Αρχική Αναδιοργάνωση των δομών υποστήριξης της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και άλλες διατάξειςΆρθρο 14 – Υπεύθυνοι Πληροφορικής και Νέων ΤεχνολογιώνΣχόλιο του χρήστη Οτζάκογλου Θοδωρής | 24 Μαρτίου 2018, 20:48
Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Με αφορμή την "απάντηση" του συνάδελφου κ. Γιαννακόπουλου (http://www.opengov.gr/ypepth/?c=57162) -τον οποίο δεν γνωρίζω και τον ευχαριστώ για τον σχολιασμό της παρέμβασής μου- επιθυμώ συμπληρωματικά και συμβάλλοντας στη διαβούλευση, να προσθέσω - διευκρινίσω: 1. Όντως το θέμα της βέλτιστης διαχείρισης του ανθρώπινου εκπαιδευτικού δυναμικού και ειδικά του "πλεονάζοντος" είναι μείζον, δεν αφορά μόνο τον κλάδο των Πληροφορικών, δεν ξεκινά και δεν τελειώνει με τα ΚΕΠΛΗΝΕΤ. Όμως, συμφωνούμε όλοι πως δεν αποτελεί επιχείρημα (γιατί γράφτηκε κάτι παρόμοιο από άλλον συνάδελφο, το διευκρινίζω) πως η "κατάργηση" της δομής και η επιστροφή στα σχολεία των συναδέλφων θα αποστερήσει "θέσεις" από αναπληρωτές. 2. Είναι γεγονός πως η "εργαστηριακή κουλτούρα" (υποχρεώσεις, ευθύνες, πρόσθετα καθήκοντα, ειδική διδακτική και χρήση της διδασκαλίας, εκ μέρους των διδασκόντων εκπαιδευτικών) δεν ήταν για χρόνια κατανοητή (αν όχι αποδεκτή) στη Γενική εκπαίδευση, σε αντίθεση με την Τεχνική - Επαγγελματική, όπου παρόμοια ζητήματα (τεχνικής υποστήριξης, τουλάχιστον) σε μεγάλο βαθμό και για χρόνια, ήταν "αρμοδιότητα" των εκπαιδευτικών σε αυτά. Η συμβολή της διδασκαλίας της Πληροφορικής, εν μέρει συνέβαλε στην αλλαγή αυτών των αντιλήψεων στα Γυμνάσια αρχικά και στα Λύκεια στη συνέχεια, αλλά και στην Α' βάθμια σήμερα σταδιακά. Αυτό μας επιφορτίζει με το καθήκον να αντιμετωπίσουμε αυτή την απαίτηση (στο βαθμό που καταγράφεται με τεκμηριωμένα επιχειρήματα και από μεγάλο μέρος συναδέλφων -η παρέμβαση του κ. Γιαννακόπουλου κινείται σε αυτό το πνεύμα) με τον καλύτερο τρόπο και πάντως όχι με μοναδικό κριτήριο το πως δεν θα διαταραχθεί το "status" των αποσπασμένων συναδέλφων, πτυχή την οποία ενδεχομένως και λανθασμένα, αποκόμισα από πληθώρα παρεμβάσεων. 3. Χαίρομαι που ο κ. Γιαννακόπουλος επισημαίνει πως η "προσφορά" έργου "διοικητικής υποστήριξης" των Δ/νσεων, δεν είναι μέσα στα καθήκοντα των ΚΕΠΛΗΝΕΤ, αλλά είναι κοινό μυστικό πως αυτό παρέχεται και σε αρκετές περιπτώσεις "καταλαμβάνει" το μεγαλύτερο μέρος της απασχόλησης των συναδέλφων και όχι πάντοτε λόγω της "καλής διάθεσης και προσφοράς των στελεχών ΚΕΠΛΗΝΕΤ", αλλά και λόγω της άσκησης, έστω και άρρητα, ενός ιδιότυπου "διευθυντικού δικαιώματος" εκ μέρους μερίδας Δ/ντών Εκπαίδευσης. Όμως, η Διοίκηση και οι Δομές της δεν μπορούν και δεν επιτρέπεται να αφεθούν να λειτουργούν με παρόμοιο τρόπο και δυστυχώς αυτό αφορά και άλλες "διασυνδεδεμένες" δομές. Αποτελεί το μεγάλο στοίχημα και συνάμα ερώτημα που καλείται να απαντήσει η σημερινή πολιτική ηγεσία με την πρότασή της και χρέος όλων μας να αναδείξουμε όλα εκείνα τα σημεία της πρότασης που δεν συνάδουν με αυτές τις στοχεύσεις. Συμφωνώ με την 4η επισήμανση του κ. Γιαννακόπουλου και το "μέλλον" των έργων ΕΣΠΑ. Είναι μιας διαρκής πρόκληση, καθώς εν τέλει αποτελούν δημόσιους πόρους καθώς στόχο έχουν το δημόσιο όφελος, η "αειφόρος" διαχείρισή τους. Τέλος, θεωρώ πως η αναφορά του κ. Γιαννακόπουλου στην "περίπτωσή" μου, δεν έχει στοιχείο "μομφής", καθώς όντως υπηρετώ για πολλά χρόνια σε μία σχολική μονάδα, ένα στοιχείο το οποίο με διαφοροποιεί από τη "δυσμενή" κατάσταση άλλων εκπαιδευτικών που συμπληρώνουν διδακτικό ωράριο σε πολλά σχολεία (και αυτό δεν αφορά μόνο την ειδικότητα της Πληροφορικής), αλλά ελπίζω πως μου αναγνωρίζεται η "ιδιοτροπία" (καθώς και σε πολλούς άλλους συναδέλφους) να λειτουργώ με την ίδια αφοσίωση και επαγγελματισμό, σε όλα τα σχολεία (όλων των τύπων και βαθμίδων) από τα οποία "πέρασα", πραγματοποιώντας δεκάδες ώρες επιμόρφωσης (μη αμειβόμενης), αλλά και τεχνικής υποστήριξης προς συναδέλφους, όταν και όποτε το είχαν ανάγκη, αλλά και αντιδρώντας δημόσια με απόπειρες του παρελθόντος να μετατραπεί ο κλάδος σε "κλάδο επιμελητείας" για τις ανάγκες ΤΠΕ όλων των υπολοίπων. Ελπίζω πως η Πολιτική Ηγεσία θα λάβει πολύ σοβαρά υπόψη τις τεκμηριωμένες απόψεις, όπως του κ. Γιαννακόπουλου και άλλων (δυστυχώς δεν είναι πολλές με ένα παρόμοιο πνεύμα), ώστε οι αποφάσεις, όταν και όποτε ληφθούν (έχουμε την πολυτέλεια να τις μελετήσουμε ενδελεχώς και ίσως θα έπρεπε να εξεταστεί το ενδεχόμενο ολιγοήμερης παράτασης της διαβούλευσης) να προσφέρουν και κυρίως να συνεγείρουν.