Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Συνταξιούχος Εκπαιδευτικός' | 4 Ιανουαρίου 2018, 04:54

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Καλήμερα σας και καλή χρονιά Ως εκπαιδευτικός ΔΕ χαιρετίζω την δημιουργία του νέου Πανεπιστημίου, όπου πιστεύω, αποτελεί ένα μεγάλο βήμα στην υλοποίηση της Ενιαίας Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης στην χώρα. Με την ίδρυση του Καποδιστρικού Πανεπιστημίου και Ε.Μ.Π. υπήρχε ένας σαφής διαχωρισμός για το που θα εντάσσονταν τα τμήματα επιστήμων και που τα τμήματα των Τεχνών και οι Τεχνολογιών στην Ανώτατη εκπαίδευση. Οι ανάγκες όμως μετέπειτα ήταν μεγαλύτερες και στην κάλυψη περισσότερων αντικειμένων και στην ανάπτυξη ιδρυμάτων ανωτάτης και ανώτερης εκπαίδευσης στην περιφέρεια. Γι αυτό δημιουργήθηκαν Γεωπονικές, Εμπορικές και Βιομηχανικές Σχολές, Σχολές Καλών Τεχνών , Παιδαγωγικές, Γυμναστικές, Στρατιωτικές Ακαδημίες, οι οποίες στην συνέχεια έγιναν Ανώτατες και πολλές δικαίως Πανεπιστήμια. Παράλληλα δημιουργήθηκαν Πανεπιστήμια στην περιφέρεια, χωρίς όμως την ανάπτυξη Πολυτεχνείων με εξαίρεση, πολύ αργότερα, του Πολυτεχνείου Κρήτης. Τα Πανεπιστήμια της περιφέρειας με πρώτο το Αριστοτέλειο, δημιούργησαν Πολυτεχνικές και Γεωπονικές Σχολές. Παράλληλα τα Κ.Α.Τ.Ε. και μετέπειτα Κ.Α.Τ.Ε.Ε. άρχισαν να δημιουργούνται για να καλύψουν τις ανάγκες της χώρας σε Υπομηχανικούς που τότε είχε ανάγκη, αλλά και να εντάξει στην Ανώτερη Εκπαίδευση αντικείμενα όπως Τουριστικών Σπουδών και Υγείας που οι απαιτήσεις της εποχής το επέβαλαν, καθώς μέχρι τότε λειτουργούσαν υπό την αιγίδα άλλων φορέων όπως Νοσοκομείων. Τα Τ.Ε.Ι. δημιουργήθηκαν, ώστε να καλύψουν τις ανάγκες εκπαίδευσης σε αντικείμενα σπουδών Τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, τα οποία για διαφόρους λόγους δεν χαρακτηρίζονταν από την ακαδημαϊκή κοινότητα ως επιστήμες. Όμως πολλά από τα τμήματα ξεχώρισαν σημαντικά στον χώρο της Τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, τα οποία θα μπορούσαν να μετεξελιχθούν νωρίτερα σε Πανεπιστημιακά με παράδειγμα τα Τ.Ε.Ι. Υγείας. Όμως η εκπαιδευτική πολίτικη της χωράς, επέμενε σε ένα σύστημα ακολουθώντας το γαλλικό μοντέλο που στην Ελλάδα δεν είχε την ανάλογη εξέλιξη. Αυτό συνέβη διότι, τόσο τα Τ.Ε.Ι. όσο και τα Πανεπιστήμια ίδρυσαν τμήματα, με σχεδόν ίδια αντικείμενα σπουδών, για λογούς που δεν είναι εφικτό να αναλυθούν την δεδομένη στιγμή. Τα Τ.Ε.Ι. θα μπορούσαν να ενταχθούν στα Πολυτεχνεία αν αυτά είχαν αναπτυχθεί πανελλαδικά και τα Πανεπιστήμια δεν είχαν ιδρύσει Πολυτεχνικές Σχόλες και Γεωπονικές Σχόλες. Εγκλωβίστηκαν μέσα στην διαμάχη των Μηχανικών Πανεπιστημιακής και Τεχνολογικής εκπαίδευσης και δεν διαδραμάτισαν τον ρόλο που θα τους άξιζε. Σίγουρα, μέσα από αυτή πολίτικη, χαμένοι υπήρξαν οι πτυχιούχοι των Τ.