Αρχική Εθνική Στρατηγική για την Ανώτατη Εκπαίδευση1. Νέα ταυτότητα με νέα ηγεσία και ενίσχυση της αυτοδιοίκησης των ΑΕΙ. Νέα σχέση εμπιστοσύνης με την πολιτεία και την κοινωνία, με λογοδοσία και ευθύνηΣχόλιο του χρήστη ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΜΑΡΙΟΣ | 30 Νοεμβρίου 2010, 18:37
1. Ως προς τη διοίκηση: ΝΑΙ στην αυτοδιοίκησή τους, αλλά με διοικητικά στελέχη. Δεν είναι δυνατόν να διοικούν ένα πανεπιστήμιο οι καθηγητές (που η αποστολη τους είναι πνευματική, όχι διοικητική-οικονομική) και οι φοιτητικές παρατάξεις. Πολλοί πανεπιστημιακοί προβάλλουν το επιχήρειμα: "πώς μπορούν οι τεχνοκράτες να σχεδιάζουν προγράμματα σπουδών..." ΜΑ ΔΕΝ ΘΑ ΑΣΧΟΛΟΥΝΤΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ, ΜΟΝΟ ΜΕ ΤΗΝ ΔΟΙΚΗΤΙΚΗ. Αυτή η παγκόσμια πρωτοτυππία των ελληνικών ιδρυμάτων να διοικούνται από φοιτητές-φυτόρια κομματικών παραγόντων οι οποίοι κρατούν στο χέρι τους τους πανεπιστημιακούς πρέπει να τελειώσει. Ο ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΔΙΔΑΣΚΕΙ, Ο ΦΟΙΤΗΤΗΣ ΣΠΟΥΔΑΖΕΙ, Ο ΔΙΟΙΚΗΤΗΣ ΔΙΟΙΚΕΙ. Τώρα η κατάρτηση τέτοιων επιτροπών έγκειται στην κριση του Υπουργείου. 2. Ως προς την χρηματοδότηση: δεν αμφιβάλει κανείς ότι οι πόροι που δίνονται στην εκπ/ση και την έρευνα είναι ελάχιστοι. Όταν μόνο το 2,5% του ΑΕΠ πάει στην παιδεία, όταν τα προγράμματα ΕΣΠΑ κατασπανταλούνται για εκ νεου συγγραφή βιβλίων, που είναι πιο αναποτελεσματικα απ΄τα προηγούμενα, και για laptop χωρίς επιμόρφωση σε μαθητές και καθηγητές (κατάντησε παιχνίδι και όχι μαθηγιακό εργαλείο) επόμενο είναι τα πανεπιστήμια να μένουν άπορα. Χρειάζονται α) περισσότερα χρήματα και β) καλύτερη διαχείρηση των ήδη υπαρχόντων. Οι παλιότερες πανεπιστημιακές εγκαταστάσεις (όπως η φιλοσοφική) βρισκονται σε τρισάθλια κατάσταση. Η έρευνα ανύπαρκτη. Οι μεταπτυχιακοί φοιτητές μετρημένοι με το σταγονόμετρο... 3. Ως προς τη γεωγραφική διασπορά τμημάτων και τη θεματική τους: 7 τμήματα Φιλολογίας στην Ελλάδα, άλλα τόσα ΦΠΨ και Ιστορικά. Δηλαδή πάνω από 20 τμήματα για να γίνεις φιλόλογος. Και οι βάσεις ξεκινούν από 15! Αυτό και άλλα τόσα παραδείγματα αποδεικνύουν ότι ο γεωγραφικός κατακερματισμός είναι εις βάρος της πόιότητας. Δυστυχώς ανοίγουνε νέα τμήματα αποκλειστικά και μόνο για να δουλέψουν οι επιχειρήσεις (ξενοδοχία, περίπτερα, κλαμπ...) και να γίνουν ορισμένοι "πανεπιστημιακοί" με τη γνωστή μέθοδο του "προφιλ". Το επιχείρημα για αποκέντρωση είναι υποκριτικό. Εξάλλου σε μια χώρα όπου το 40 με 50 % του πληθυσμού ζει στην Αττική, είναι άκρως φυσιολογικό, ίσως και απαραίτητο να υπάρχει και αναλογία ΑΕι, ΤΕΙ και Φοιτητών. Η αποκέντρωση πρέπει να γίνεται ως αποτέλεσμα πληθυσμιακής μετα΄κίνησης, όχι εξαναγκαστικά. Πρέπει οπωσδήποτε να καταργηθούν τμήματα ΑΕΙ και ΤΕΙ που δεν έχουν σαφή επαγγελματκό προσανατολισμό, Να συγχωνευθούν τα ομοειδή χαμηλόβαθμα, να αυξηθούν αυτά που έχουν πολλή ζήτηση (Νομική - Ιατρική - Πολυτεχνείο), να διευρυνθεί η Σχολή Καλών Τεχνών με νέους κλάδους (έρευνες έχουν δείξει ότι το ποσοστό ελλήνων φοιτητών που στρέφονται στο εξωτερικό ή σε ιδιωτικές σχολές για καλλιτεχνικές Σπουδές είναι τεράστιο). Σε κάθε περιπτωση η ίδρυση ή κατάργηση τμημάτων πρέπει να γίνεται αποκλειστικά και μόνο με απόφασητου ΕΘΝΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΠΑΙΔΕΙΑΣ και χωρίς "υπόγειες διαπραγματεύσεις" με τους πρυτάννεις. 4. Εν τέλει η αξιολόγηση του παραγόμενου έργου (εκπαιδευτικού-ερευνητικού και διοικητικού-οικονομικού) πρέπει, θεωρώ να γίνεται ΚΕΝΤΡΙΚΑ, από ΜΟΝΙΜΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ ΑΝΩΤΑΤΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ.