Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Βασίλης Νάστος' | 25 Μαρτίου 2018, 22:49

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  ΚΡΙΤΙΚΗ ΣΤΙΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΥΠΕΡ ΤΗΣ ΜΗ ΜΟΡΙΟΔΟΤΗΣΗΣ ΤΟΥ ΚΑΨΟ-ΔΙΔΑΣΚΑΛΕΙΟΥ (Ή ΠΩΣ ΜΠΟΡΕΙ Η ΔΙΑΦΟΡΑ ΥΠΗΡΕΣΙΑΚΗΣ ΗΛΙΚΙΑΣ ΝΑ ΟΔΗΓΗΣΕΙ ΣΕ ΑΝΑΙΤΙΟ ΑΛΛΗΛΟΣΠΑΡΑΓΜΟ…) Θεωρώ τις προτάσεις υπέρ της κατάργησης της μοριοδότησης του διδασκαλείου (στη βάση του ότι δεν είναι πλέον διαθέσιμο ή επειδή δεν ήταν προσβάσιμο από ‘ειδικότητες’) ως μονόπλευρες και δύσκολα τεκμηριώσιμες. Σήμερα, υπηρετούν την εκπαίδευση άνθρωποι διαφόρων ‘υπηρεσιακών ηλικιών’, οι οποίοι σε διαφορετικές χρονικές περιόδους είχαν εντελώς διαφορετικές δυνατότητες και ευκαιρίες ακαδημαϊκής ανάπτυξης. Οι παλαιότεροι συνάδελφοι (ιδίως της της πρωτοβάθμιας), είχαν μεν την επιπρόσθετη δυνατότητα επιλογής του διδασκαλείου, ωστόσο όμως είχαν ελάχιστες άλλες επιλογές (π.χ. απόκτηση δεύτερου πτυχίου), εφόσον τα μεταπτυχιακά προγράμματα μόλις είχαν αρχίσει να κάνουν την εμφάνισή τους στην Ελλάδα και ήταν ελάχιστα, περιζήτητα και με αυστηρότερες (σχεδόν απαγορευτικές για τον μέσο υποψήφιο) προϋποθέσεις εισαγωγής. Το να γίνει κανείς δεκτός σε διδακτορικό πρόγραμμα (τότε φυσικά χωρίς την προϋπόθεση κατοχής μεταπτυχιακού τίτλου) είναι εκτός της παρούσας συζήτησης… Από την άλλη μεριά, οι νεότεροι συνάδελφοι πράγματι στερούνται κάποιες ακαδημαϊκές επιλογές που κάποτε ήταν διαθέσιμες αλλά δεν υφίστανται πλέον, π.χ. συγκεκριμένα μεταπτυχιακά προγράμματα έπαψαν να προσφέρονται, εφόσον ολοκλήρωσαν τον κύκλο ζωής τους, πανεπιστημιακά τμήματα έκλεισαν ή άλλαξαν δομή, το διδασκαλείο και άλλα παραπλήσια επιμορφωτικά προγράμματα καταργήθηκαν κτλ.. Ωστόσο, σήμερα είναι πλέον διαθέσιμο ένα τεράστιο φάσμα προγραμμάτων μεταπτυχιακών σπουδών και ετήσιων ή μικρότερης διάρκειας επιμορφώσεων κτλ. που κάποτε ήταν ανύπαρκτα ως επιλογές. Καθίσταται λοιπόν αυτονόητο πως, ως δια βίου μαθαίνοντες, τελικά μπορούμε να αξιοποιήσουμε ΜΟΝΟΝ εκείνες τις ακαδημαϊκές επιλογές που είναι διαθέσιμες τη χρονική στιγμή που εκδηλώνουμε το σχετικό ενδιαφέρον και με βάση αυτές οφείλουμε να πάρουμε τις αποφάσεις μας. Στο πλαίσιο αυτό, η μοριοδότηση του τίτλου διδασκαλείου, δεν παραβιάζει την αρχή της ισότητας μεταξύ υποψηφίων (όπως ορισμένοι διατείνονται), αλλά απλώς διασφαλίζει το στοιχειώδες κεκτημένο και τον μόχθο των αποφοίτων του, εφόσον: 1) - το ακαδημαϊκό/ υπηρεσιακό προφίλ που ο καθένας επιδιώκει για τον εαυτό του, πέρα από τις υπάρχουσες δυνατότητες, εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από προσωπικές αποφάσεις και επιλογές. Για παράδειγμα, ΔΕΝ ΕΣΠΕΥΣΑΝ ΟΛΟΙ ΝΑ ΕΠΙΔΙΩΞΟΥΝ ΦΟΙΤΗΣΗ ΣΤΟ ΔΙΔΑΣΚΑΛΕΙΟ, ΑΚΟΜΗ ΚΙ ΟΤΑΝ ΕΙΧΑΝ ΤΗ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ. 