Με αφορμή την ίδρυση του ΠΔΑ:
Εδώ και μερικά χρόνια ενόψει διαβουλεύσεων, οι απόφοιτοι και φοιτητές των σχολών μηχανικών των ΤΕΙ έχουν το θλιβερό προνόμιο να διαμαρτύρονται από τις σελίδες του opengov για την ολοένα και αυξανόμενη σειρά νομοθετημάτων που τους ρίχνουν ολοένα και βαθύτερα στον καιάδα της επαγγελματικής και κοινωνικής απαξίωσης.
Στα 30 χρόνια και πλέον χρόνια ύπαρξης των ΤΕΙ έχει ιδρυθεί πλήθος πολυτεχνικών σχολών , έχουν έρθει χιλιάδες απόφοιτοι πανεπιστημίων εξωτερικού με σπουδές μηχανικού και οσονούπω οι απόφοιτοι ‘’κολλεγίων’’ αναγνωρίζονται ως μηχανικοί με βάση το σε ισχύ νομοθετικά ρυθμιζόμενο επάγγελμα του μηχανικού στη χώρα μας.
Αντιθέτως τα τμήματα μηχανικών των ΤΕΙ αντιμετωπίζονται ως οιονεί ανύπαρκτα, άνθρωποι με πτυχίο μηχανικού ουσιαστικά παίρνουν τα υπολείμματα (leftovers) της επαγγελματικής ύλης του μηχανικού που έχουν σπουδάσει , εν μέσω τοποθέτησης προσκομμάτων, νομιμοφανών απαγορεύσεων στις σχέσεις με τη Διοίκηση και καθημερινού αγώνα για την απόδειξη του προφανούς και αυτονόητου για το μεροκάματο, ύβρεων και τοποθέτησης τυπικών φραγμών πραγματικά αστείων για την εποχή μας στην επαγγελματική δραστηριότητα: (Όρια ισχύος της τάξης των 50 Kw,όρια ορόφων, μη υπογραφή αντισεισμικού, απαγόρευση εγγραφής στο μητρώο μελετητών- με υποσχετική τα τελευταία χρόνια όταν εκδοθούν επαγγελματικά δικαιώματα- όρια στη διενέργεια ενεργειακών επιθεωρήσεων και απαγόρευση εκπόνησης ΜΕΑ στην εξέλιξη εργοληπτικών πτυχίων, αδυναμία πρόσβασης σε ένα σωρό υπηρεσιών μηχανικού). Παραδόξως δεν έχουν μπει όρια ανάπτυξης γραμμών κώδικα για τους μηχανικούς Πληροφορικής- και αυτό γιατί δεν υπήρχε αυτή η τεχνολογία τη δεκαετία του 30 , που στήθηκαν τα επαγγελματικά δικαιώματα των ΄΄ διπλωματούχων ΄΄ μηχανικών. Ουσιαστικά όπου και αν ψάξεις θα βρεις ένα μικρό πετραδάκι έντεχνα τοποθετημένο που απαγορεύει την πρόσβαση μερικά ή ολικά στο επάγγελμα του μηχανικού για τους μηχανικούς Τ.Ε. Τα παραπάνω συνοδεύονται φυσικά με γενναίες δόσεις κοινωνικής απαξίωσης. Η εκπροσώπηση των μηχανικών Τ.Ε. έχει αφεθεί στην ΕΕΤΕΜ, ένα κοινό σωματείο με μερικές χαριστικές αρμοδιότητες από την Πολιτεία που περισσότερο εξυπηρετούν την οικονομική του τροφοδοσία παρά το συμφέρον των μελών του - π.χ. την καταβολή παράβολου –και βέβαια ετήσιας συνδρομής για την έκδοση ΥΔΕ. Η ΕΕΤΕΜ είναι το νέο έκδοχο παλαιότερων συνδικαλιστικών ενώσεων των υπομηχανικών του μικρού Πολυτεχνείου και των ΚΑΤΕ-ΚΑΤΕΕ, ένα έντεχνα τοποθετημένο βαρίδι που συνδέει τους μηχανικούς Τ.