Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Βασίλης Νάστος' | 19 Μαρτίου 2018, 21:22

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΤΙΜΗΣΗ ΤΟΥ ΤΙΤΛΟΥ ΔΙΔΑΣΚΑΛΕΙΟΥ Προσπαθώ να κατανοήσω το σκεπτικό, με το οποίο η αρχική μοριοδότηση του διδασκαλείου (3 μονάδες), όταν συνυπάρχει με ορισμένους άλλους τίτλους συμψηφίζεται επιλεκτικά προς τα κάτω: ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ Α: Δύο υποψήφιοι χωρίς μεταπτυχιακό τίτλο Υποψήφιος 1: β΄ πτυχίο = 3 μονάδες Υποψήφιος 2: διδασκαλείο = 3 μονάδες Στην προκειμένη περίπτωση οι δύο υποψήφιοι κρίνονται ισάξιοι ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ Β: Οι ίδιοι αρχικοί υποψήφιοι, αλλά με ένα μεταπτυχιακό τίτλο Υποψήφιος 1: μεταπτυχιακό + β΄ πτυχίο = 3,5 + 3 = 6,5 μονάδες Υποψήφιος 2: μεταπτυχιακό + διδασκαλείο = 3,5 + 1 = 4,5 μονάδες Η διαφορά της αξίας των ίδιων υποψηφίων, όταν διαθέτουν και μεταπτυχιακό τίτλο, γίνεται 2 μονάδες ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ Γ: Οι ίδιοι αρχικοί υποψήφιοι, αλλά με επιπλέον του ενός μεταπτυχιακούς τίτλους Υποψήφιος 1: μεταπτυχιακό + 2ο μεταπτυχιακό + β΄ πτυχίο = 3,5 + 1,5 + 3 = 8 μονάδες Υποψήφιος 2: μεταπτυχιακό + 2ο μεταπτυχιακό + διδασκαλείο = 3,5 + 1,5 + 0 = 5 μονάδες Η διαφορά της αξίας των ίδιων υποψηφίων, όταν διαθέτουν και επιπλέον του ενός μεταπτυχιακούς τίτλους, αυξάνεται στις 3 μονάδες, δηλαδή στο 1/3 της ανώτατης δυνατής μοριοδότησης του συγκεκριμένου πεδίου (9 μονάδες). Από τις παραπάνω τρεις περιπτώσεις προκύπει πως, όσο περισσότερα τυπικά προσόντα διαθέτουν δύο υποψήφιοι, εκ των οποίων ο ένας διαθέτει β΄πτυχίο και ο άλλος τίτλο διδασκαλείου, τόσο μεγαλώνει η μεταξύ τους διαφορά μοριοδότησης. Δυσκολεύομαι να διακρίνω το σκεπτικό στο οποίο στηρίζονται τα παραπάνω. ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ Δ: Η αξία του τίτλου διδασκαλείου υποβαθμίζεται ακόμη και συγκριτικά με την ετήσια επιμόρφωση: Υποψήφιος 1: μεταπτυχιακό + 2ο μεταπτυχ. + Ετήσια επιμ. = 3,5 + 1,5 + 0,5 = 5,5 μονάδες Υποψήφιος 2: μεταπτυχιακό + 2ο μεταπτυχ. + διδασκαλείο = 3,5 + 1,5 + 0 = 5 μονάδες ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ Ε: Ενώ ο μεταπτυχιακός τίτλος λαμβάνει μεγαλύτερη αρχική μοριοδότηση από το β΄πτυχίο, στην παρακάτω περίπτωση ο κάτοχος του πρώτου μοριοδοτείται χαμηλότερα από τον κάτοχο του δεύτερου. Υποψήφιος 1: μεταπτυχιακό + διδασκαλείο = 3,5 + 1 = 4,5 μονάδες Υποψήφιος 2: β΄πτυχίο + διδασκαλείο = 3 + 3 = 6 μονάδες Σε συνέχεια όλων των παραπάνω, φαίνεται πως η διαφοροποιημένη μοριοδότηση του τίτλου διδασκαλείου μέσα σε ποικίλους συνδυασμούς τίτλων δημιουργεί μια πολλαπλώς άνιση μεταχείριση των κατόχων του τίτλου διδασκαλείου, αφενός μεταξύ τους και, αφετέρου, σε σχέση με κατόχους άλλων τίτλων και των συνδυασμών τους (π.