Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Ανδρέας-συνταξιούχος' | 26 Μαρτίου 2018, 11:45

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Είναι αδιανόητο, για κάποιο νέο στέλεχος, που μόλις επιλέγεται (αεροβαπτίζεται στην ουσία, γιατί χρειάζεται να ακολουθήσει επιμόρφωση στα νέα του καθήκοντα), αυτόματα, την επόμενη «στιγμή», να μπορεί να αξιολογεί και να κρίνει εκπαιδευτικούς, για τη στελέχωση «χαμηλότερης» ιεραρχίας.. Όλα τα στελέχη να κρίνονται από τα ανάλογα και αρμόδια υπηρεσιακά συμβούλια, που θα είναι υπερκομματικά, ή έστω διακομματικά, με αιτιολόγηση της βαθμολογίας τους, που δεν θα αποκλίνει πολύ, από το μέσο όρο των υπολοίπων μελών, ή να μην υπολογίζονται οι δύο ακραίες βαθμολογίες κλπ. Αν παραμείνουν τα προτεινόμενα, τουλάχιστον να είναι ξένα πρόσωπα, από άλλη περιφέρεια και στη συνέχεια να «ελέγχονται» τα προταθέντα στελέχη, εκ του αποτελέσματος, από τα οικεία περιφερειακά συμβούλια και φυσικά από όλους τους συμμετόχους.. Η τελική βαθμολόγηση θα προκύπτει εκείνη τη στιγμή, χωρίς μαγειρέματα στα διάφορα γραφεία, εκ των υστέρων, με δεδομένες τις προτιμήσεις, που πρέπει να είναι μυστικές. Η αξιολόγηση των στελεχών να είναι συνεχής και όχι με ανεξέλεγκτη θητεία, και να γίνεται από όλους τους συμμέτοχους. Τυπικά, η κρίση θα είναι ετήσια, αλλά η θητεία μπορεί να είναι ισόβια, ώστε να αξιοποιείται συνεχώς και η σχετική τους εμπειρία κλπ. Πουθενά, ένα πετυχημένο στέλεχος δεν απομακρύνεται στο όνομα της θητείας.. Φανταστείτε έναν πετυχημένο διευθυντή τράπεζας να πηγαίνει ξανά στο γκισέ του ταμείου, ή έναν στρατηγό να γίνεται απλός στρατιώτης… Δεν αναφερόμαστε, βέβαια, στην ανεπάρκεια, που κρίνεται διαρκώς… Ο εκπαιδευτικός, επίσης, που πρέπει να είναι «πάνοπλος» για να αντιμετωπίζει το επίκαιρο, το απρόσμενο και το απρόβλεπτο, «εδώ και τώρα», προπαντός με τη σωστή του στάση και συμπεριφορά, πρέπει να αξιολογείται συνεχώς και αυστηρά, προκειμένου να μπει στην τάξη. Κανένας μας δεν είναι ισόβια υγιής και αρτιμελής και υπάρχουν και απρόοπτα, αλλά, όμως και τα κριτήρια διορισμού να είναι αυστηρά και ανεξάρτητα από την ανάγκη να λύσουμε κοινωνικά ζητήματα ανεργίας, πολυτεκνίας κλπ, που μπορεί να γίνουν από άλλα υπουργεία. Αν, κατά την πορεία, διαφαίνεται ότι ο εκπαιδευτικός είναι «ανεπαρκής», τότε χρειάζονται διορθωτικές κινήσεις με άμεσα μέτρα: Απομακρύνεται π.χ. από την τάξη διακριτικά, ή αποσπάται σε διοικητική θέση (κατά προτίμηση οικειοθελώς, ή να πείθεται γι αυτό), συνοδεύεται από κάποιον έμπειρο συνάδελφο, στην τάξη με συνδιδασκαλία, επιμορφώνεται κλπ και φυσικά δεν απολύεται. Με την ανεπάρκεια του εκπαιδευτικού της τάξης, η ζημιά είναι πολλαπλασιαστική και μία «χαμένη» ώρα πολλαπλασιάζεται με τον αριθμό των μαθητών… Πρέπει να εμπεδώσουμε το μεγάλο μυστικό (ίσως το πιο δαπανηρό): Η αναβάθμιση της εκπαίδευσης για μια σωστή παιδεία, περνά μέσα από τους λειτουργούς εκπαιδευτικούς, οι οποίοι θα είναι πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης (ακόμη και τα απογεύματα), με άμεσο διπλασιασμό των μισθών και συνεχείς «επιμορφώσεις»…