Αρχική Αναδιοργάνωση των δομών υποστήριξης της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και άλλες διατάξειςΆρθρο 30 – Θητεία στελεχών και ανάληψη υπηρεσίαςΣχόλιο του χρήστη Στέλιος Ορφανος Γιάννης Καραγιάννης | 22 Μαρτίου 2018, 11:30
  • Σχόλιο του χρήστη 'Στέλιος Ορφανος Γιάννης Καραγιάννης' | 22 Μαρτίου 2018, 11:16

    Ο περιορισμός των δύο θητείων. Δημιουργεί ερωτήματα γιατί υπάρχει ο περιορισμός των δύο θητειών στα στελέχη της εκπαίδευσης. Ο περιορισμός των θητειών αφαιρεί από το σώμα των στελεχών, πρόσωπα με αυξημένα προσόντα, εμπειρία και δυνατότητες στην συμβολή της διαρκούς βελτίωσης του εκπαιδευτικού έργου. ​Οι αναφερόμενες αρμοδιότητες των ΠΕ.Κ.Ε.Σ. όπως: «η επιστημονική και παιδαγωγική ευθύνη, η οργάνωση επιμορφωτικών δράσεων, ο ετήσιος συλλογικός προγραμματισμός των δράσεων του Κέντρου, η παρακολούθηση του, η επανεξέταση και ανατροφοδότηση του προγραμματισμού αυτού για τη διαρκή βελτίωση της ποιότητας του παρεχόμενου έργου, τον εντοπισμό των δυσκολιών και προβλημάτων, που αντιμετωπίστηκαν κατά την υλοποίηση του προγραμματισμού και τη διατύπωση προτάσεων βελτίωσης για το επόμενο σχολικό έτος», απαιτεί αυξημένα προσόντα και εμπειρία όπως προδήλως αναγνωρίζεται και στο πνεύμα του παρόντος νομοσχεδίου με την πρόβλεψη της μοριοδότησης ανάλογα με τα χρόνια διδακτικής και εκπαιδευτικής υπηρεσίας. ​Ένα στέλεχος αποκτά μεγαλύτερη τεχνογνωσία, όσο αυξάνονται τα χρόνια υπηρεσίας του στο θεσμό, όταν έχει συμμετάσχει σε μεγαλύτερο αριθμό σεμιναρίων (ιδιαίτερα στο παρελθόν πριν την περίοδο της κρίσης που διοργανωνόταν σεμινάρια π.χ Μείζον πρόγραμμα επιμόρφωσης, επιμόρφωση ΠΑΚΕ κ.ά), όταν έχει εμπλακεί θεσμικά στον εντοπισμό δυσκολιών και στην προσπάθεια επίλυσης αυτών. Κάθε στέλεχος αναγνωρίζει ότι τα πρόσφατα χρόνια της θητεία του είναι περισσότερο αποτελεσματικά και δημιουργικά από τα προηγούμενα. ​Ο αποκλεισμός των υπηρετούντων σχολικών συμβούλων με δύο θητείες από την διαδικασία συμμετοχής, στην επιλογή συντονιστών εκπαιδευτικού έργου, όπως προκύπτει από την συνδυαστική ερμηνεία των άρθρων 30 παρ. 3 και 36 παρ. 3. θεωρώντας ότι « νοούνται ως όμοιες οι θέσεις των Σχολικών Συμβούλων με τις θέσεις των Συντονιστών Εκπαιδευτικού Έργου», δεν έχει κανένα λογικό ή νομικό έρεισμα γιατί οι δύο θεσμοί είναι διαφορετικοί ως προς τις αρμοδιότητες, ο θεσμός του συντονιστή εκπαίδευσης δεν αντικαθιστά το θεσμό του σχολικού συμβούλου για το λόγο αυτό έχει και διαφορετική ονομασία. Άλλοι θεσμοί που έχουν τις ίδιες αρμοδιότητες διατηρούν την ονομασία της προηγούμενης νομοθεσίας. Οι διατάξεις αυτές που αποκλείουν τους υπηρετούντες σχολικούς συμβούλους είναι αντίθετες με το πνεύμα του νομοσχεδίου που προκρίνει στη μοριοδότηση την αυξημένη εμπειρία. Αν τέτοιες διατάξεις εφαρμοστούν και σε άλλες δομές όπως στα Πανεπιστήμια στην δημόσια διοίκηση μπορεί κανείς να φανταστεί το τραγικό αποτέλεσμα που θα επιφέρουν.