Αρχική Αναδιοργάνωση των δομών υποστήριξης της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και άλλες διατάξειςΆρθρο 12 – Αποστολή και αρμοδιότητες των Κέντρων Εκπαίδευσης για την Αειφορία (Κ.Ε.Α.)Σχόλιο του χρήστη Ιωάννα Δ. | 24 Μαρτίου 2018, 09:57
  • Σχόλιο του χρήστη 'Ιωάννα Δ.' | 24 Μαρτίου 2018, 09:51

    Είναι απορίας άξιο, πώς σε μια χώρα με τεράστια και διαχρονικά αποθέματα υλικής και άυλης πολιτισμικής κληρονομιάς, η έννοια του Πολιτισμού δεν αποτελεί κυρίαρχο άξονα και όχημα για όλες τις στρατηγικές και τις δράσεις προς την αειφόρο ανάπτυξη και την ποιότητα ζωής, ενώ ούτως ή άλλως ο πολιτισμός συνιστά Πυλώνα Αειφορίας, ιδιαιτέρως στους τομείς της Κοινωνίας, της Πρόνοιας, της Οικονομίας, των Θεσμών: Η Εκπ/ση για την Αειφόρο Ανάπτυξη εμπεριέχει τον Πολιτισμό. (Συνθήκη Μάαστριχτ, 1992, Faro, 2005- Council of Europe (2005) Framework convention on the value of Cultural Heritage for Society, Faro) Με την έκρηξη του Προσφυγικού Ζητήματος είναι καίριας σημασίας η ενδυνάμωση των δομών Πολιτισμού, σε μια κοινωνία που αλλάζει, καθώς καλείται να ενσωματώσει διαφορετικούς πολιτισμούς με άξονα αταλάντευτο τις αξίες της Δημοκρατίας και του Ανθρωπισμού, μέσα από την διαπολιτισμική αγωγή και διαμεσολάβηση. Η χώρα μας έχει κυρώσει (N. 3520/22-12-2006) τη Σύμβαση για την προστασία και την προώθηση της πολυμορφίας των πολιτιστικών εκφράσεων (Γενική Διάσκεψη του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών για την Εκπαίδευση, την Επιστήμη και τον Πολιτισμό) στην οποία αναφέρεται ότι «η πολιτιστική πολυμορφία αποτελεί κοινή κληρονομιά της ανθρωπότητας, δημιουργεί ένα κόσμο με πλούτο και ποικιλία, τροφοδοτεί τις ανθρώπινες ικανότητες και τις αξίες και ότι είναι βασικό εφαλτήριο για τη βιώσιμη ανάπτυξη των κοινοτήτων, των λαών και των εθνών, αναλαμβάνει και την ευθύνη για την διάχυση αλλά και την πραγμάτωση όλων των παραπάνω». Ο πολιτισμικός γραμματισμός (Cultural literacy) λοιπόν, θα πρέπει να ενδυναμωθεί και να δημιουργηθούν οι κατάλληλες προϋποθἐσεις για διάλογο και συνεργασία σε διαπολιτισμικό επίπεδο και την ανάπτυξη διαπολιτισμικών δεξιοτήτων. Μέσα από την ενσυναίσθηση, τη συνεργασία, την αμοιβαία κατανόηση, σεβασμό κι εμπιστοσύνη. Η κουλτούρα της Ειρήνης θα πρέπει να προωθηθεί και να ενισχύσει το διαπολιτισμικό και διαθρησκειακό διάλογο. (http://en.unesco.org/sdgs/shs) Δυστυχώς, ως φαίνεται στους σχεδιασμούς του ΥΠΠΕΘ ο Πολιτισμός και τα στοχευμένα, μακροπρόθεσμα, προαιρετικά, της φιλοσοφίας "από τα κάτω" (bottom up προσέγγισης)προγράμματα αποτελεί το "κ.λ.π." Τα προαιρετικά πολιτιστικά προγράμματα τουλάχιστον πεντάμηνης και πλέον διάρκειας κατ΄έτος, υποστηρίζονται από τους Υπευθύνους Πολιτιστικών Θεμάτων και Σχολικών Δραστηριοτήτων στις κατά τόπους Διευθύνσεις Εκπαίδευσης. Οι υπεύθυνοι Π.