Αρχική Αναδιοργάνωση των δομών υποστήριξης της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και άλλες διατάξειςΆρθρο 19 – Μεταβατικές διατάξειςΣχόλιο του χρήστη Πένη Φουρλή | 26 Μαρτίου 2018, 12:43
Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
21 χρονών. Τεταρτοετής φοιτήτρια στην Νομική Σχολή Αθηνών. Σε λίγο καιρό θα αφήσω πίσω μου σχολικές τάξεις και πανεπιστημιακά έδρανα. Δεν θα αφήσω, όμως, όσους και όσα με διαμόρφωσαν και με έφτασαν ως εδώ. Το σεβασμό και την εκτίμηση μας οφείλουμε να τον αποδίδουμε πρωτίστως στην οικογένεια μας. Εγώ θα προσθέσω και στους δασκάλους μας. Μπορεί σε 10 χρόνια από τώρα να μην θυμάμαι τι έμαθα στη γεωγραφία ή στη φυσική, αλλά θα θυμάμαι όσα έμαθα και βίωσα με όλες μου τις αισθήσεις. Και βίωσα εμπειρίες σπουδαίες και ανεξίτηλες, κυρίως μέσα από τα περιβαλλοντικά προγράμματα, στα οποία- είχα την τύχη- να συμμετάσχω όλα αυτά τα χρόνια. Πρόκειται για μία σχέση ζωής. Ξεκίνησε αθώα από το νηπιαγωγείο και το δημοτικό, με την κατανόηση απλών και συγχρόνως δύσκολων εννοιών όπως η αγάπη για το περιβάλλον,τα ζώα, το ίδιο το σχολείο μας και συνέχισε στο γυμνάσιο και το λύκειο με την κατανόηση εννοιών όπως η ανακύκλωση και η αειφορία. Μέχρι σήμερα η περιβαλλοντική εκπαίδευση καθορίζει τα βήματα μου και τη ζωή μου. Ως μαθήτρια και ως φοιτήτρια έχω συμμετάσχει σε πολυάριθμα προγράμματα περιβαλλοντικού χαρακτήρα στο εξωτερικό, ενώ συγχρόνως είμαι μέλος περιβαλλοντικών - εθελοντικών οργανώσεων. Πρέπει να καταστεί σαφές, ότι η περιβαλλοντική διαδικασία είναι αναπόσπαστο τμήμα της εκπαιδευτικής. Πρέπει να κατανοήσουμε ότι ο σεβασμός και η αγάπη δεν μαθαίνεται μόνο μέσα από βιβλία, αλλά κυρίως μέσα από δράσεις. Πρέπει να σταματήσουμε να κάνουμε "πειράματα" εις βάρος της εκπαίδευσης. Άλλως, -με βαθιά μου λύπη- θυσιάζουμε την παιδεία μας στο βωμό τεχνοκρατικών αλλαγών της εκάστοτε κυβέρνησης. Θεσμοί όπως αυτοί των Υπευθύνων Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης είναι καθοριστικοί, γιατί δεν είναι παρά κρίκος της εκπαιδευτικής αλυσίδας. Θέλετε ειλικρινά να τους καταργήσουμε; Μάλλον, κινδυνεύουμε να σπάσουμε μια ολόκληρη αλυσίδα! Ίσως την σημαντικότερη αλυσίδα αυτού του κράτους και της ίδιας μας της ζωής!