Ε.Ι. καθώς ο τίτλος της Τεχνολογικής Εκπαίδευσης Τ.Ε. υστερούσε σε επαγγελματικά δικαιώματα αλλά και μισθολογικά, έναντι των αποφοίτων των Πανεπιστημίων. Πιθανότητα, αυτό θα ήταν δίκαιο, αν ο υποψήφιος μαθητής που διαγωνιζόταν για την εισαγωγή του στην Τριτοβάθμια εκπαίδευση, γνώριζε ότι το σύστημα θα διατηρηθεί, χωρίς πολλές μετέπειτα αλλαγές, όπως στην περίπτωση των Μηχανικών και των τότε Υπομηχανικών, όπου υπήρχε ένας σαφής διαχωρισμός. Στο εξωτερικό όμως χώρες της Ε.Ε. και μη, ενέταξαν πολλά τμήματα που υπήρχαν στα Τ.Ε.Ι. ως Πανεπιστημιακά, σύμφωνα με τις νέες απαιτήσεις της αγοράς και της ερευνάς. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ότι, απόφοιτοι Πανεπιστημίων του εξωτερικού που σπούδασαν Λογοθεραπεία, στην προσπάθεια τους να διαχωριστούν από τους πτυχιούχους Ελλάδας, ονομάστηκαν Λογοπεδικοί Πανεπιστημιακής Εκπαίδευσης. Οι πτυχιούχοι των Τ.Ε.Ι. Λογοθεραπείας στερούνται έναν Πανεπιστημιακό τίτλο, παρά τις υψηλές βάσεις εισαγωγής και του υψηλού επίπεδου σπουδών που έχουν. Άλλο ένα παράδειγμα είναι η ίδρυση δημοφιλών τμημάτων Τ.Ε.Ι. ως Πανεπιστημιακά τμήματα. Σε ενέργειες που κατέβαλαν, ώστε αναβαθμίσουν τις σπουδές στην χωρά, οι φορείς της νοσηλευτικής κοινότητας, λόγω των εξελίξεων στα Πανεπιστήμια του εξωτερικού, όσο και στη σημασία του ρόλου του νοσηλευτή στην κοινωνία, πολλά μελή Δ.Ε.Π. των Πανεπιστημίων, εξέφρασαν τις αντιρρήσεις τους, για το αν αποτελεί η Νοσηλευτική μία ξεχωριστή επιστήμη. Αργότερα όμως ιδρύθηκαν Τμήματα Νοσηλευτικής στο Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο και στο Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου, ακυρώνοντας έτσι την επιλογή πολλών πτυχιούχων, που επέλεξαν να σπουδάσουν το συγκεκριμένο αντικείμενο, γνωρίζοντας ότι το ανώτερο επίπεδο σπουδών, μέχρι τότε εμπεριέχονταν στα Τ.Ε.Ι. Το φαινόμενο δεν σταμάτησε εκεί. Η υψηλή ζήτηση των Τεχνολόγων Τροφίμων των Τ.Ε.Ι., κατά την δεκαετία του ΄90, οπού πολλοί υποψήφιοι τα επέλεγαν πριν από πολλές Πανεπιστημιακές Σχόλες, είχε σαν αποτέλεσμα τον κατακερματισμό της τότε Γεωπονικής σχολής, στο Γεωπονικό Πανεπιστήμιο και στη δημιουργία τμημάτων Επιστήμης Τροφίμων. Δημιουργία τμήματος Διατροφή-Διαιτολογίας στο Χαροκόπειο Πανεπιστήμιο ενώ προϋπήρχε για πολλά χρονιά στο Τ.Ε.Ι. Θεσσαλονίκης. Δημιουργία τμήματος Κοινωνικής Διοίκησης και Πολίτικης στον Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο ενώ θα μπορούσαν να αναβαθμίσουν τα τμήματα των Τ.Ε.