Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'ΣΤΥΛΙΑΝΗ ΦΑΡΜΑΚΗ' | 18 Μαρτίου 2018, 18:23

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  8. Οι Ε.Δ.Ε.Α.Υ. ασκούν ιδίως τις εξής αρμοδιότητες: ............... ζ) Συντονίζουν και παρακολουθούν τις δράσεις κοινωνικής στήριξης των μαθητών και συνεργάζονται με κοινωνικές υπηρεσίες των Δήμων και, κατά περίπτωση, με λοιπούς φορείς, όπως Ι.Π.Δ. Κέντρα, άλλες δημόσιες υπηρεσίες της περιοχής τους που παρέχουν ιατρική ή ψυχολογική υποστήριξη, κοινωνικές υπηρεσίες, καθώς και με τις αρμόδιες δικαστικές αρχές, όταν προκύπτουν σαφείς ενδείξεις προβλημάτων ψυχικής υγείας ή παιδικής κακοποίησης ή γονεϊκής παραμέλησης. Στις ανωτέρω περιπτώσεις (σαφείς ενδείξεις προβλημάτων ψυχικής υγείας ή παιδικής κακοποίησης ή γονεϊκής παραμέλησης) δεν αναφέρεται πουθενά με ποια συγκεκριμένη διαδικασία γίνεται αυτή η "συνεργασία". Υπάρχουν περιπτώσεις που ενώ κοινωνικοί λειτουργοί των ΕΔΕΑΥ ανιχνεύουν στο σχολείο κακοποίηση- παραμέληση- ζητήματα ψυχικής υγείας, οι διευθυντές των σχολικών μονάδων δεν επιθυμούν να εμπλακούν με την εισαγγελία ανηλίκων ή τις κοινωνικές υπηρεσίες του Δήμου και δεν εφαρμόζουν το νομοθετικό πλαίσιο. Συνεπώς αυτές οι περιπτώσεις μένουν στα συρτάρια ή σε συζητήσεις στα διαλείμματα με πολύ αρνητικές συνέπειες για τα παιδιά, την ψυχοκοινωνική τους εξέλιξη και την ίδια τους τη ζωή. Θα πρέπει η ΕΔΕΑΥ και ιδίως οι κοινωνικοί λειτουργοί, των οποίων το αντικείμενο και ο κώδικας δεοντολογίας επιτάσσει την παραπομπή τετοιων περπτώσεων σε αρμόδιους φορείς στην κοινότητα, να μπορούν να λειτουργούν ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΑ από τη βούληση του εκάστοτε Διευθυντή σχολικής μονάδας προασπίζοντας και προωθώντας το δικαίωμα των παιδιών στην ασφάλεια και την προστασία. Ως εκ τούτου ΠΡΟΤΕΙΝΕΤΑΙ η συνεργασία της ΕΔΕΑΥ (με τις κοινωνικές υπηρεσίες Δήμων και τις αρμόδιες δικαστικές αρχές) να γίνεται βάσει σχεδιασμένου και σαφώς καθορισμένου, κοινού για όλη την επικράτεια ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΟΥ με συγκεκριμένα βήματα και δικλειδες ασφαλειας για αυτούς που ανιχνεύουν περπτώσεις παιδικής προστασίας και τις παραπέμπουν για περαιτέρω διερεύνηση. Καίριος θα πρέπει να είναι ο ρόλος του κοινωνικού λειτουργού- ΣΤΕΛΕΧΟΥΣ των ΚΕΣΥ- υπεύθυνου σχολικών μονάδων κάθε περιοχής, ο οποίος θα πρέπει να ενημερώνεται για την πορεία διαχειρησης των ευαίσθητων αυτών περπτώσεων και να παρέχει καθοδήγηση και εποπτεία στους κοινωνικούς λειτουργούς στο πεδίο (ΕΔΕΑΥ,ΣΜΕΑΕ και όπου αλλού υπάρχουν)και να παρεμβαίνει όποτε κρίνεται απαραίτητο σε σχετικές συζητήσεις και συνεδριάσεις των ΕΔΕΑΥ στα σχολεία. Η συνεργασία με τον ψυχολόγο της ΕΔΕΑΥ Ή και των ψυχολόγων ΚΕΣΥ θα μπορούσε να εμπλουτίσει ακόμα περισσότερο τη διαδικασία ανίχνευσης και παραπομπής τετοιων περιπτώσεων. Η "συνήθης σιωπή" που συνοδεύει αυτές τις περιπτώσεις δυστυχώς ή ευτυχώς δε σπάει με την επίκληση της νομοθεσίας ή με την επίκληση στο συναισθημα. Χρειάζεται ένα πολύ συγκεκριμένο και κατάλληλα οργανωμένο πλαίσιο για να υποστηρίξει αυτές τις ιδιαίτερα αναγκαίες παρεμβάσεις εφόσον για πάρα πολλά παιδιά το σχολείο είναι το μόνο περιβάλλον διαφυγής από τη σκληρή πραγματικότητα που βιώνουν και ίσως το μόνο στο οποιό μπορει να ανιχνευθεί η ανάγκη τους για βοήθεια. Ένα πρωτόκολλο ενεργειών των κοινωνικών λειτουργών, το οποίο μπορεί να συνταχθεί με τη σύμπραξη του ΝΠΔΔ ΣΚΛΕ (Σύνδεσμος Κοινωνικών Λειτουργών Ελλάδος) ανεξάρτητο από τη θέση του εκάστοτε Διευθυντή της σχολικής μονάδας, υπό τον έλεγχο του υπεύθυνου κοινωνικού λειτουργού των ΚΕΣΥ ίσως αποτελέσει μια λύση στο προαναφερόμενο ζήτημα. Με εκτίμηση, Φαρμάκη Στέλλα ΠΕ30 Αναπληρώτρια Κοινωνική Λειτουργός ΕΔΕΑΥ Θεσσαλονίκης