Αρχική Αναδιοργάνωση των δομών υποστήριξης της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και άλλες διατάξειςΆρθρο 19 – Μεταβατικές διατάξειςΣχόλιο του χρήστη Βιβή Ανθοπούλου | 26 Μαρτίου 2018, 12:03
Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Η αξία των Προγραμμάτων Σχολικών Δραστηριοτήτων (Περιβαλλοντικής, Αγωγής Υγείας, Πολιτιστικών) είναι ιδιαίτερα υψηλή σε ένα εκπαιδευτικό σύστημα σαν το ελληνικό, το οποίο α) ελάχιστα καλλιεργεί βασικές ικανότητες και δεξιότητες στο λεγόμενο "υποχρεωτικό πρόγραμμα" (που αντιστοιχεί στον βασικό κορμό του σχολικού προγράμματος) και β) στερείται της διεισδυτικής και κριτικής προσέγγισης θεμάτων, όπως αυτά που εντάσσονται στο φάσμα των Προγραμμάτων Σχολικών Δραστηριοτήτων (Π.Σ.Δ.). Τα Π.Σ.Δ. εξοικειώνουν τους μαθητές με θεματικές και αντικείμενα που συνδέουν τη μάθηση με την κοινωνία, με την καθημερινή ζωή με την αγορά εργασίας, με το περιβάλλον, την υγεία, τον πολιτισμό και με αξίες που προάγουν την ανάπτυξη ολοκληρωμένης προσωπικότητας και ενεργού πολίτη. Η φύση τους είναι τέτοια, ώστε καλλιεργούν τη βιωματική μάθηση μέσα από μαθητοκεντρικές προσεγγίσεις, ενώ το κανονιστικό πλαίσιο υλοποίησής τους ευνοεί το άνοιγμα του σχολείου στην κοινωνία και τη γόνιμη σύνδεσή του με το περιβάλλον του. Τα Π.Σ.Δ. σαφώς εμπλουτίζουν και υποστηρίζουν τον βασικό κορμό της διδασκαλίας στο σχολεία, ενώ παράλληλα σε κάποιες περιπτώσεις έχουν λειτουργήσει ως πεδίο ανάπτυξης πιλοτικών προγραμμάτων τα οποία στη συνέχεια έχουν επεκταθεί και υιοθετηθεί σε όλα τα σχολεία. Αν θεωρήσουμε δεδομένο ότι τα Προγράμματα Σχολικών Δραστηριοτήτων λειτουργούν ευεργετικά και γόνιμα μέσα στην ελληνική σχολική εκπαίδευση τίθεται το ερώτημα του γιατί καταργεί κανείς τους φορείς ανάπτυξης και επέκτασής τους και ενίσχυσης της ποιότητάς τους, που δεν είναι άλλοι από τους Υπεύθυνους Περιβαλλοντικής, Αγωγής Υγείας, Πολιτιστικών Θεμάτων και Σχολικών Δραστηριοτήτων (Π.Ε.,Α.Υ.,Π.Θ., Σ.Δ). Ερευνητικά έχει καταγραφεί επανειλημμένα και σε διεθνές επίπεδο η αξία της συμβουλευτικής και επιμορφωτικής υποστήριξης προς τον εν ενεργεία εκπαιδευτικό. Οι Υπεύθυνοι Π.Ε.,Α.Υ.,Π.Θ., Σ.Δ. εμπνέουν, παρακινούν, υποστηρίζουν, επιμορφώνουν και συντονίζουν το έργο των εκπαιδευτικών που υλοποιούν Π.Σ.