Ι. Κοινωνικής Εργασίας. Δημιουργία Τμήματος Βιολογικών Εφαρμογών και Τεχνολογιών στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων και Βιοχημείας-Βιοτεχνολογίας στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας ενώ προϋπήρχαν τα Τμήματα Τεχνολογίας Ιατρικών Εργαστηρίων των Τ.Ε.Ι., και πόσα άλλα.... Τίθεται λοιπόν το ερώτημα τι αποτελεί επιστήμη και τι Τεχνολογικό τμήμα; Σίγουρα δεν φταίνε οι πτυχιούχοι των Τ.Ε.Ι., για την εξέλιξη αυτή, στην Τριτοβάθμια εκπαίδευση. Αν δεν υπήρχε οικονομική κρίση, στο μέλλον θα βλέπαμε Πανεπιστημιακά Τμήματα Φυσιοθεραπείας, Εργοθεραπείας, Γραφίστικης ή Τμήματα Τ.Ε.Ι. Δημοσιογραφίας , Ιστορίας ή Γεωλογίας κ.τ.λ., με παρόμοια ή παραπλήσια ονόματα, αν δεν μου διαφεύγει κάτι, δημιουργώντας ανασφάλεια και απογοήτευση στους φοιτητές και πτυχιούχους για τις επιλογές τους και λύση δεν αποτελούν οι κατατακτήριες εξετάσεις. Δύστυχος τα λάθη δεν σταμάτησαν και μετά την κρίση, με πρόσφατο παράδειγμα του σχεδίου Αθηνά , εντάσσοντας τα Τ.Ε.Ι. Τουριστικών Επιχειρήσεων στα τμήματα Διοίκησης Επιχειρήσεων και την ίδια στιγμή να ιδρύονται Τμήματα στα Πανεπιστήμια Πειραιά και Αιγαίου ανοίγοντας νέες θέσεις Δ.Ε.Π. και καταργώντας το έργο άλλων. Τα Πανεπιστήμια δεν κράτησαν ένα γενικό πεδίο γνώσεων μέσα στα τμήματά τους και ακολούθησαν ένα αγγλοσαξονικό μοντέλο, δημιουργώντας τμήματα εφαρμοσμένων επιστήμων, που παραπέμπουν στον τεχνολογικό τομέα, υποσκελίζοντας ολοένα και περισσότερο των ρόλο των Τ.Ε.Ι. στην χωρά. Χώρες όμως όπως το Ηνωμένο Βασίλειο, μετεξέλιξαν τα Πολυτεχνικά Ιδρύματα σε Πανεπιστήμια, βάζοντας φρένο στους απόφοιτους δύο ταχυτήτων. Πιο κοντινό το παράδειγμα της Κύπρου με την δημιουργία Τεχνολογικού Πανεπιστημίου. Ακόμα και η Γαλλία έχει στραφεί προς αυτό το μοντέλο μολονότι μη Πανεπιστημιακές Τριτοβάθμιες Σχόλες έχουν μεγάλο κύρος μέχρι σήμερα. Φυσικά και πολλά, κυρίως Περιφερειακά Τ.Ε.Ι., στην προσπάθειά τους να γίνουν ελκυστικά, ίδρυσαν τμήματα υψηλής εξειδίκευσης με εφήμερο μέλλον για τους αποφοίτους. Αυτό όμως δεν αποτελεί κανόνα για το σύνολο των Τ.Ε.Ι., όπου κυρίως στον τομέα της Υγείας, υπάρχει ένας σαφής ρόλος και με διαχρονική προσφορά στη χώρα. Κρίνω λοιπόν ότι η συγχώνευση πέντε τμημάτων Υγείας του Τ.Ε.Ι. ως υπερβολική και άδικη, έχοντας ως δεδομένο την μετέπειτα δημιουργία Πανεπιστημιακών Τμημάτων, υψηλής εξειδίκευσης για προπτυχιακό επίπεδο με παραδείγματα όπως Πολιτισμικής Τεχνολογίας και Επικοινωνίας, Πληροφορικής με Εφαρμογές στη Βιοϊατρική, Εφαρμοσμένων Μαθηματικών και Φυσικών επιστήμων και δεκάδων άλλων. Η λύση αποτελεί, κατά την γνώμη μου, η Ενιαία και Πανεπιστημιακή Τριτοβάθμια Εκπαίδευση. Γι΄αυτό θεωρώ η ίδρυση του Πανεπιστημίου, αποτελεί σημαντική αρχή, για την ομαλή εξέλιξη της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης στην χώρα και συγχαίρω το υπουργείο για την πρωτοβουλία. Με τα λύπης όμως πληροφορήθηκα ότι στις προθέσεις του Υπουργείου δεν αποτελεί η ισοτίμηση των παλαιότερων πτυχιούχων Τ.