Ε. με αποφοίτους Ανώτερων σχολών , και εξασφαλίζει τον αποπροσανατολισμό των διεκδικήσεων από συνιστώσες διαφορετικών επιπέδων σπουδών. (Δεν θέλω να μειώσω τους συναδέλφους από μικρό πολυτεχνείο και ΚΑΤΕ/ΚΑΤΕΕ αλλά αυτή είναι η νομική πραγματικότητα –και αυτοί έδωσαν αγώνες και τους έχασαν κάτω από την μπότα του ΤΕΕ). Αντίστοιχα στο Δημόσιο που αποτελεί ένα ισχυρό μπούσουλα για την κοινωνία οι υπομηχανικοί, οι τεχνολόγοι μηχανικοί των ΚΑΤΕ/ΚΑΤΕΕ και οι μηχανικοί Τ.Ε. στεγάζονται όλοι κάτω από την πινακίδα Τ.Ε. με τους αντίστοιχους περιορισμούς έναντι της ΠΕ κατηγορίας. Σαν να μην έφθανε αυτό αποφάσεις της Διοίκησης έχουν εντάξει κατά καιρούς εργοδηγούς , απόφοιτους μέσων σχολών και μηχανικούς Ε.Ν. στην ΤΕ κατηγορία δημιουργώντας άλλους νομικούς φραγμούς και ενισχύοντας την ομπρέλα προστασίας στο φωτοστέφανο του Διπλωματούχου μηχανικού. Συνήθως ο μηχανικός Τ.Ε. αποκαλείται υπομηχανικός ή Τεχνολόγος -νεότερη εφεύρεση καραμέλα του ΤΕΕ, που την χρησιμοποιεί κατά κόρον στα επίσημα έγγραφά του και ανακοινώσεις του- όλα αυτά αγνοώντας το νόμο και το πτυχίο που απονέμει στους αποφοίτους μηχανικούς των ΤΕΙ. Με τον ίδιο σκαιό τρόπο που τα ΜΜΕ, η δημόσια διοίκηση, ο τυπικός πολιτικός προϊστάμενος και τελικά ο μέσος πολίτης αναφέρονται σε ΑΕΙ και ΤΕΙ και όχι σε Πανεπιστήμια και ΤΕΙ
Οι όποιες προβλέψεις του νόμου για την έκδοση επαγγελματικών δικαιωμάτων των μηχανικών ΤΕΙ, δεν εφαρμόσθηκαν ποτέ. Η νομοθεσία που αναγνωρίζει τον ανώτατο χαρακτήρα των σχολών, είναι ‘’κουτσή’’ γιατί προσκρούει και σε ένα σωρό έντεχνα τοποθετημένους νομικούς σκοπέλους και ‘’συναδελφικές’’ αποφάσεις εργαλείων της Διοίκησης με χαρακτηριστικότερο το ΣΤΕ, έτσι ώστε αβασάνιστα οι απόφοιτοι ΤΕΙ – έστω και αν ακολουθήσουν μεταπτυχιακές και διδακτορικές σπουδές , έστω διαθέτοντας σημαντική επαγγελματική εμπειρία, να παραμένουν στο τέλος ουσιαστικά Bob μάστορες όπως έχει τονίσει και ο νυν υπουργός Υποδομών και Μεταφορών παλαιότερα από άλλη ‘’διπλωματουχιακή’’ θέση.
Σε Ιδιωτικό και Δημόσιο τομέα οι μηχανικοί ΤΕ, είναι τα απολύτως χρήσιμα στελέχη. Σε αρκετές περιπτώσεις βγάζουν όλη τη ‘’δύσκολη και βρώμικη’’ δουλειά με τη χαμηλότερη αμοιβή και ελάχιστες δυνατότητες ανέλιξης σε ένα οργανισμό. Ιδιαίτερα στο Δημόσιο παρόλο τον εκσυγχρονισμό της Διοίκησης και του κώδικα ΔΥ, ουσιαστικά αποκόπτονται από θέσεις ευθύνης είτε με το προβάδισμα που παρέχει ο νόμος σε ΠΕ, είτε με την κατασκευή οργανογραμμάτων από ΠΕ για ΠΕ.
