Τελευταία γίνεται μεγάλη κουβέντα για τα θέματα των "κλειστών επαγγελμάτων" των καθηγητών στην ανώτατη εκπαίδευση, την οικογενειοκρατία κτλπ. Πιστεύω ότι όλοι οι Έλληνες έχουν αντιληφθεί ότι κινούμαστε με τις επιλογές της κας. Υπουργού προς το Αγγλοσαξωνικό μοντέλο διακυβέρνησης και εκαπίδευσης. Ένα μοντέλο βάσει του οποίου έχω πολλές διαφωνίες (προσωπικά προτιμώ το Γαλλικό ή Γερμανικό μοντέλο) αλλά θα έλεγα ότι σε ορισμένες πτυχές του συμφωνώ. Και σε αυτό το σημείο, στα πλαίσια της ανοικτής διαβούλευσης θα ήθελα να κάνω μία ανοικτή πρόταση στην κα. Υπουργό. Ως λαός φημιζόμαστε πάντα για την ικανότητα θα έλεγα (άλλοι το ονομάζουν κατάρα) να μπορούμε να παρακάμπτουμε νόμους και θέσφατα και να καταστρατηγούμε καταστάσεις προς το ιδίον πάντα συμφέρον (και όχι προς το κοινό συμφέρον). Αυτό είναι κάτι το οποίο δυστυχώς δεν θα αλλάξει εν μία νυχτί ούτε πρόκειται να αλλάξει στην επόμενη 20-ετία, διότι απαιτεί Παιδεία και η μόνη σωτηρία μας είναι οι νέες γεννεές, αν και εφόσον τις αφήσουμε και δεν τις μολύνουμε με την δική μας ασθένεια. Ένας λοιπόν έξυπνος τρόπος θα ήταν αυτό που ονομάζει το κείμενο της διαβούλευσης αυτοδιαχείριση των ιδρυμάτων. Δεν θα συμφωνούσα στην ιδέα διαχείρισης των ιδρυμάτων ως ιδιωτικές εταιρείες, καλλίτερα θα ήταν η ιδία διαχείριση (αυτοδιαχείριση). Σε αυτά τα πλαίσια λοιπόν κάθε Δημόσιο Πανεπιστημιακό Ίδρυμα θα παίρνει μία κρατική επιχορήγηση (η οποία θα είναι προφανώς χαμηλότερη των αναγκών του όχι λόγο ΔΝΤ αλλά λόγω αρχής λειτουργίας) και θα καλείται εν συνεχεία να βρει ιδίους πόρους για να αυξήση το ταμείο του είτε μέσω διδάκτρων είτε μέσω εσόδων από έρευνα και πρωτοπορεία. Εν συνεχεία, και εφόσον το κάθε Ίδρυμα θα έχει να λογοδοτήσει για την επίδοση του στο αυτοδιοίκητο διοικητικό συμβούλιο και στους ίδιους τους φοιτητές του, θα καλείται να επιλέξει άξιους και καλώς κατηρτισμένους εκπαιδευτικούς-ερευνητές, τους οποίους και θα πρέπει να πληρώνει. Με αυτόν τον τρόπο:
1.θα αναγκαστούν όλοι θέλουν δεν θέλουν να διδάξουν και να διεξαγάγουν έρευνα με δημοσιεύσεις. Έτσι το κάθε τμήμα του Παμενιστημίου θα μπορεί να έχει:
Α. καλούς διδάσκοντες (οι οποίοι δεν θα είναι ενδεχομένως και καλοί στην έρευνα και θα πρέπει να διδάσκουν αρκετές ώρες για να καλύψουν τον μισθό τους), αυξάνοντας το κύρος της σχολής-τμήματος και υποχρεώνοντας πολλούς φοιτητές να επιλέξουν το τμήμα λόγο της φήμης του.
Β. καλούς ερευνητές (οι οποίοι θα μπορούν να φέρουν εις πέρας ερευνητικά προγράμματα) οι οποίοι θα αυξάνουν το ταμείο του τμήματος και οι οποίοι δεν θα χρειάζεται να διδάσκουν παρά ελάχιστες ώρες.
