Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Βιβή Μαρία Θεοδώρου' | 8 Μαΐου 2018, 14:16

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Για ακόμη μια φορά, το Υπουργείο Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων απέδειξε την αναξιοκρατία και τα σαθρά θεμέλια της Ελληνικής Εκπαίδευσης, ειδικότερα της Τριτοβάθμιας. Διαβάζοντας, προσεκτικά το Νομοσχέδιο για την ίδρυση του Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής(Ν. 4521/2018 / ΦΕΚ Α 38/2-3-2018) και συγκρινόμενο με το νέο νομοσχέδιο για το νεοσύστατο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, γίνεται αντιληπτή η διάκριση των διαδικασιών που ακολουθούνται στο πρόγραμμα μετάβασης μεταξύ των ιδρυμάτων μέσω των νέων συγχωνεύσεων. Θα σταθώ, στο πιο κομβικό, κατά τη γνώμη μου σημείο, το οποίο δεν είναι άλλο από την άνευ προηγουμένου αδικία εις βάρος των αποφοίτων, των ήδη υπαρχόντων φοιτητών καθώς και αυτών που θα εισαχθούν το ακαδημαϊκό έτος, 2018-2019, όσων αφορά την ένταξη τους στην λεγόμενη αναβάθμιση της ακαδημαϊκής εκπαίδευσης. Σύμφωνα με το νομοσχέδιο οι φοιτητές των προηγούμενων και του επερχόμενου ακαδημαϊκού έτους, στερούνται κάθε δικαίωμα ένταξης τους, και χωρίς περιθώρια διαπραγμάτευσης, στο νεοσύστατο εκπαιδευτικό ίδρυμα, το οποίο θα απορροφήσει το υπάρχον ίδρυμα στο οποίο φοιτούν. Τακτική η οποία σε καμία περίπτωση, δεν ακολουθήθηκε στο Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττική, καθώς οι φοιτητές των Τ.Ε.Ι Αθηνών και Πειραιά είχαν τουλάχιστον την δυνατότητα επιλογής εξέτασης μαθημάτων, για τη λήψη πτυχίου Πανεπιστημιακής εκπαίδευση, υπό την προϋπόθεση ότι δεν έχει υπερβεί την διάρκεια προγράμματος σπουδών προσαυξανόμενη κατά 4 εξάμηνα (ν+2 έτη). Όλη αυτή η κατάσταση, επιφέρει ως φυσικό επακόλουθο, την σκέψη περί διάκρισης των επαρχιακών Τ.Ε.Ι και ενισχύει την ήδη εσφαλμένη αντίληψη των Ελλήνων πολιτών, όσων αφορά την αξιοπιστία των τμημάτων αυτών. Έχοντας, φτάσει σχεδόν στην ολοκλήρωση του κύκλου σπουδών μου στο Τ.Ε.Ι Ηπείρου, τμήμα Λογοθεραπείας, θεωρώ πως σε καμιά περίπτωση η επαγγελματική κατάρτιση που παρέχεται είναι υποδεέστερη σε σχέση με αυτή που θα προκύψει στο νέο πανεπιστήμιο. Ας μην ξεχνάμε πως αναφερόμαστε σε τμήματα τα οποία μέχρι και σήμερα θεωρούνται η Ανώτερη βαθμίδα επαγγελματικής κατάρτισης καθώς δεν υπάρχει αντίστοιχο πρόγραμμα σπουδών σε κάποιο πανεπιστήμιο. Με το πέρασμα των εξαμήνων διδάχτηκαν μαθήματα ως προαπαιτούμενα εφόδια για την επαγγελματικής μας πορεία και σε συνδυασμό με την εργαστηριακή υποστήριξη κατακτήθηκαν δομημένα οι γνώσεις. Η εκπόνηση υποχρεωτικής πτυχιακής εργασίας και η εξάμηνη πρακτική άσκηση ενίσχυσαν τις γνώσεις αυτές στον υπέρτατο βαθμό. Αντιλαμβανόμενη τις ανάγκες του επαγγέλματος της Λογοθεραπείας εικάζω πως αντίστοιχος, αν όχι ίδιος, θα είναι και ο κύκλος σπουδών στο νέο πανεπιστήμιο. Ο τρόπος εξέτασης δεν θα διαφέρει στο ελάχιστο, καθώς σε όλη τη χώρα, έως τώρα, εφαρμόζεται ισάξια ανά τα εκπαιδευτικά ιδρύματα. Σημαντική αναφορά, αποτελεί και το προσωπικό των καθηγητών και επαγγελματιών του Τ.Ε.Ι. Είναι πολύ μεγάλη η πιθανότητα, αρκετοί από αυτούς να διδάσκουν, εξίσου, και στο νέο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, το αντικείμενο τους. Λαμβάνοντας, λοιπόν, υπόψιν πως κανένας δεν έδωσε δικαίωμα έκπτωσης των επαγγελματικών διδακτικών καθηκόντων του, θεωρώ, πως τη ίδια γνώση θα μεταφέρουν και στους νεοεισαχθέντες φοιτητές και μελλοντικούς συναδέλφους. Έτσι δημιουργούνται και άλλα εύλογα ερωτήματα. Για παράδειγμα, ποια η διαφορά λοιπόν των αποφοίτων και των ήδη υπαρχόντων φοιτητών με τους φοιτητές του αντίστοιχου τμήματος στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων μετά την συγχώνευση; Με ποιο δικαίωμα προκύπτουν αλλαγές που προσβάλλουν την λειτουργία των Τ.Ε.Ι ανά την Ελλάδα και την κατάρτιση επαγγελματιών στην αγορά εργασίας μειώνοντας την αξιοπιστία τους; Ποιος πήρε την πρωτοβουλία, στο όνομα της αναβάθμισης της πανεπιστημιακής εκπαίδευσης, να κάνει αλλαγές στο εκπαιδευτικό σύστημα με δύο μέτρα και δύο σταθμά; Σε καμία περίπτωση, δεν ζητάμε την απόκτηση αυτού του πανεπιστημιακού τίτλου χαριστικά. Ασφαλώς και πρέπει να υπάρχουν κανόνες που θα επιτρέπουν την ισότιμη αυτή μετάβαση, όπως έχει ήδη εφαρμοστεί στο Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής. Πολλοί φοιτητές ή απόφοιτοι είναι ήδη διατεθειμένοι να καταβάλουν την απαραίτητη προσπάθεια, όποια και αν είναι αυτή. Το μόνο αίτημα είναι, να πρυτανεύσει η λογική και οι δημοκρατικές διαδικασίες στην πανεπιστημιοποίηση. Ζητάμε ίσες ευκαιρίες και δικαιώματα με φοιτητές σε ανάλογη θέση. Ζητάμε απλά την ευκαιρία, σε μια ισότιμη τριτοβάθμια εκπαίδευση.