Η ΑΔΙΠ έχει ήδη αξιολογήσει τις σπουδές μηχανικού σε όλα τα τμήματα μηχανικών ΤΕΙ. Η Πολιτεία έχει κατατάξει στην κατηγορία 6 όπως οφείλει με βάση τον ανώτατο χαρακτήρα τους τα πτυχία ΤΕΙ. Αλλά αυτά παραμένουν κενή επιταγή χωρίς ξεκάθαρο και σαφές νομικό πλαίσιο,γ
Δυστυχώς- δυστυχέστατα- πολλά ακόμα πρέπει να γραφούν εδώ. Όμως για την οικονομία της συζήτησης θα ήθελα όμως να προτείνω τα παρακάτω που θεωρώ ότι πρέπει να προηγηθούν πριν την ίδρυση του ΠΔΑ (ή αντί της ίδρυσης του ΠΔΑ):
1) Καθορισμός με νόμο των επαγγελματικών δικαιωμάτων(και όχι πρόσβασης σε επαγγελματικές δραστηριότητες) με τη συμμετοχή και ανεξάρτητων εμπειρογνωμόνων-του συνόλου των μηχανικών από λευκό χαρτί (και πλήρης κατάργηση της ισχύουσας αναχρονιστικής νομοθεσίας του 1930 που αναφέρεται στο επάγγελμα του μηχανικού) σύμφωνα με τα προγράμματα σπουδών τους, τις μεταπτυχιακές τους σπουδές , την εμπειρία τους και τη συμμετοχή σε εξετάσεις πιστοποίησης. Ένα καλό παράδειγμα ήταν οι εξετάσεις πιστοποίησης των ενεργειακών επιθεωρητών οι οποίες καταργήθηκαν από το ίδιο το ΤΕΕ γιατί χαλούσαν την συντεχνιακή πιάτσα.
2) Αλλαγή του νόμου για το ΤΕΕ, δεν μπορεί να είναι ταυτόχρονα τεχνικός σύμβουλος του κράτους και συνδικαλιστικό όργανο της συντεχνίας των διπλωματούχων μηχανικών, με την προοπτική να συμπεριλάβει ΟΛΑ τα τεχνικά επαγγέλματα με ΙΣΟΤΙΜΗ εκπροσώπηση. Η στρεβλή ‘’τεχνική πυραμίδα’’ στη χώρα μας πρέπει επιτέλους να διορθωθεί.
3) Κατάργηση του διαχωρισμού ΠΕ /ΤΕ και αντικατάσταση με ενιαία στο Δημόσιο εφόσον πρόκειται για πτυχιούχους Ανώτατης εκπαίδευσης. Είναι πραγματικά θλιβερό να προηγούνται άνθρωποι σε θέσεις ευθύνης με άσχετο αντικείμενο επειδή είναι ΠΕ σε σχέση με εξειδικευμένους ΤΕ. Ή ακόμα γελοιωδέστερο, υπάλληλοι ΤΕ με αναγνωρισμένο μεταπτυχιακό τίτλο από Πανεπιστήμιο να συνεχίζουν να χαρακτηρίζονται ΤΕ.
Οι δηλώσεις περί κύρους πτυχίου Πανεπιστημίου και ΤΕΙ του Κ. Υπουργού είναι τουλάχιστον άτυχες. Οι απόφοιτοι μηχανικοί ΤΕΙ δεν χρειάζονται πτυχίο Πανεπιστημίου, επαγγελματικά δικαιώματα αποφοίτων ανωτάτων σχολών χρειάζονται. Ως απόφοιτοι ανώτατων σχολών ανήκουν στην κατηγορία ΕΠΠ6. Σημαντικός αριθμός πλέον διαθέτει μεταπτυχιακό και διδακτορικό τίτλο σπουδών. Η πολιτεία προσφέρει το πτυχίο αλλά δεν κατοχυρώνει τον πτυχιούχο. Τα ΤΕΙ δεν χρειάζονται να γίνουν Πανεπιστήμια –εκτός αν αυτό εξυπηρετεί την αναδιάρθρωση του γιγαντισμού της Ανώτατης εκπαίδευσης αλλά μάλλον θα έπρεπε να αρχίσει από ένα σωρό ‘’Πανεπιστήμια’’ με σημαία ευκαιρίας. Αυτό πρέπει να γίνει αν γίνει με προπορεία στην προστασία των αποφοίτων ΤΕΙ.