Ε.Ι. και Α.Τ.Ε.Ι με τους πανεπιστημιακούς μελλοντικούς πανεπιστημιακούς τίτλους. Δυστυχώς αυτό αποτελεί μια ακόμα τιμωρία για όσους επέλεξαν σπουδάσουν στα Τριτοβάθμια Τεχνολογικά Ιδρύματα της χωράς. Σε ανάλογες περιπτώσεις Πανεπιστημιοποίησης Ιδρυμάτων δεν υπήρξε διαχωρισμός των πτυχίων σε παλιούς και νέους πτυχιούχους και οι παλαιότεροι πτυχιούχοι απολάμβαναν στην συνεχεία τα μισθολογικά και επαγγελματικά οφέλη που προέκυπταν έχοντας πέραν των τριών ετών με παραπλήσια περιγράμματα σπουδών. Ορισμένα παραδείγματα είναι: Το Πανεπιστήμιο Πειραιά, ιδρύθηκε ως Βιομηχανική Σχολή αποτέλεσε Ανώτατο μονοτμηματικό Ίδρυμα μέχρι το 1982 το 1984 η σχολή οργανώθηκε σε τρία τμήματα ως Ανώτατη μη Πανεπιστημιακή και το 1989 μετονομαστικέ σε Πανεπιστήμιο, χωρίς επιπλέον οι υποχρεώσεις για τους παλιούς πτυχιούχους Πηγή: http://www.unipi.gr/unipi/el/istoria1.html Πάντειο Πανεπιστήμιο, ιδρύθηκε ως Πάντειος Σχολή Πολιτικών Επιστημών, μη Πανεπιστημιακή το 1963 η φοίτηση γίνετε τετραετούς από τριετούς. Το 1989 μετονομάζεται σε Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών. χωρίς επιπλέον οι υποχρεώσεις για τους παλιούς πτυχιούχους. Πηγή: http://www.panteion.gr/index.php/el/2012-11-29-23-20-41/2016-06-22-18-13-14 Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών, ιδρύθηκε ως Ανωτάτη Σχολή Οικονομικών και Εμπορικών Επιστημών, γνωστή ως ΑΣΟΕΕ ακόμη και σήμερα. Το 1984 διαχωριζετε σε τμήματα και το 1989 η ΑΣΟΕΕ μετονομάζεται σε Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών από ανώτατο μη Πανεπιστημιακό Ίδρυμα, χωρίς επιπλέον οι υποχρεώσεις για τους παλιούς πτυχιούχους. Πηγή:https://www.aueb.gr/el/content/%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%81%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CE%B4%CF%81%CE%BF%CE%BC%CE%AE Πανεπιστήμιο Μακεδονίας, ιδρύθηκε ως Ανωτέρα Σχολή Βιομηχανικών Σπουδών Θεσσαλονίκης. Το 1966 μετονομάσθηκε σε Ανώτατη Βιομηχανική Σχολή Θεσσαλονίκης, ενώ το 1985 διαχωρίζετε σε τμήματα.