Αρχική Αναδιοργάνωση των δομών υποστήριξης της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και άλλες διατάξειςΆρθρο 30 – Θητεία στελεχών και ανάληψη υπηρεσίαςΣχόλιο του χρήστη ΚΟΝΤΟΓΙΑΝΝΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ | 18 Μαρτίου 2018, 03:40
Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Είναι λάθος οποιοσδήποτε περιορισμός στον αριθμό θητειών που μπορεί να έχει κάποιος σε θέση στελέχους εκπαίδευσης. Η δυνατότητα ανανέωσης μπορεί να διασφαλιστεί με περιορισμό της μοριοδότησης της προϋπηρεσίας σε στελεχική θέση καθώς και με τον αποκλεισμό μοριοδότησης εκπαιδευτικών δράσεων που έχουν γίνει πριν μεγάλο χρονικό διάστημα. Ο περιορισμός της θητείας θα αποτελέσει αντικίνητρο για το στέλεχος αφού αντιλαμβάνεται ότι καμία αξιολόγηση δεν έχει νόημα προκειμένου να παραταθεί η θητεία του. Επίσης, ειδικά για τη θέση του διευθυντή σχολικής μονάδας, υποκρύπτει τη λογική ότι τα σχολεία δεν χρειάζονται διευθυντές αλλά κάποιον να ανοιγοκλείνει την πόρτα και ότι η διοίκηση του σχολείου θα γίνεται συλλογικά από το σύλλογο διδασκόντων. Η προσέγγιση αυτή είναι τελείως λανθασμένη, οδηγεί σε σχολεία τελματωμένα, σχολεία όπου το ζητούμενο είναι να περνάνε ο μέρες χωρίς να γίνει καμία μεγάλη ζημιά. Αν ψάξει κανείς τα σχολεία που εμφάνισαν ένα έντονο εκπαιδευτικό αποτύπωμα και έκαναν αισθητή την παρουσία τους ως εκπαιδευτικοί οργανισμοί και όχι ως αποθετήριο παιδιών, θα δει ότι πάντα υπήρχε ένας διευθυντής με ισχυρή προσωπικότητα, ο οποίος παρέσυρε έναν πυρήνα εκπαιδευτικών, αλλά και παρασύρθηκε από αυτόν, διευκολύνοντας τη δουλειά τους, λύνοντας προβλήματα, και παρακάμπτοντας τις δεκάδες αγκυλώσεις του συστήματος. Συμφωνώ ότι η αξιολόγηση των διευθυντών πρέπει να είναι διαρκής, να προέρχεται τόσο από τους προϊσταμένους τους όσο και από τους καθηγητές του σχολείου τους, πιστεύω ότι καλό είναι κάποια στιγμή να διαμορφωθεί και ένας οργανισμός που θα κάνει εξωτερική αξιολόγηση, τόσο των σχολικών μονάδων όσο και ειδικά των στελεχών. Πιστεύω όμως ότι τα στελέχη που θα αποδειχτούν αποτελεσματικά στην πράξη , που θα κατακτούν τους στόχους που βάζουν οι ίδιοι στο πλαίσιο της αυτοαξιολόγησης της ΣΜ αλλά και που θα τους τίθενται, είναι αδιανόητο να παροπλίζονται. Η πρόταση θεωρώ ότι αποσκοπεί στο να φτιαχτεί μία άτυπη επετηρίδα, με βάση την οποία δε θα χρειάζεται κανένας να εξελίσσεται και θα αρκεί να περιμένει να έρθει η σειρά του για να διευθύνει ένα σχολείο. Αυτός είναι και ο λόγος που από τον διευθυντή δεν απαιτείται να έχει κανένα ιδιαίτερο προσόν, είτε σε επίπεδο μόρφωσης είτε σε επίπεδο συγκρότησης ως προσωπικότητα. Μοναδικό προαπαιτούμενο να έχει περάσει μερικά χρόνια στα σχολεία. Άραγε μήπως σκέφτηκε κάποιος από τους συγγραφείς του νομοσχεδίου γιατί σε καμία χώρα του ΟΟΣΑ δεν υπάρχει τέτοια απαξία της θέσης του διευθυντή;