Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Αθανασιος Κονταξής' | 24 Μαρτίου 2018, 21:44

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  ΠΕΚΕΣ και Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής (ΙΕΠ) Μέσα από το νομοσχέδιο επιχειρείται ο περιορισμός της αυθεντίας των στελεχών υποστήριξης των σχολείων και η αντικατάστασή τους από συλλογικές δομές. Προσωπικά πιστεύω ότι η αντικατάσταση της αυθεντίας των στελεχών, σχολικών συμβούλων, υπεύθυνων κΕΔΔΥ, ΣΝ, κλπ και η αντικατάσταση τους από συλλογικές δομές είναι μεγάλη πρόκληση και αξίζει να την αναλάβουν οι εκπαιδευτικοί και τα στελέχη. Ωστόσο θα πρέπει να κατανοήσουν όλοι, και τα συνδικαλιστικά όργανα, ότι το συλλογικό είναι δύσκολο. Αν δεν οργανωθεί καλά και αν δεν υπάρξει ενεργητική συμμετοχή αυτών που το πιστεύουν μπορεί να δημιουργήσει δομές όπου κανείς δεν θα είναι υπεύθυνος για τίποτα και στις περιπτώσεις αστοχιών, όλοι θα δείχνουν τους άλλους. Όμως πολύ σημαντική αστοχία είναι η διατήρηση της "αυθεντίας" του ΙΕΠ στον εκπαιδευτικό σχεδιασμό, παρά τη γενικότερη τάση για συλλογικά όργανα σχεδιασμού και υποστήριξης σχολείων. Η διατήρηση ννός μνημονιακού - αυτιστικού οργανισμού ως εκ κατασκευής, ο οποίος δεν είναι ικανός (αντικειμενικά και υποκειμενικά) να αναπτύξει τέτοιου είδους αυθεντία, μακριά από τους μάχιμους εκπαιδευτικούς και τα στελέχη, αλλά ούτε και είναι αποτελεσματικό στη σημερινή εποχή της διόγκωσης της γνώσης. Η μέχρι σήμερα εμπειρία από το ΙΕΠ είναι άκρως αρνητική και οι εκπαιδευτικοί το αισθάνονται ως ξένο σώμα. Πόσο μάλλον που σιγά σιγά αναπτύσσεται η αντίληψη σε αρκετούς από το δυναμικό του ΙΕΠ ότι είναι κάτοχοι της μοναδικής αλήθειας ex officio, ως μη όφειλαν, όπως αποδεικνύουν και τα βιογραφικά τους. Έτσι δεν είναι σπάνιο φαινόμενο η αμετροέπεια απέναντι σε εκπαιδευτικούς, παιδαγωγούς, επιστήμονες Σαν πρώτα βήματα ΠΡΟΤΕΙΝΩ: 1. Αντικατάσταση της έκφρασης "Τα ΠΕ.Κ.Ε.Σ. υποστηρίζονται στο έργο τους από το Ι.Ε.Π." με την έκφραση "Το ΙΕΠ υποστηρίζεται στο έργο του από τα ΠΕΚΕΣ σε μια συνεχή διαδραστική επικοινωνία, με ανάθεση ευθυνών σε Περιφερειακά ΠΕΚΕΣ ή σε στελέχη τους και με την αξιοποίηση των τεχνολογιών ψηφιακής επικοινωνίας και συνεργασίας" . Με αυτόν τον τρόπο το ΙΕΠ γειώνεται περισσότερο στην πραγματικότητα της πράξης, με την οποία οφείλουν να είναι σε επαφή τα στελέχη των ΠΕΚΕΣ. 2. Πρώην στελέχη τα οποία έχουν αξιολογηθεί εξαιρετικά (μεταξύ των οποίων και πρώην Σχολικοί Σύμβουλοι) τα οποία δεν δικαιούνται να διεκδικήσουν λόγω συμπλήρωσης του προβλεπόμενου ανώτατου ορίου θητειών, αξιοποιούνται υποχρεωτικά ως στελέχη του ΙΕΠ. Η δεύτερη πρόταση μπορεί να βελτιώσει και την άστοχη πρόβλεψη περιορισμού των θητειών στα επιστημονικά στελέχη υποστήριξης σχολείων. Οι 2 θητείες για στελέχη παιδαγωγικής και επιστημονικής υποστήριξης και μάλιστα αναδρομικά δεν μπορεί να τεκμηριωθεί. Δεν συμβαίνει πουθενά στον κόσμο να επιλέγεις στελέχη τα οποία έχουν επενδύσει σε γνώσεις και εμπειρία σε έναν τομέα, προφανώς να επενδύει και η Πολιτεία με επιμόρφωση τους μετά την επιλογή τους και στη συνέχεια να μην τους χρησιμοποιείς. Υπάρχει μεγάλη διαφορά από τα στελέχη τα οποία επιλέγονται κυρίως σε διοικητική θέση, τα οποία έχουν λιγότερες απαιτήσεις επιστημονικής γνώσης και βασίζονται κυρίς στη διοικητική εμπειρία. Μία άλλη βασική διαφορά αφορά τις πολλαπλές επιλογές που έχουν μετά τις δύο θητείες οι "διοικητικοί" (Περιφερειακός, Διευθυντής Εκπαίδευσης, Διευθυντής Σχολείου (έχει επιλογή και για άλλο σχολείο), Διευθυντής ΕΚ, Διευθυντής τομέα κλπ) . Κάτι πολύ σημαντικό. Είναι προφανές ότι τα στελέχη επιστημονικής και παιδαγωγικής υποστήριξης μετά την επανεκλογή τους (για 2η θητεία) δεν θα έχουν κανένα κίνητρο να υποστηρίξουν τα σχολεία ή να βελτιωθούν και έτσι θα ωθούνται να ασχοληθούν με τα papers ώστε να διεκδικήσουν θέση σε άλλη βαθμίδα εκπαίδευσης. Κάτι παρόμοιο που έγινε άλλωστε και με τους σχολικούς συμβούλους. Η έλλειψη αξιολόγησης για το έργο τους και η επιλογή τους με κριτήρια τίτλων κλπ οδήγησε αντικειμενικά πολλούς, αντί να κάνουν έργο στα σχολεία να δραστηριοποιούνται κυρίως στην απόκτηση πρόσθετων προσόντων. Έχουμε άλλωστε πολλά παραδείγματα αξιολογότατων Σχολικών Συμβούλων οι οποίοι, παραμέλησαν την απόκτηση προσόντων δουλεύοντας στα σχολεία και στη συνέχεια δεν επιλέχθηκαν.