Κατά την ταπεινή μου γνώμη αν τα παραπάνω δεν δρομολογηθούν η ίδρυση του ΠΔΑ θα έχει τον εξής χαρακτήρα:
Α) Θρίαμβο του ΤΕΕ αφού εξαφανίζει μερικά από τα καλύτερα τμήματα μηχανικών ΤΕΙ, αντικαθιστώντας τα με ενδιάμεσα πανεπιστημιακά τμήματα που θα αναλάβει να τα διαχειριστεί κατά τον γνωστό τρόπο. Η όποια αντικειμενική ΄΄απειλή ‘’ για τη συντεχνία εξαφανίζεται και οι απόφοιτοι μηχανικοί ΤΕΙ θα έχουν αφανιστεί επαγγελματικά στην επόμενη δεκαετία αφού θα έχει αποκοπεί η ρίζα τους.
Β) Η τεχνογνωσία και εκπαιδευτική επάρκεια των τμημάτων θα χαριστεί αβασάνιστα στο νέο Πανεπιστήμιο, αλλά όχι και στους απόφοιτους 30 ετών που και με τη συμμετοχή τους χτίστηκε και ΄΄ανδρώθηκε’’ (ή ‘’γυναικώθηκε’’ για να είμαστε και συνεπείς στην ισότητα των φύλλων, έστω λεκτικά ).
Τα παραπάνω θα αποτελέσουν ταφόπλακα σε ένα δραστήριο και ικανό τμήμα της ελληνικής κοινωνίας , ενισχύοντας την αδικία που υφίσταται χρόνια τώρα με κύρια ευθύνη του ΤΕΕ, και θα πυροδοτήσει ανεξέλεγκτες αντιδράσεις.
Ο Κύριος υπουργός είπε πριν από λίγες μέρες στην εκδήλωση για τα 180 χρόνια του ΕΜΠ πως οι συντεχνίες είναι εχθρός της δημοκρατίας. Θα μπορούσα εύκολα να συμπληρώσω πως είναι εχθρός και της ‘’ελεύθερης οικονομίας’’ αλλά και δεν συνάδουν με οποιαδήποτε αριστερή πολιτική που έχει ως επίκεντρο τον άνθρωπο. Τελικά οι συντεχνίες ωφελούν μόνο την προσοδοθηρία των μελών τους και των συν αυτώ παρατρεχάμενων που ΄΄τρέφονται΄΄ διαπλεκόμενοι όταν οι συντεχνίες γίνουν ισχυρές. Αν επιχειρήσουμε έναν απολογισμό της προσφοράς των διπλωματούχων μηχανικών στην ελληνική κοινωνία , θα διαπιστώσουμε την απογοήτευσή μας. Ίσως το ίδιο θα μπορούμε να πούμε και για τα υπόλοιπα νομοθετικά ρυθμιζόμενα επαγγέλματα που έχουν φτιάξει ισχυρή ασπίδα προστασίας των συμφερόντων τους σε βάρος της ελληνικής κοινωνίας. Ο μεγαλύτερος σύμμαχος των συντεχνιών είναι η ΑΓΝΟΙΑ που διακατέχει τους περισσότερους από κρατικούς λειτουργούς, πολιτικούς προϊσταμένους, ακόμα και τους ίδιους πτυχιούχους Πανεπιστημίων και ΤΕΙ. Και έτσι η άγνοια γίνεται προστάτης της κάθε εύπεπτης καραμέλας που πετούν οι συντεχνίες στον πολίτη για να κάνουν τη δουλειά τους. Θα παρακαλούσα όλους να κάνουν μια αναδρομή στο πως έχει εξελιχθεί το επάγγελμα του μηχανικού στην Ελλάδα από την εποχή του Κυριακάτικού ‘’σχολείου τεχνών και επαγγελμάτων΄΄ για τεχνίτες στην Ελλάδα.
