Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Κύριε Κλουβάτε, Αγαπητοί εκπαιδευτικοί, Η ύπαρξη του σχολικού συμβούλου μπορεί να είχε κάποιο νόημα τη δεκαετία του 1980, άντε και τη δεκαετία του 90. Όμως στις μέρες μας έχει ξεπεραστεί. Σε κανένα ευρωπαϊκό κράτος δεν υπάρχουν σχολικοί σύμβουλοι, εδώ και χρόνια. Μόνο στην Αλβανία και την Τουρκία και σε τριτοκοσμικά κράτη. Η σύγχρονη φιλοσοφία δεν θέλει κάποιον κριτή, ο οποίος να τιμωρεί και να αποφασίζει. Ούτε θέλει έναν μπαμπούλα ή έναν Θεό που να επισκέπτεται τα νησάκια για να καθοδηγήσει τους ιθαγενείς μια μέρα και μετά να τους αφήσει στην τύχη τους. Η σύγχρονη παιδαγωγική προσέγγιση της αξιολόγησης βασίζεται στην περιγραφική αξιολόγηση, στην αυτοαξιολόγηση και την αλληλοαξιολόγηση. Οι Συντονιστές δεν θα είναι σχολικοί σύμβουλοι, απλά θα υποβοηθούν μια διαδικασία εντοπισμού των αδυναμιών και ανατροφοδότησης τους έτσι ώστε να βελτιώνονται εκεί όπου υστερούν. Τώρα, αναφορικά με την έλλειψη καθηκοντολογίου και την έλλειψη ελέγχου και αξιολόγησης που αναφέρει ο κος Κλουβάτος, θα συμφωνήσω. Θα πρέπει να ληφθεί μέριμνα από το Υπουργείο, έτσι ώστε να μην ε΄χουμε τα ίδια κρούσματα αργομισθίας που είχαμε με τους σχολικούς συμβούλους. Αν κάποιος από την Αθήνα επιλέξει να γίνει Συντονιστής στη Σύρο, τη Ρόδο ή την Αλεξανδρούπολη, θα πρέπει να ζει εκεί και να βρίσκεται εκεί και να πηγαίνει στο γραφείο του! Όχι να αράζει σπίτι του ανεξέλεγκτος! Τέλος, κανένα στέλεχος της Εκπαίδευσης δεν θα πρέπει να είναι ισόβιο. Η βασική δουλειά του εκπαιδευτικού είναι η διδασκαλία στην τάξη. Από εκεί ξεκινά και εκεί πρέπει να καταλήγει. Όποιος είναι ισόβιος Συντονιστής, χάνει το μέτρο, όπως συνέβη και με την πλειοψηφία των σχολικών συμβούλων, που πίστεψαν πως ήταν ισόβιοι Κριτές υπεράνω όλων και επαναπαύθηκαν ανεξέλεγκτοι στα σπίτια τους. Οι εξαιρέσεις, όπως ο κος Κλουβάτος, απλά επιβεβαιώνουν τον κανόνα. Ο νέος νόμος καταργεί την απαράδεκτη προσωποκεντρική αξιολόγηση, φέρνει στο προσκήνιο την δημιουργική συλλογική, περιγραφική και ανατροφοδοτική αξιολόγηση που στόχο έχει όχι να τιμωρήσει ή να επιβεβαιώσει την εξουσία του αξιολογητή(όπως συνέβαινε με τους καταργηθέντες σχολικούς συμβούλους), αλλά να διορθώσει με τρόπο επιστημονικό τα λάθη. Οι νέοι Συντονιστές δεν θα προϊστανται, αλλά θα υποβοηθούν την διαδικασία αξιολόγησης και ανατροφοδότησης που θα διεξάγεται από τους ίδιους τους εκπαιδευτικούς. Όλα αυτά συμβαίνουν στα σύγχρονα εκπαιδευτικά συστήματα και ο νέος νόμος προσπαθεί να εισάγει τις καινοτομίες αυτές στη σύγχρονη ελληνική πραγματικότητα. Ας συμβάλλουμε όλοι μας στο να εφαρμοστεί και να πετύχει ο νέος νόμος. Για το καλό των παιδιών μας, των μαθητών μας. Γιατί ο νόμος τους μαθητές υπηρετεί και όχι τις συντεχνίες. Και αυτό είναι που στενοχωρεί κάποιους. Δεν θα έπρεπε όμως. Γιατί το κέντρο της αναφοράς της εκπαίδευσης πρέπει είναι ο μαθητής και όχι ο σύμβουλος ή ο Συντονιστής.