Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Αγγελική Καραθανάση' | 29 Νοεμβρίου 2010, 22:04

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Αν και συνταξιούχος εδώ και 4 χρόνια, εξακολουθούν να με ενδιαφέρουν τα θέματα της παιδείας. Ο θεσμός αυτός θεωρητικά θα μπορούσε να είναι ουσιαστικός. Η πείρα όμως μου έχει δείξει άλλα. Στην αρχή της δεκαετίας του 1970 που διορίστηκα υπήρχε η συνήθεια ο αρχαιότερος κάθε ειδικότητας να εποπτεύει τους νεώτερους και να τους καθοδηγεί. Αυτό όμως ήταν τροχοπέδη, γιατί εκείνος, βολεμένος στην πεπατημένη, δεν μπορούσε να δεχτεί κάποιες καινοτομίες στη διδασκαλία και κυρίως να υπογράψει τα θέματά μου των εξετάσεων σε φιλολογικά μαθήματα, που ξέφευγαν από τα καθιερωμένα που ήξερε εκείνος (να κλίνετε, να τεχνολογήσετε κ.τ.τ.). Μόνο η επιμονή μου ως νέας νίκησε την αρτηριοσκλήρωση του ηλικιωμένου. Μια φορά μάλιστα το θέμα της διδασκαλίας μου στα Λατινικά, που τα δίδασκα με τον τρόπο εκμάθησης των ζωντανών ξένων γλωσσών (αντιστοιχίσεις, συμπληρώσεις κενών κ.τ.τ -αυτονόητα σήμερα-)προκάλεσε την έντονη αντίδραση του "υπεύθυνου" κι ενημέρωσε την Επιθεώρηση, που μου έστειλε τον επιθεωρητή ειδικότητας στην τάξη μου να δει. Εγώ δεν έχασα, γιατί είχα κερδίσει τους μαθητές, τους γονείς και τελικά και τους επιθεωρητές, εκείνος έχασε την εμπιστοσύνη μου. Ελπίζω οι μέντορες μετά 35-40 χρόνια να μην κάνουν τα ίδια. Ποιος το εγγυάται; Πιστεύω πως πρέπει να επιλέγονται όχι εκείνοι που απλά θέλουν να γίνουν "μέντορες" επιδιώκοντας δόξα, κύρος ή και πρόσθετη αμοιβή. Ως κύριο κριτήριο θα πρέπει να είναι το πώς εκείνοι έχουν ήδη διδάξει, αν έχουν διάθεση για καινοτομίες, για δουλειά, αν έχουν μεράκι, αν δεν είναι κομπλεξικοί κι αυταρχικοί. Αγγελική