Με αφορμή την ίδρυση του ΠΔΑ: Εδώ και μερικά χρόνια ενόψει διαβουλεύσεων, οι απόφοιτοι και φοιτητές των σχολών μηχανικών των ΤΕΙ έχουν το θλιβερό προνόμιο να διαμαρτύρονται από τις σελίδες του opengov για την ολοένα και αυξανόμενη σειρά νομοθετημάτων που τους ρίχνουν ολοένα και βαθύτερα στον καιάδα της επαγγελματικής και κοινωνικής απαξίωσης. Στα 30 χρόνια και πλέον χρόνια ύπαρξης των ΤΕΙ έχει ιδρυθεί πλήθος πολυτεχνικών σχολών , έχουν έρθει χιλιάδες απόφοιτοι πανεπιστημίων εξωτερικού με σπουδές μηχανικού και οσονούπω οι απόφοιτοι ‘’κολλεγίων’’ αναγνωρίζονται ως μηχανικοί με βάση το σε ισχύ νομοθετικά ρυθμιζόμενο επάγγελμα του μηχανικού στη χώρα μας. Αντιθέτως τα τμήματα μηχανικών των ΤΕΙ αντιμετωπίζονται ως οιονεί ανύπαρκτα, άνθρωποι με πτυχίο μηχανικού ουσιαστικά παίρνουν τα υπολείμματα (leftovers) της επαγγελματικής ύλης του μηχανικού που έχουν σπουδάσει , εν μέσω τοποθέτησης προσκομμάτων, νομιμοφανών απαγορεύσεων στις σχέσεις με τη Διοίκηση και καθημερινού αγώνα για την απόδειξη του προφανούς και αυτονόητου για το μεροκάματο, ύβρεων και τοποθέτησης τυπικών φραγμών πραγματικά αστείων για την εποχή μας στην επαγγελματική δραστηριότητα: (Όρια ισχύος της τάξης των 50 Kw,όρια ορόφων, μη υπογραφή αντισεισμικού, απαγόρευση εγγραφής στο μητρώο μελετητών- με υποσχετική τα τελευταία χρόνια όταν εκδοθούν επαγγελματικά δικαιώματα- όρια στη διενέργεια ενεργειακών επιθεωρήσεων και απαγόρευση εκπόνησης ΜΕΑ στην εξέλιξη εργοληπτικών πτυχίων, αδυναμία πρόσβασης σε ένα σωρό υπηρεσιών μηχανικού). Παραδόξως δεν έχουν μπει όρια ανάπτυξης γραμμών κώδικα για τους μηχανικούς Πληροφορικής- και αυτό γιατί δεν υπήρχε αυτή η τεχνολογία τη δεκαετία του 30 , που στήθηκαν τα επαγγελματικά δικαιώματα των ΄΄ διπλωματούχων ΄΄ μηχανικών. Ουσιαστικά όπου και αν ψάξεις θα βρεις ένα μικρό πετραδάκι έντεχνα τοποθετημένο που απαγορεύει την πρόσβαση μερικά ή ολικά στο επάγγελμα του μηχανικού για τους μηχανικούς Τ.Ε. Τα παραπάνω συνοδεύονται φυσικά με γενναίες δόσεις κοινωνικής απαξίωσης. Η εκπροσώπηση των μηχανικών Τ.Ε. έχει αφεθεί στην ΕΕΤΕΜ, ένα κοινό σωματείο με μερικές χαριστικές αρμοδιότητες από την Πολιτεία που περισσότερο εξυπηρετούν την οικονομική του τροφοδοσία παρά το συμφέρον των μελών του - π.χ. την καταβολή παράβολου –και βέβαια ετήσιας συνδρομής για την έκδοση ΥΔΕ. Η ΕΕΤΕΜ είναι το νέο έκδοχο παλαιότερων συνδικαλιστικών ενώσεων των υπομηχανικών του μικρού Πολυτεχνείου και των ΚΑΤΕ-ΚΑΤΕΕ, ένα έντεχνα τοποθετημένο βαρίδι που συνδέει τους μηχανικούς Τ.