Γ. Καλούς project managers (και πιστέψτε με έχουμε πολλούς καλούς project managers σήμερα καθηγητές στα Πανεπιστήμια/ΤΕΙ οι οποίοι εφόσον δεν μπορούν να αυξήσουν τον μισθό τους λόγο της μίζερης οικονομικής απολαβής του δημοσίου υπαλλήλου αναγκάζονται να "κλέβουν" και να καταχράζονται τις αρμοδιότητες τους)οι οποίοι θα φροντίζουν να φέρνουν ερευνητικά προγράμματα στο τμήμα, αυξάνοντας το κύρος του και συνεισφέροντας στην Πανεπιστημιακή-Ερευνητική υπεροχή του (excellence of performance)
2. Δεν δέχομαι ότι οι Έλληνες συνάδελφοι μου είναι τεμπέληδες όπως κάποιοι αναφέρουν σε πλείστες δηλώσεις τους. Τουναντίον γνωρίζω πολλούς αξιόλογους ερευνητές επιστήμονες (αξιολογότερους από εμένα σας διαβεβαιώ) οι οποίοι υπάρχουν αυτήν την στιγμή στην Ελλάδα και επιβιώνουν στις κάκιστες συνθήκες των Πανεπιστημίων/ΤΕΙ. Αν μπορούσαμε να φέρναμε έναν καταξιωμένο Ευρωπαίο ερευνητή στην Ελλάδα να εργαστεί υπό παρόμοιες συνθήκες θα αποτύγχανε 100%. Τουναντίον αν παίρναμε έναν Έλληνα συνάδελφο και τον μεταφέραμε στο αντίστοιχο Ευρωπαϊκό Πανεπιστημιακό χώρο να διέπρεπε 200% καλλίτερα από τους αντίστοιχους Ευρωπαίους συναδέλφους μας. Επομένως με την πρόταση που φαίρνω προς την κα. Υπουργό αυτοί οι συνάδελφοι θα έφερναν το τμήμα-Πανεπιστήμιο/ΤΕΙ σε πολύ υψηλές επιδόσεις. Ακόμα και αν υπάρχουν τεμέληδες βολεμένοι καθηγητές θα αναγκάζοντο να εργαστούν διότι οι μισθοί τους θα ήταν τότε χαμηλοί (αντάξιοι της απόδοσης τους)!!! Για αυτό έγραψα και το προηγούμενο σχόλιο μου περί μονιμότητας των βαθμίδας καθηγητή συναδέλφων μου...Κάποιοι από αυτούς χωρίς να έχουν ποτέ εργαστεί αρκετά και εκμεταλευόμενοι συγκυρίες κατέληξαν να είναι τακτικοί καθηγητές και βέβαια τώρα δεν κάνουν απολύτως τίποτε. Αυτοί λοιπόν θα αναγκάζοντο τουλάχιστον να δικαιολογήσουν τον μισθό τους κάνοντας τους project managers του τμήματος. Εάν δεν μπορούν τότε καλά θα κάνουν να φύγουν από το τμήμα....
