Αρχική Αναδιοργάνωση των δομών υποστήριξης της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και άλλες διατάξειςΆρθρο 01 – Πεδίο εφαρμογήςΣχόλιο του χρήστη Ανδρέας-συνταξιούχος | 26 Μαρτίου 2018, 11:01
Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
1.. Αυτή τη φορά, τολμήσαμε την πρώτη ριζική επέμβαση (ιεροσυλία) στη φιλοσοφία του Ν. 1566/85, καταργώντας (ή έστω, περιφρονώντας) από την εκπαίδευση το βασικό της πυλώνα, της παιδαγωγικής, της διδακτικής και της επιστημονικής υποστήριξης του εκπαιδευτικού και την αφήνουμε κουτσή, στο ένα της μόνο πόδι, του μπαμπούλα διοικητικού και ελεγκτή (μαζοχισμός)... Μερικοί συνάδελφοι (ευτυχώς ελάχιστοι), ίσως έχουν τραυματικές εμπειρίες ή απωθημένα και στοχοποιούν με μίσος, το θεσμό του σχολικού συμβούλου (και μάλιστα επαναλαμβανόμενοι σε πολλά άρθρα), χωρίς να αναζητούν τις αιτίες (που είναι πολλές και το φταίξιμο βρίσκεται αλλού) και χωρίς να προτείνουν «άπειρες» βελτιώσεις (όπως π.χ. 12 έτη διδακτικής προϋπηρεσίας, να έχουν σε μία τάξη 2 ώρες μάθημα, που θα αναπληρώνεται από τον τακτικό εκπαιδευτικό, όταν απουσιάζει, όπου θα τον παρακολουθούν όσοι εκπαιδευτικοί επιθυμούν, για να συζητούν και να αξιολογούν κι εκείνοι, τις δειγματικές του διδασκαλίες κλπ κλπ, που αρκετοί σ.σ. εφάρμοζαν και μπορούσαν να γενικευτούν). Μπορεί, όταν εξηγηθεί η νέα πρόταση (που ίσως να εφαρμόζεται κι αλλού) και ξεκαθαρίσει το θολό τοπίο, να προκύψει κάτι καλύτερο, που το ευχόμαστε, αλλά να εφαρμοστεί πρώτα ομαλά, μεταβατικά-πιλοτικά και μετά βλέπουμε… και όχι πειραματισμούς στου κασίδι.το κεφάλι… Στην εκπόνηση του σχεδίου του Ν. 1566 γνωρίζαμε τους εισηγητές. Σήμερα ποιοι είναι; Στη διαβούλευση δεν φαίνεται να συμμετέχουν, ευθαρσώς, τα συνδικαλιστικά όργανα, τα κόμματα και οι παρατάξεις των εκπαιδευτικών. Να ανακοινωθεί και ποιες είναι οι πιέσεις της τρόικας, για συγκεκριμένες θέσεις, για να μη χρησιμοποιούνται ως άλλοθι. 2.. Παρατηρούμε συνεχώς (άρθρο 3 κλπ) και την αιώνια σύγχυση με την πολυνομία και τις πάμπολλες παραπομπές σε άλλες διατάξεις, που δεν ξέρουμε, τελικά, τι ισχύει. Να κωδικοποιηθεί, επί τέλους, όλη η εκπαιδευτική νομοθεσία, κατά βαθμίδα και μετά από κάθε αλλαγή, να «επαναλαμβάνεται» διορθωμένη σε ενιαίο κείμενο, τακτικά, στην αρχή κάθε διδακτικού έτους και όχι ενδιάμεσα, (που δείχνει προχειρότητα), για να ξέρουμε τι μας γίνεται… Αφού ο νόμος θα εφαρμοστεί από τη δημοσίευση, να συνοδευτεί από τις λεπτομέρειες των προβλεπόμενων Υ.Α. (άρθρο 18 κλπ), αν, φυσικά, μελετήθηκε σωστά το όλο θέμα. Μπορεί οι Υ.Α. να αλλάζουν κάθε φορά (όχι με το παραμικρό, βέβαια και στη μέση της χρονιάς), αλλά στην πρώτη εφαρμογή θα πρέπει να υπάρχουν για να κατανοήσουμε τις αλλαγές. Τίμια πράγματα. Και, βέβαια, κάθε νέο δεν είναι πάντα και βιώσιμο! Α, ρε κατακαημένη εκπαίδευση, τι σούμελλε να πάθεις! Και πάλι χειρουργείο. Εύχομαι ο θεράπων ιατρός να είναι χειρουργός και όχι χειρούργος. (συνέχεια στα άλλα άρθρα).