Θ. και όχι μόνο, έχοντας αρχικά οι ίδιοι εκπονήσει προγράμματα σε επίπεδο σχολικής μονάδας, ως υπεύθυνοι είχαν και όλο τον διοικητικό, επιστημονικό, οργανωτικό συντονισμό των μακροπρόθεσμων πολιτιστικών προγραμμάτων στην περιοχή τους, λειτουργούσαν σε επίπεδο Διεύθυνσης και Υπουργείου,διοργάνωναν δωρεάν, εκτός διδακτικού και διοικητικού ωραρίου σεμινάρια και συνεργασίες σε τοπικό και διεθνές επίπεδο, προέβαιναν όπου χρειαζόταν, με διακριτικότητα σε επιτόπου παρεμβάσεις στα σχολεία, με βάση τις σύγχρονες θεωρίες παιδαγωγικής και διδακτικής, στα κατεξοχήν βιωματικού κι ερευνητικού προσανατολισμού πολιτιστικά προγράμματα ευρύτατης θεματολογίας, αποτελούσαν το "μαξιλάρι" της απορρόφησης και διαχείρισης των κραδασμών μέσα στα σχολεία μέσω των ομαδικών - συλλογικών διεργασιών άσκησης στο δημοκρατικό διάλογο,επίσης το ίδιο συνέβαινε και μεταξύ των σχολείων και της Διοίκησης, ωθώντας σε μετασχηματισμό με δημιουργικό τρόπο της Κουλτούρας του σχολείου και μέσω αυτού και της ευρύτερης κοινότητας. Ήταν όχι οι γραφειοκράτες, όπως τώρα ζητείται, αλλά οι συνάδελφοι, οι συνεργάτες, οι αρωγοί του ανήσυχου παιδαγωγικά εκπαιδευτικού στην πράξη. Τα πολιτιστικά προγράμματα είναι σε κάθε Διεύθυνση Εκπαίδευσης τα πλέον καινοτόμα και πολυάριθμα και θα το γνώριζαν αυτό στο Υπουργείο μας, αν έβλεπαν και αξιολογούσαν τα λεπτομερή Απολογιστικά Στοιχεία που στέλνουν όλοι οι Υπεύθυνοι στο τέλος κάθε διδακτικού έτους, εδώ και 25 χρόνια. Επίσης, το γεγονός αυτό δείχνει τις ανάγκες των μαθητών, των εκπαιδευτικών και της κοινωνίας για μακρόχρονες πολιτιστικές δράσεις μέσα σε οργανωμένο πλαίσιο.(Εντελώς ενδεικτικά, κατά τη σχολική χρονιά 2012-2013, υλοποιήθηκαν στα σχολεία Α/θμιας και Β/θμιας εκπαίδευσης όλης της χώρας 14.511 Πολιτιστικά Προγράμματα εμπλέκοντας 27.903 εκπαιδευτικούς και 354.968 μαθητές/τριες• τη χρονιά 2013-14, 16.761 Πολιτιστικά Προγράμματα σε συνολικά 5.694 σχολικές μονάδες. Στα προγράμματα αυτά ενεπλάκησαν εθελοντικά 31.636 εκπαιδευτικοί όλων των ειδικοτήτων και 398.747 μαθητές). Ήδη οι υπεύθυνοι πολιτιστικών θεμάτων δεν αρκούσαν για να καλύψουν τις ανάγκες κι κατέβαλλαν τεράστιες προσπάθειες. Πραγματικά δεν μπορούμε να αντιληφθούμε πώς αυτή η άκρως γραφειοκρατική δομή που προτείνεται θα λειτουργήσει. Είναι σαφής η μονοδιάστατη οπτική της και η κατάργηση της παροχής προσωπικής και άμεσης στήριξης, αλληλεπίδρασης κι ενδυνάμωσης στον εκπαιδευτικό, τον μαθητή και τη σχολική μονάδα. Έχει επίσης ενδιαφέρον, καθώς ο θεσμός των υπευθύνων σχολικών δραστηριοτήτων συνολικά δεν κοστίζει σχεδόν τίποτα, δεν υπάρχει εδώ και χρόνια επίδομα, είναι πετυχημένος και φαίνεται αυτό από την ανταπόκριση των σχολείων και των μαθητών ή των τοπικών κοινωνιών που υιοθετούν τα εγκεκριμένα από τις επιτροπές σχολικών δραστηριοτήτων πολιτιστικά κυρίως προγράμματα για να υλοποιούν ολόκληρα φεστιβάλ και γιορτές μαθητικής δημιουργίας σε τοπικό επίπεδο κάθε χρόνο. (Δείτε τα προγράμματα εκδηλώσεων των Δήμων...) Τα πολιτιστικά προγράμματα αποτελούν την ανάσα του σχολείου. Διαμορφώνουν σκεπτόμενους ενεργούς πολίτες. Μπορούν και ενσωματώνουν με ομαλό τρόπο τους κραδασμούς της σχολικής κοινότητας. Καλλιεργούν πνεύμα συνεργασίας, διαλόγου και δια-πολιτισμού. Οι Σχολικές Δραστηριότητες αποτελούν ποιοτικό κομμάτι της Ελληνικής Εκπαίδευσης και με τρόπους των πιο σύγχρονων διδακτικών μεθοδολογιών καθιστούν πιο αυτόνομο το σχολείο, παρέχουν δυνατότητες αυτενέργειας σε εκπαιδευτικούς και μαθητές, μεταβάλλουν συνολικά την «κουλτούρα» της τοπικής κοινωνίας και ρίχνουν γέφυρες ανθρωπισμού, σεβασμού και αλληλεπίδρασης - αλληλεγγύης, διδάσκοντας συνεργασία, διάλογο, πολιτειότητα. Εξαρτάται λοιπόν, τι΄σχολείο θέλουμε...και τι είδους πολίτες... Με Εκτίμηση Ιωάννα Δεκατρή Υπεύθυνη Πολιτιστικών Θεμάτων Γ΄ΔΔΕ Αθήνας