Ε. με αποφοίτους Ανώτερων σχολών , και εξασφαλίζει τον αποπροσανατολισμό των διεκδικήσεων από συνιστώσες διαφορετικών επιπέδων σπουδών. (Δεν θέλω να μειώσω τους συναδέλφους από μικρό πολυτεχνείο και ΚΑΤΕ/ΚΑΤΕΕ αλλά αυτή είναι η νομική πραγματικότητα –και αυτοί έδωσαν αγώνες και τους έχασαν κάτω από την μπότα του ΤΕΕ). Αντίστοιχα στο Δημόσιο που αποτελεί ένα ισχυρό μπούσουλα για την κοινωνία οι υπομηχανικοί, οι τεχνολόγοι μηχανικοί των ΚΑΤΕ/ΚΑΤΕΕ και οι μηχανικοί Τ.Ε. στεγάζονται όλοι κάτω από την πινακίδα Τ.Ε. με τους αντίστοιχους περιορισμούς έναντι της ΠΕ κατηγορίας. Σαν να μην έφθανε αυτό αποφάσεις της Διοίκησης έχουν εντάξει κατά καιρούς εργοδηγούς , απόφοιτους μέσων σχολών και μηχανικούς Ε.Ν. στην ΤΕ κατηγορία δημιουργώντας άλλους νομικούς φραγμούς και ενισχύοντας την ομπρέλα προστασίας στο φωτοστέφανο του Διπλωματούχου μηχανικού. Συνήθως ο μηχανικός Τ.Ε. αποκαλείται υπομηχανικός ή Τεχνολόγος -νεότερη εφεύρεση καραμέλα του ΤΕΕ, που την χρησιμοποιεί κατά κόρον στα επίσημα έγγραφά του και ανακοινώσεις του- όλα αυτά αγνοώντας το νόμο και το πτυχίο που απονέμει στους αποφοίτους μηχανικούς των ΤΕΙ. Με τον ίδιο σκαιό τρόπο που τα ΜΜΕ, η δημόσια διοίκηση, ο τυπικός πολιτικός προϊστάμενος και τελικά ο μέσος πολίτης αναφέρονται σε ΑΕΙ και ΤΕΙ και όχι σε Πανεπιστήμια και ΤΕΙ Οι όποιες προβλέψεις του νόμου για την έκδοση επαγγελματικών δικαιωμάτων των μηχανικών ΤΕΙ, δεν εφαρμόσθηκαν ποτέ. Η νομοθεσία που αναγνωρίζει τον ανώτατο χαρακτήρα των σχολών, είναι ‘’κουτσή’’ γιατί προσκρούει και σε ένα σωρό έντεχνα τοποθετημένους νομικούς σκοπέλους και ‘’συναδελφικές’’ αποφάσεις εργαλείων της Διοίκησης με χαρακτηριστικότερο το ΣΤΕ, έτσι ώστε αβασάνιστα οι απόφοιτοι ΤΕΙ – έστω και αν ακολουθήσουν μεταπτυχιακές και διδακτορικές σπουδές , έστω διαθέτοντας σημαντική επαγγελματική εμπειρία, να παραμένουν στο τέλος ουσιαστικά Bob μάστορες όπως έχει τονίσει και ο νυν υπουργός Υποδομών και Μεταφορών παλαιότερα από άλλη ‘’διπλωματουχιακή’’ θέση. Σε Ιδιωτικό και Δημόσιο τομέα οι μηχανικοί ΤΕ, είναι τα απολύτως χρήσιμα στελέχη. Σε αρκετές περιπτώσεις βγάζουν όλη τη ‘’δύσκολη και βρώμικη’’ δουλειά με τη χαμηλότερη αμοιβή και ελάχιστες δυνατότητες ανέλιξης σε ένα οργανισμό. Ιδιαίτερα στο Δημόσιο παρόλο τον εκσυγχρονισμό της Διοίκησης και του κώδικα ΔΥ, ουσιαστικά αποκόπτονται από θέσεις ευθύνης είτε με το προβάδισμα που παρέχει ο νόμος σε ΠΕ, είτε με την κατασκευή