Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Κωνσταντίνα Π' | 26 Μαρτίου 2018, 11:45

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Έχουν γραφτεί πολλά σχόλια για την ανάγκη συνέχισης των καινοτόμων προγραμμάτων και την ανάγκη διατήρησης των Υπευθύνων Σχολικών Δραστηριοτήτων ως εμψυχωτών, ως οργανωτών και συντονιστών, ως επιστημονικά και παιδαγωγικά υποστηρικτικών, ως ..., με τα οποία συμφωνώ απόλυτα και λίγα έχω να προσθέσω. Ο θεσμός αυτός ήταν το 1992, είναι το 2018 και θα συνεχίσει να είναι από κάθε άποψη πρωτοποριακός και καινοτόμος, γιατί υπάρχουν κάποια πράγματα που δε φθείρονται και δεν παλαιώνουν όταν εξακολουθούν να ανταποκρίνονται σε κρίσιμης σημασίας ανάγκες και να έχουν την αποδοχή, την καταξίωση, την εκτίμηση και το σεβασμό της εκπαιδευτικής κοινότητας. Προβληματίζομαι για την πρόθεση διάλυσης του θεσμού των Υπευθύνων στο παρόν σχέδιο νόμου για τις νέες δομές και γενικά την πρόθεση συρρίκνωσης και υποβάθμισης της Εκπαίδευσης για την Αειφορία, ειδικότερα σε μια πολύ δύσκολη περίοδο για τα οικολογικά και κοινωνικά ζητήματα σε όλον τον πλανήτη. Όξυνση περιβαλλοντικών προβλημάτων και ανάγκη προώθησης εναλλακτικών στρατηγικών, οικονομική κρίση, συρρίκνωση κοινωνικών και εργασιακών δικαιωμάτων, προσφυγικό και μεταναστευτικό, υποβάθμιση δημοκρατικών θεσμών και ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ανάπτυξη ακραίων συντηρητικών και ακροδεξιών αντιλήψεων, ..., δεν είναι αρκετά για να καθιστούν κρίσιμη την ανάγκη να υποστηριχτεί στην εκπαίδευση η οικοδόμηση του "ΕΝΕΡΓΟΥ ΠΟΛΙΤΗ"; Με γνώσεις, θετικές στάσεις, διάθεση και ικανές δεξιότητες για συμμετοχή στη διαμόρφωση προτάσεων και τη λήψη αποφάσεων, με κοινωνική υπευθυνότητα, αλληλεγγύη, συλλογική δράση, σεβασμό στις πανανθρώπινες αξίες; Δε χρειάζεται η υποστήριξη των ανθρώπων αυτών που αναλαμβάνουν και κατά τεκμήριο κάνουν ότι μπορούν για να στηρίξουν και να προωθήσουν αυτήν την "Εκπαίδευση για την αλλαγή"; Το ζήτημα της κατάργησης του θεσμού είναι οικονομικό; μα αφού οι άνθρωποι αυτοί εργάζονται χωρίς επιδόματα ή άλλες οικονομικές απολαβές και εισπράττουν μόνο ηθική ανταμοιβή από την καθολική εκτίμηση, την υποδοχή και τη χαρά με την οποία συνεργάζονται μαζί τους οι συνάδελφοι τους και οι μαθητές τους. Το ζήτημα της κατάργησης του θεσμού είναι "ιδεολογικό"; Η αριστερή ιδεολογία της σημερινής μας κυβέρνησης, την οποία ενστερνίζομαι, είναι δυνατόν να έχει αυτήν τη στρατηγική; Είναι απαραίτητο να σκύψουμε περισσότερο στα συγκεκριμένα θέματα, όπως εκφράζονται στη διαβούλευση και να εντάξουμε τους προβληματισμούς αυτούς στο κεντρικό ζητούμενο: "Τι είδους παιδεία θέλουμε και ποιον πολίτη οραματιζόμαστε για το μέλλον" Με εκτίμηση Κ.Π.