Αρχική Αναδιοργάνωση των δομών υποστήριξης της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και άλλες διατάξειςΆρθρο 07 – Αποστολή και αρμοδιότητες των Κ.Ε.Σ.Υ.Σχόλιο του χρήστη Προσωπικό ΚΕΔΔΥ Κέρκυρας | 26 Μαρτίου 2018, 13:38
Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Λαμβάνοντας υπόψιν το Ν.2817/2000 (ΚΔΑΥ), το Ν.3699/2008 (ΚΕΔΔΥ) και την ίδρυση των ΕΔΕΑΥ (315/2014) θα ανέμενε κανείς ένα νομοθέτημα που εξελικτικά θα ανταποκρινόταν στις σύγχρονες εκπαιδευτικές, ψυχοκοινωνικές, επιστημονικές και οικονομικές ανάγκες των μαθητών, των εκπαιδευτικών και των οικογενειών τους αξιοποιώντας στο μέγιστο τη δράση, την εμπειρία, τα νέα επιστημονικά δεδομένα και τη γνώση των προηγούμενων ετών. Αντί αυτού βρισκόμαστε ενώπιον ενός νομοθετήματος με πολλές ασάφειες, αοριστίες και επαναλήψεις που εγείρουν τα εξής ερωτήματα: Ποιος θα κάνει διάγνωση; Ποιος θα κάνει διαφοροδιάγνωση; Σε ποια «έγκυρη», «αξιόπιστη» διάγνωση θα κληθεί το ΚΕΣΥ να δώσει εκπαιδευτική παρέμβαση και να αξιολογηθεί για τα αποτελέσματα της; Γιατί η αρμοδιότητα διερεύνησης Μαθησιακών Δυσκολιών στις ως τώρα ΕΔΕΑΥ (όπου υπάρχουν) ανατίθεται και στα ΚΕΣΥ εκδίδοντας αντί γνωματεύσεων αξιολογικές εκθέσεις; Τελικά Θα έχει διάγνωση στα ΚΕΣΥ? Και θα έχει και δεν θα έχει απ’ ό,τι φαίνεται. Κάποιοι (από ιατροπαιδαγωγικά και με τη βοήθεια ίσως της ελεύθερης αγοράς) θα έχουν. Και κάποιοι φτωχότεροι, μετανάστες, μακριά από αστικά κέντρα ή με ηπιότερες (π.χ. δυσλεξία) ή όχι τόσο ορατές δυσικανότητες (π.χ. κατάθλιψη, φοβία, μετατραυματικό στρες), οι οποίοι δεν θα ενοχλούν και στο μάθημα, δεν θα έχουν. Και φυσικά δεν θα έχουν δικαίωμα σε υποστήριξη. Γιατί δεν προβλέπεται θέση στελέχους Συντονιστή ΕΕΠ; Γιατί αποδυναμώνονται – καταργούνται ειδικότητες από τα νέα ΚΕΣΥ που θα έπρεπε να εγγυώνται την διεπιστημονική υποστήριξη των αναγκών του μαθητή; Γιατί αποδυναμώνεται η διεπιστημονικότητα στην εκπαιδευτική παρέμβαση και ποια παρέμβαση (εκπαιδευτική ή άλλη ) είναι αποτελεσματική αν χάσει τον διεπιστημονικό της χαρακτήρα; Πως θα καλυφτούν όλες οι νέες αρμοδιότητες των ΚΕΣΥ όταν είναι υποστελεχωμένα και δεν προβλέπονται έξοδα μετακίνησης; Η εμπειρία των ΚΕΔΔΥ δείχνει ότι χρειάζεται στελέχωση με περισσότερο μόνιμο προσωπικό ώστε να καλυφτούν ουσιαστικά οι αυξημένες πλέον αρμοδιότητες των ΚΕΣΥ και να μη μείνουν μόνο ευχολόγια. Αποστολή των ΚΕΣΥ είναι η στήριξη των σχολικών μονάδων (άρθρο 7, παρ,1). Γιατί ο νομοθέτης φεύγει από την εξατομικευμένη προσέγγιση των ειδικών εκπαιδευτικών αναγκών του μαθητή για να εστιάσει στο εκπαιδευτικό σύστημα; Γιατί δεν αναφέρεται πλέον η ειδική αγωγή πουθενά στον νέο νόμο; Αγνοείται πλέον το εύρος, το βάθος και η φύση των προβλημάτων των σημερινών μαθητών (αύξηση αυτισμού, ΔΕΠ-Υ, σοβαρών διαταραχών συμπεριφοράς και ψυχικής υγείας, της ενδοοικογενειακής, κοινωνικής και σχολικής βίας). Γιατί δεν αναφέρεται πουθενά η παράλληλη στήριξη μαθητών που για πολλά χρόνια βοήθησε στην ενταξιακή διαδικασία; Από ποια επιστημονική ομάδα υπογράφεται το νέο νομοθέτημα; Γιατί δεν αξιοποιείται η επιστημονική γνώση και εμπειρία των ΚΕΔΔΥ καθώς και της πανεπιστημιακής και εκπαιδευτικής κοινότητας; Και ποια συμπερίληψη πετυχημένη είναι αυτή όταν το νέο νομοθέτημα προσανατολίζεται σε μια εκπαίδευση «για όλους και για κανέναν»;