οργανογραμμάτων από ΠΕ για ΠΕ. Η ΑΔΙΠ έχει ήδη αξιολογήσει τις σπουδές μηχανικού σε όλα τα τμήματα μηχανικών ΤΕΙ. Η Πολιτεία έχει κατατάξει στην κατηγορία 6 όπως οφείλει με βάση τον ανώτατο χαρακτήρα τους τα πτυχία ΤΕΙ. Αλλά αυτά παραμένουν κενή επιταγή χωρίς ξεκάθαρο και σαφές νομικό πλαίσιο,γ Δυστυχώς- δυστυχέστατα- πολλά ακόμα πρέπει να γραφούν εδώ. Όμως για την οικονομία της συζήτησης θα ήθελα όμως να προτείνω τα παρακάτω που θεωρώ ότι πρέπει να προηγηθούν πριν την ίδρυση του ΠΔΑ (ή αντί της ίδρυσης του ΠΔΑ): 1) Καθορισμός με νόμο των επαγγελματικών δικαιωμάτων(και όχι πρόσβασης σε επαγγελματικές δραστηριότητες) με τη συμμετοχή και ανεξάρτητων εμπειρογνωμόνων-του συνόλου των μηχανικών από λευκό χαρτί (και πλήρης κατάργηση της ισχύουσας αναχρονιστικής νομοθεσίας του 1930 που αναφέρεται στο επάγγελμα του μηχανικού) σύμφωνα με τα προγράμματα σπουδών τους, τις μεταπτυχιακές τους σπουδές , την εμπειρία τους και τη συμμετοχή σε εξετάσεις πιστοποίησης. Ένα καλό παράδειγμα ήταν οι εξετάσεις πιστοποίησης των ενεργειακών επιθεωρητών οι οποίες καταργήθηκαν από το ίδιο το ΤΕΕ γιατί χαλούσαν την συντεχνιακή πιάτσα. 2) Αλλαγή του νόμου για το ΤΕΕ, δεν μπορεί να είναι ταυτόχρονα τεχνικός σύμβουλος του κράτους και συνδικαλιστικό όργανο της συντεχνίας των διπλωματούχων μηχανικών, με την προοπτική να συμπεριλάβει ΟΛΑ τα τεχνικά επαγγέλματα με ΙΣΟΤΙΜΗ εκπροσώπηση. Η στρεβλή ‘’τεχνική πυραμίδα’’ στη χώρα μας πρέπει επιτέλους να διορθωθεί. 3) Κατάργηση του διαχωρισμού ΠΕ /ΤΕ και αντικατάσταση με ενιαία στο Δημόσιο εφόσον πρόκειται για πτυχιούχους Ανώτατης εκπαίδευσης. Είναι πραγματικά θλιβερό να προηγούνται άνθρωποι σε θέσεις ευθύνης με άσχετο αντικείμενο επειδή είναι ΠΕ σε σχέση με εξειδικευμένους ΤΕ. Ή ακόμα γελοιωδέστερο, υπάλληλοι ΤΕ με αναγνωρισμένο μεταπτυχιακό τίτλο από Πανεπιστήμιο να συνεχίζουν να χαρακτηρίζονται ΤΕ. Οι δηλώσεις περί κύρους πτυχίου Πανεπιστημίου και ΤΕΙ του Κ. Υπουργού είναι τουλάχιστον άτυχες. Οι απόφοιτοι μηχανικοί ΤΕΙ δεν χρειάζονται πτυχίο Πανεπιστημίου, επαγγελματικά δικαιώματα αποφοίτων ανωτάτων σχολών χρειάζονται. Ως απόφοιτοι ανώτατων σχολών ανήκουν στην κατηγορία ΕΠΠ6. Σημαντικός αριθμός πλέον διαθέτει μεταπτυχιακό και διδακτορικό τίτλο σπουδών. Η πολιτεία προσφέρει το πτυχίο αλλά δεν κατοχυρώνει τον πτυχιούχο. Τα ΤΕΙ δεν χρειάζονται να γίνουν Πανεπιστήμια –εκτός αν αυτό εξυπηρετεί την αναδιάρθρωση του γιγαντισμού της Ανώτατης εκπαίδευσης αλλά μάλλον θα έπρεπε να αρχίσει από