Δ. και μεριμνούν για την ανάπτυξη συνεργασιών, συνδέσεων και συμπράξεων μεταξύ σχολείων, αλλά και μεταξύ έγκυρων φορέων που δραστηριοποιούνται στα διάφορα επιμέρους αντικείμενα των προγραμμάτων. Επιπλέον, αποτελούν πολύτιμο πόρο για το εκπαιδευτικό σύστημα, αφού η ίδιοι διαθέτουν τις γνώσεις και την εμπειρία να φέρουν σε πέρας το έργο τους και ταυτόχρονα έχουν πρόσβαση σε παιδαγωγικά αξιοποιήσιμο υλικό και μέσα για τη βέλτιστη εκπόνηση των προγραμμάτων. Η μέχρι τώρα εμπειρία έχει δείξει ότι οι Υπεύθυνοι Π.Ε.,Α.Υ.,Π.Θ., Σ.Δ. δραστηριοποιούνται με όρους που υπερβαίνουν το πλήρες ωράριο για να καλύψουν τις ανάγκες των εκπαιδευτικών της ευθύνης τους, αφού συχνότατα οργανώνουν επιμορφώσεις που πραγματοποιούνται το απόγευμα ή το Σαββατοκύριακο, ενώ περιφέρονται σε μεγάλο αριθμό σχολικών μονάδων έχοντας αναλάβει οι ίδιοι τα έξοδα μετακίνησής τους. Ουσιαστικά οι Υπεύθυνοι Π.Ε.,Α.Υ.,Π.Θ., Σ.Δ. αποτελούν στελέχη της εκπαίδευσης τα οποία δεν απολαμβάνουν προνόμια στελέχους, αφού και μισθολογικά δεν ευνοούνται σε σύγκριση με τον εκπαιδευτικό που διδάσκει σε ένα σχολείο. Αυτή και μόνο η οικονομική διάσταση του ρόλου των Υπεύθυνων Π.Ε.,Α.Υ.,Π.Θ., Σ.Δ. υποδεικνύει ότι πρόκειται για άτομα που είναι αφοσιωμένα στο έργο τους, το οποίο επιτελούν με πηγαίο ενδιαφέρον. Δυστυχώς μέχρι σήμερα δεν έχει αξιολογηθεί στην Ελλάδα η αποτελεσματικότητα του ρόλου των Υπεύθυνων Π.Ε.,Α.Υ.,Π.Θ., Σ.Δ. Θα ήταν πάρα πολύ χρήσιμο να είχαμε στη διάθεσή μας δεδομένα σχετικά με τις απόψεις και εκτιμήσεις των ωφελούμενων (των εκπαιδευτικών) για τον ρόλο των Υ.Π.Ε.,Α.Υ.,Π.Θ., Σ.Δ., καθώς και αξιολογήσεις βασισμένες στις εκροές των Π.Σ.Δ. και στην οργανωτική επάρκεια του συστήματος υποστήριξης των Π.Σ.Δ. Και διερωτάται κανείς: Γιατί αποφασίζει το Υπουργείο Παιδείας να καταργήσει έναν θεσμό ο οποίος εμπειρικά δείχνει να είναι πάρα πολύ επιτυχημένος και οικονομικά δεν το επιβαρύνει στο ελάχιστο; Γιατί δεν προέβη σε αξιολόγηση πριν να προχωρήσει σε τόσο ριζικές αλλαγές; Με ποια λογική θεωρεί ότι ο τόσο δραστικός περιορισμός του αριθμού των ατόμων που θα λειτουργούν υποστηρικτικά προς τις σχολικές μονάδες μέσω των ΚΕΑ, θα διασφαλίσει την ανταπόκριση στις δεδομένες ανάγκες των σχολείων; Με δεδομένο ότι η αναλογία εκπαιδευτικού προς μαθητές στην Ελλάδα είναι προνομιακή σε σύγκριση με τον ευρωπαϊκό και τον διεθνή μέσο όρο και συνεπώς δεν τίθεται θέμα πραγματικών ελλείψεων διδακτικού προσωπικού στα σχολεία, προς τι τόση μέριμνα να καθηλωθούν οι σημερινοί Υπεύθυνοι Π.Ε.,Α.Υ.,Π.Θ., Σ.Δ. σε μια σχολική τάξη; Και εντέλει, τα Π.Σ.Δ. προσδίδουν ποιότητα στην εκπαίδευση. Γιατί τα πλήττουμε;