χ. ΣΕΛΔΕ, ετήσια επιμόρφωση, β΄πτυχίο, μεταπτυχιακό). Προσπαθώντας να εικάσω το πιθανό σκεπτικό των νομοθετούντων παραθέτω τα εξής σχόλια: Ο τίτλος του διδασκαλείου ονομάζεται ‘δίπλωμα’ και ο αντίστοιχος στις αγγλόφωνες χώρες είναι ‘diploma’ ή ‘advanced diploma’, ο οποίος αποτελεί σε κάποιες περιπτώσεις την προϋπόθεση για τη συνέχιση σπουδών σε μεταπτυχιακό επίπεδο (master). Το διδασκαλείο δεν είχε ποτέ status μεταπτυχιακού, αλλά το πρόγραμμα σπουδών του αποτελούνταν από επιλεγμένα προπτυχιακά μαθήματα, ωστόσο, απολύτως στοχευμένα σε ποικίλες παραμέτρους της εκπαιδευτικής διαδικασίας. Συνεπώς δεν είναι ορθό να προσμετράται ως μεταπτυχιακός τίτλος ούτε να συμψηφίζεται ως τέτοιος. Το διδασκαλείο αποτέλεσε για πάρα πολλούς μια ευκαιρία επιμόρφωσης και επαγγελματικής ανάπτυξης, σε χρονικές περιόδους, στις οποίες οι ευκαιρίες ήταν πολύ πιο περιορισμένες απ’ ότι σήμερα (προσφέρονταν ελάχιστα ή καθόλου μεταπτυχιακά προγράμματα ή άλλα προγράμματα επιμόρφωσης). Στις μέρες μας, το εύρος των μοριοδοτούμενων προγραμμάτων επιμόρφωσης/ σπουδών είναι ασυγκρίτως ευρύτερο. Συνεπώς, η προτεινόμενη από ορισμένους κατάργηση της μοριοδότησης του διδασκαλείου (επειδή δεν προσφέρεται πλέον ως επιλογή) δεν θα διορθώσει προς το δικαιότερο την αποτίμηση των τίτλων σπουδών. Αντίθετα, θα αδικήσει κατάφωρα εκείνους που φοίτησαν και αποφοίτησαν από το διδασκαλείο, κατόπιν εισαγωγής με εξετάσεις και με υποχρεωτική καθημερινή παρακολούθηση. Με την ίδια λογική θα μπορούσε να προταθεί η κατάργηση της μοριοδότησης τίτλων μεταπτυχιακών προγραμματάτων σπουδών, τα οποία δεν προσφέρονται πλέον. Σε συνέχεια των παραπάνω, καθίσταται σαφές πως η αποτίμηση των τίτλων σπουδών αφορά κατ’ ουσίαν σε αποτίμηση των προσώπων που τους φέρουν και, επομένως, όσο τα πρόσωπα αυτά συνεχίζουν να υπηρετούν την εκπαίδευση, δικαιούνται όπως όλοι της δίκαιης αναγνώρισης του συνόλου των προσπαθειών και του μόχθου τους. Θεωρώ πως, για όλους τους παραπάνω λόγους, η αποτίμηση του τίτλου διδασκαλείου πρέπει να παραμένει σταθερή σε όλους τους συνδυασμούς, ακόμη κι αν χρειαστεί να υποστεί κάποια μείωση εξαρχής. Ο προτεινόμενος τρόπος διαφοροποιημένης αποτίμησης είναι υπερβολικά περίπλοκος χωρίς προφανή λόγο και δημιουργεί αδικίες, διαχωρίζοντας τους κατόχους του ίδιου τίτλου σπουδών (διδασκαλείο) σε ‘κερδισμένους’ και ‘χαμένους’. Ιδίως, διότι στην προτεινόμενη αποτίμηση, όπως παρουσιάστηκε παραπάνω, οι ‘χαμένοι’ είναι εκείνοι που συνέχισαν την προσπάθεια της ακαδημαϊκής τους ανάπτυξης.