ένα σωρό ‘’Πανεπιστήμια’’ με σημαία ευκαιρίας. Αυτό πρέπει να γίνει αν γίνει με προπορεία στην προστασία των αποφοίτων ΤΕΙ. Κατά την ταπεινή μου γνώμη αν τα παραπάνω δεν δρομολογηθούν η ίδρυση του ΠΔΑ θα έχει τον εξής χαρακτήρα: Α) Θρίαμβο του ΤΕΕ αφού εξαφανίζει μερικά από τα καλύτερα τμήματα μηχανικών ΤΕΙ, αντικαθιστώντας τα με ενδιάμεσα πανεπιστημιακά τμήματα που θα αναλάβει να τα διαχειριστεί κατά τον γνωστό τρόπο. Η όποια αντικειμενική ΄΄απειλή ‘’ για τη συντεχνία εξαφανίζεται και οι απόφοιτοι μηχανικοί ΤΕΙ θα έχουν αφανιστεί επαγγελματικά στην επόμενη δεκαετία αφού θα έχει αποκοπεί η ρίζα τους. Β) Η τεχνογνωσία και εκπαιδευτική επάρκεια των τμημάτων θα χαριστεί αβασάνιστα στο νέο Πανεπιστήμιο, αλλά όχι και στους απόφοιτους 30 ετών που και με τη συμμετοχή τους χτίστηκε και ΄΄ανδρώθηκε’’ (ή ‘’γυναικώθηκε’’ για να είμαστε και συνεπείς στην ισότητα των φύλλων, έστω λεκτικά ). Τα παραπάνω θα αποτελέσουν ταφόπλακα σε ένα δραστήριο και ικανό τμήμα της ελληνικής κοινωνίας , ενισχύοντας την αδικία που υφίσταται χρόνια τώρα με κύρια ευθύνη του ΤΕΕ, και θα πυροδοτήσει ανεξέλεγκτες αντιδράσεις. Ο Κύριος υπουργός είπε πριν από λίγες μέρες στην εκδήλωση για τα 180 χρόνια του ΕΜΠ πως οι συντεχνίες είναι εχθρός της δημοκρατίας. Θα μπορούσα εύκολα να συμπληρώσω πως είναι εχθρός και της ‘’ελεύθερης οικονομίας’’ αλλά και δεν συνάδουν με οποιαδήποτε αριστερή πολιτική που έχει ως επίκεντρο τον άνθρωπο. Τελικά οι συντεχνίες ωφελούν μόνο την προσοδοθηρία των μελών τους και των συν αυτώ παρατρεχάμενων που ΄΄τρέφονται΄΄ διαπλεκόμενοι όταν οι συντεχνίες γίνουν ισχυρές. Αν επιχειρήσουμε έναν απολογισμό της προσφοράς των διπλωματούχων μηχανικών στην ελληνική κοινωνία , θα διαπιστώσουμε την απογοήτευσή μας. Ίσως το ίδιο θα μπορούμε να πούμε και για τα υπόλοιπα νομοθετικά ρυθμιζόμενα επαγγέλματα που έχουν φτιάξει ισχυρή ασπίδα προστασίας των συμφερόντων τους σε βάρος της ελληνικής κοινωνίας. Ο μεγαλύτερος σύμμαχος των συντεχνιών είναι η ΑΓΝΟΙΑ που διακατέχει τους περισσότερους από κρατικούς λειτουργούς, πολιτικούς προϊσταμένους, ακόμα και τους ίδιους πτυχιούχους Πανεπιστημίων και ΤΕΙ. Και έτσι η άγνοια γίνεται προστάτης της κάθε εύπεπτης καραμέλας που πετούν οι συντεχνίες στον πολίτη για να κάνουν τη δουλειά τους. Θα παρακαλούσα όλους να κάνουν μια αναδρομή στο πως έχει εξελιχθεί το επάγγελμα του μηχανικού στην Ελλάδα από την εποχή του Κυριακάτικού ‘’σχολείου τεχνών και επαγγελμάτων΄΄ για τεχνίτες στην Ελλάδα.