οργανικές μονάδες στελεχωμένες με ΤΕ. Και τώρα καινούργιοι ΤΕ δεν θα υπάρξουν.
Επειδή δεν είναι καθόλου πιστευτό ότι τα επαγγελματικά δικαιώματα (ΕΔ) των ήδη αποφοίτων και των μελλοντικών δεν θα αποκλίνουν, η ζημιά και η διάσπαση στον κλάδο είναι προφανής.
Η οικοδόμηση ενός συστήματος συμπληρωματικών εξετάσεων που θα οδηγούν σε ισοτίμιση θα είναι μία παρακαταθήκη άμβλυνσης των high stakes tests των σημερινών πανελληνίων. Υπεύθυνοι θα πρέπει να είναι το ΔΕΠ των καινούργιων τμημάτων. Αυτοί κυρίως έχουν την θεσμική μνήμη για να συγκρίνουν διαφορές προγραμμάτων σπουδών και εκπαιδευτικών διαδικασιών.
Παράλληλα αν εκτελεστεί σωστά οι φιλοδοξούντες αναβάθμιση θα αποκομίσουν γνώσεις ουσιαστικές και όχι σε επανάληψη αντικειμένων στα οποία έχουν ήδη εκτεθεί. Όταν βλέπω να σπουδάζουν π.χ. στο ανοιχτό πανεπιστήμιο πληροφορική απόφοιτοι ΤΕΙ πληροφορικής με μάστερ δεν μπορώ παρά να το θεωρήσω απερίγραπτη σπατάλη πόρων.
Βρισκόμαστε μπροστά σε μία εκπαιδευτική μεταρρύθμιση που αναδιαμορφώνει τον χώρο της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Προοπτικά είναι σαφές ότι το θέμα αφορά όλα τα ΤΕΙ και όχι μόνο τα δύο αθηναϊκά. Σε μία τέτοια κατάσταση καλό είναι να ψάξει κανείς αν είναι στους χαμένους ή στους κερδισμένους. Γιατί μπορεί να μην είναι όλοι οι εμπλεκόμενοι κερδισμένοι. Λοιπόν κερδισμένοι είναι οι καθηγητές των ΤΕΙ. Κερδισμένοι είναι και οι φοιτούντες, αυτοί μπορούν να διαλέξουν. Υπάρχουν όμως και χαμένοι. Αυτοί είναι οι απόφοιτοι και προοπτικά οι απόφοιτοι των άλλων ΤΕΙ. Τα ιδρύματα τους καταργούνται και οι ίδιοι αποκόπτονται από αυτά. Καταργούνται τα ιδρύματα προφανώς ως μη χρήσιμα, ως μη αναγκαία στην σημερινή κοινωνία. Αποκόπτονται δε από αυτά οι απόφοιτοι για να μην βλάψουν την φήμη του καινούργιου ιδρύματος. Ως μιάσματα; Υπερβολές; Παράδειγμα. Το ίδιο το σύστημα των κατηγοριών κλάδων ΔΥ έλκει την καταγωγή από την εποχή που το σύστημα μεταπτυχιακών σπουδών δεν ήταν ανεπτυγμένο στην χώρα μας και οι κατηγορίες των ΔΥ εφοδιάζονταν από διαφορετικές βαθμίδες εκπαίδευσης. Έχει παραμείνει λοιπόν μέσω του «προβαδίσματος» των ΠΕ έναντι των ΤΕ αλλά και μη νομοθετημένων παρεμβάσεων των υπηρεσιακών παραγόντων η πρωτοκαθεδρία των ΔΥ κλάδου ΠΕ. Τι απομένει λοιπόν σαν προοπτική ιεραρχικής ανέλιξης; Η απάντηση είναι θέσεις ευθύνης σε οργανικές μονάδες στελεχωμένες με ΤΕ. Και τώρα καινούργιοι ΤΕ δεν θα υπάρξουν. Επειδή δεν είναι καθόλου πιστευτό ότι τα επαγγελματικά δικαιώματα (ΕΔ) των ήδη αποφοίτων και των μελλοντικών δεν θα αποκλίνουν, η ζημιά και η διάσπαση στον κλάδο είναι προφανής. Η οικοδόμηση ενός συστήματος συμπληρωματικών εξετάσεων που θα οδηγούν σε ισοτίμιση θα είναι μία παρακαταθήκη άμβλυνσης των high stakes tests των σημερινών πανελληνίων. Υπεύθυνοι θα πρέπει να είναι το ΔΕΠ των καινούργιων τμημάτων. Αυτοί κυρίως έχουν την θεσμική μνήμη για να συγκρίνουν διαφορές προγραμμάτων σπουδών και εκπαιδευτικών διαδικασιών. Παράλληλα αν εκτελεστεί σωστά οι φιλοδοξούντες αναβάθμιση θα αποκομίσουν γνώσεις ουσιαστικές και όχι σε επανάληψη αντικειμένων στα οποία έχουν ήδη εκτεθεί. Όταν βλέπω να σπουδάζουν π.χ. στο ανοιχτό πανεπιστήμιο πληροφορική απόφοιτοι ΤΕΙ πληροφορικής με μάστερ δεν μπορώ παρά να το θεωρήσω απερίγραπτη σπατάλη πόρων.