Το 1990 η ΑΒΣΘ μετεξελίχθηκε σε Πανεπιστήμιο Μακεδονίας Οικονομικών και Κοινωνικών Επιστημών, από ανώτατο μη Πανεπιστημιακό Ίδρυμα, χωρίς επιπλέον οι υποχρεώσεις για τους παλιούς πτυχιούχους. Πηγή: http://www.uom.gr/modules.php?op=modload&name=Statikes&file=index&stid=4&categorymenu=1 Μάλιστα πριν την αναβάθμιση των ιδρυμάτων σε Πανεπιστήμια, η ζήτηση των τμημάτων Οικονομικών και Πολίτικων Επιστήμων του Καποδιστριακού και Αριστοτελείου Πανεπιστημίου, ήταν υψηλότερη μεταξύ των υποψηφίων φοιτητών, γνωστά τότε και ως "Οικονομικά της Νομικής" και η αναβάθμιση τους είχε προκαλέσει αντιδράσεις, όπου στην μετέπειτα πορεία των ιδρυμάτων η κατάσταση άλλαξε. Χαροκόπειο Πανεπιστήμιο, ιδρύθηκε ως Χαροκόπειος Σχολή Οικιακής Οικονομίας. Ήταν τριετούς φοιτήσεως και το 1951 ονομάστηκε Ανωτάτη. Το 1993 ιδρύετε το Χαροκόπειο Πανεπιστήμιο με την δημιουργία τμημάτων και η Οικιακή Οικονομία λειτουργεί ως σε Πανεπιστημιακό τμήμα και δεν απαιτείτε εξομοίωση των παλαιών πτυχίων, κρατώντας μια μικρή επιφύλαξη, μη γνωρίζοντας πολλά το συγκεκριμένο για το τμήμα. Πηγή:http://www.dhee.hua.gr/index.php/el/to-tmima/istoria Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών, ιδρύθηκε ως Ανωτάτη Γεωπονική Σχολή Αθηνών (Α.Γ.Σ.Α.).Η Α.Γ.Σ.Α. μετεξελίχθηκε σε Γεωργικό Πανεπιστήμιο Αθηνών το 1989 χωρίς επιπλέον οι υποχρεώσεις για τους παλιούς πτυχιούχους και το 1995 μετονομάσθηκε σε Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Πηγή: http://www2.aua.gr/el/info/istoria Για πολλά χρόνια η Γεωπονοδασολογική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου ήταν πολύ δημοφιλείς, μεταξύ των υποψηφίων φοιτητών, προσφέροντας στους πτυχιούχους Πανεπιστημιακό τίτλο, που στερούνταν οι πτυχιούχοι της Α.Γ.Σ.Α. Η Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών Αθηνών έως σήμερα αποτελεί ανεξάρτητο Τριτοβάθμιο Εκπαιδευτικό Ίδρυμα. Ερώτημα αποτελεί, αν ενταχθεί η σχολή σε κάποιο Πανεπιστήμιο, θα υπάρξει διαφοροποίηση μεταξύ των νέων και παλαιών πτυχιούχων; Η μοναδική ίσως περίπτωση που απαιτήθηκε εξομοίωση πτυχίου, είναι για τις Παιδαγωγικές Ακαδημίες. Όμως αυτές απαιτούσαν φοίτηση διετούς σπουδών, κάτι που δεν ισχύει για τους πτυχιούχους των Τ.Ε.Ι. και Α.Τ.Ε.Ι. Παρόλα αυτά και σε αυτή την περίπτωση, υπήρχε το δικαίωμα εξομοίωσης των τίτλων. Θεωρώ άδικο να εξαιρούνται της αναβάθμισης οι παλαιοί πτυχιούχοι και να διαιωνίζετε ο διαχωρισμός στην Τριτοβάθμια εκπαίδευση, με λάθη που προκάλεσαν παλαιότερες πολίτικες. Αν το πρόβλημα είναι ότι οι Γεωπονικές και Πολυτεχνικές σχολές των Πανεπιστημίων που απαιτούν πέντε χρονιά φοίτησης ενώ τα αντίστοιχα Τ.Ε.Ι. τέσσερα, θα μπορούσε να τους απονέμονται στην τετραετία τα ανάλογα επαγγελματικά δικαιώματα, με δικαίωμα συνέχισης φοίτησης και για τις δυο πλευρές. Είναι κρίμα όμως να εγκλωβίζονται στην ίδια κατάσταση οι απόφοιτοι των Τ.Ε.Ι. στο σύνολό τους. Ευχαριστώ και εύχομαι ολόψυχα να παρθούν οι σωστές αποφάσεις Με εκτίμηση ...