2) - Οι νεότεροι συνάδελφοι έχουν πλήθος άλλων ισότιμων ή και προσφορότερων επιλογών, όπως π.χ. ένα 2ο ή και ένα 3ο μεταπτυχιακό, με την προϋπόθεση βεβαίως ότι θα μοριοδοτούνται αναλογικά όλοι οι τίτλοι της ίδιας βαθμίδας (αυτό υποστηρίζω αμέσως παρακάτω). Επίσης, θεωρώ πως χρειάζεται οπωσδήποτε να θεσμοθετηθούν από το κράτος και να προσφερθούν από τα πανεπιστήμια νέα προγράμματα επιμόρφωσης, αυστηρά παιδαγωγικής-διδακτικής θεματολογίας, (όπως κάποτε ήταν το διδασκαλείο) με στόχευση σε όλες τις βαθμίδες εκπαίδευσης. Σε συνέχεια των παραπάνω, θεωρώ πως δικαιότερη λύση θα ήταν μια περισσότερο πολυ-συλλεκτική και συμπεριληπτική αντιμετώπιση του ΣΥΝΟΛΟΥ των ακαδημαϊκών προσόντων κάθε υποψηφίου, ώστε όλοι να κρινόμαστε με βάση τη ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΗ υπηρεσιακή/ ακαδημαϊκή μας πορεία και όχι με επιλεκτικό αποκλεισμό ή υποτίμηση συγκεκριμένων τίτλων και των αντίστοιχων ιστορικών περιόδων. Η αποτίμηση των τίτλων σπουδών και των όποιων άλλων τυπικών προσόντων οφείλει να γίνεται ΔΙΑΚΡΙΤΑ, ΑΝΑΛΟΓΙΚΑ & ΑΘΡΟΙΣΤΙΚΑ, χωρίς ‘εσωτερικούς’ επιλεκτικούς κόφτες, ώστε να αντανακλά την πραγματική αξία των κατόχων τους, εφόσον αυτοί είναι ακόμη υπηρεσιακά ενεργοί. Συνεπώς, οφείλουν να μοριοδοτηθούν με ΣΤΑΘΕΡΕΣ μονάδες αποτίμησης ΟΛΟΙ οι τίτλοι σπουδών του κάθε υποψηφίου, δηλαδή και οι επιπλέον τίτλοι στην ίδια βαθμίδα, όλες οι επιμορφώσεις με συγκεκριμένη χρονική διάρκεια (από ώρες/ημέρες έως μήνες/έτη - αναλογικά), καθώς επίσης και όλες οι μεμονωμένες μεταπτυχιακές ενότητες (modules) που προσφέρονται από πανεπιστήμια της Ελλάδας (βλ. π.χ. Ανοικτό Πανεπιστήμιο) ή του εξωτερικού, εφόσον άλλωστε αντιστοιχούν σε συγκεκριμένα ECTS (δηλαδή ακαδημαϊκό φόρτο) και χρόνο σπουδών. Επιπρόσθετα, εάν ο νομοθέτης επιθυμεί να αποτιμήσει με ακόμη μεγαλύτερη ακρίβεια τη βαρύτητα των μετρήσιμων τυπικών προσόντων των υποψηφίων στελεχών εκπαίδευσης, χρειάζεται ίσως να προσθέσει ορισμένους επιπλέον συντελεστές π.χ.: 1) - Μέσος βαθμός αποφοίτησης (όλων των μοριοδοτούμενων τίτλων σπουδών) 2) - Σειρά αποφοίτησης μεταξύ συναποφοιτούντων (στην Ευρώπη μετράει σε όλα τα βιογραφικά), 3) - Άθροισμα πιστωτικών μονάδων τίτλων σπουδών (όσοι τίτλοι δεν διαθέτουν ECTS, να τους αποδοθούν κατ’ αντιστοιχία) 4) - Συντελεστής συνάφειας μεταξύ τίτλων σπουδών και καθηκόντων διεκδικούμενης θέσης κτλ.