3. Η επιλογή των νέων εκπαιδευτικών σε οιαδήποτε βαθμίδα θα έπρεπε να είναι κλειστή διαδικασία, εκτός ΑΣΕΠ και σύμφωνα με τα πρότυπα ιδιωτικών εταιρειών, κατά την αρεσκεία ενός συμβουλείου επιλογής του τμήματος. ΜΕ αυτόν τον τρόπο το τμήμα θα ήταν κερδισμένο. Εάν έκανε σωστές επιλογές θα είχε αξιόλογους επιστήμονες στο δυναμικό του. Εάν έκανε επιλογές βασισμένες σε "γνωστούς", σε οικογενειοκρατικές αντιλήψεις και τακτικές κομματικές, τότε θα αποτύγχανε διότι εν τω καιρώ η φήμη του τμήματος θα ήτο τέτοια ώστε να οδηγηθεί στην μη-επιλογή από φοιτητές και μοιραίως να κλείσει από μόνο του!!!!! Άρα ΑΦΗΣΤΕ ΤΑ ΙΔΡΥΜΑΤΑ ΝΑ ΕΠΙΛΕΓΟΥΝ ΜΟΝΑ ΤΟΥΣ ΚΑΘΗΓΗΤΕΣ. Στο τέλος αυτά θα υποστούν τις συνέπειες των πράξεων τους!!!! Και όχι όπως τώρα που επιλογές βασισμένες σε "γνωστούς", σε οικογενειοκρατικές αντιλήψεις και τακτικές κομματικές επιβαρύνουν τον κρατικό προ-Υπολογισμό για να σώσουμε άρρωστες καταστάσεις στην Παιδεία.
Αυτά που λέγω δεν θέλω να φανούν πρωτότυπες ιδέες. Είναι μέσες άκρες οι ισχύουσες συνθήκες λειτουργίας Ιδρυμάτων στο εξωτερικό. Επομένως είναι δοκιμασμένες χρόνια τώρα στην Αμερική, Αγγλία, Γερμανία κτλπ, δηλαδή σε όλα τα προηγμένα κράτη ανά την υφήλιο, και εδώ που τα λέμε είναι και τα αυτονόητα!!!!
επομένως απευθύνω ανοικτή πρόσκληση στην κα. Υπουργό να ασχοληθεί το συντομότερο δυνατον με την Παιδείαμήπωςκαι σωθεί εν τέλει...
Μετά τιμής
Σπύρος
Τελευταία γίνεται μεγάλη κουβέντα για τα θέματα των "κλειστών επαγγελμάτων" των καθηγητών στην ανώτατη εκπαίδευση, την οικογενειοκρατία κτλπ. Πιστεύω ότι όλοι οι Έλληνες έχουν αντιληφθεί ότι κινούμαστε με τις επιλογές της κας. Υπουργού προς το Αγγλοσαξωνικό μοντέλο διακυβέρνησης και εκαπίδευσης. Ένα μοντέλο βάσει του οποίου έχω πολλές διαφωνίες (προσωπικά προτιμώ το Γαλλικό ή Γερμανικό μοντέλο) αλλά θα έλεγα ότι σε ορισμένες πτυχές του συμφωνώ. Και σε αυτό το σημείο, στα πλαίσια της ανοικτής διαβούλευσης θα ήθελα να κάνω μία ανοικτή πρόταση στην κα. Υπουργό. Ως λαός φημιζόμαστε πάντα για την ικανότητα θα έλεγα (άλλοι το ονομάζουν κατάρα) να μπορούμε να παρακάμπτουμε νόμους και θέσφατα και να καταστρατηγούμε καταστάσεις προς το ιδίον πάντα συμφέρον (και όχι προς το κοινό συμφέρον). Αυτό είναι κάτι το οποίο δυστυχώς δεν θα αλλάξει εν μία νυχτί ούτε πρόκειται να αλλάξει στην επόμενη 20-ετία, διότι απαιτεί Παιδεία και η μόνη σωτηρία μας είναι οι νέες γεννεές, αν και εφόσον τις αφήσουμε και δεν τις μολύνουμε με την δική μας ασθένεια. Ένας λοιπόν έξυπνος τρόπος θα ήταν αυτό που ονομάζει το κείμενο της διαβούλευσης αυτοδιαχείριση των ιδρυμάτων. Δεν θα συμφωνούσα στην ιδέα διαχείρισης των ιδρυμάτων ως ιδιωτικές εταιρείες, καλλίτερα θα ήταν η ιδία διαχείριση (αυτοδιαχείριση). Σε αυτά τα πλαίσια λοιπόν κάθε Δημόσιο Πανεπιστημιακό Ίδρυμα θα παίρνει μία κρατική επιχορήγηση (η οποία θα είναι προφανώς χαμηλότερη των αναγκών του όχι λόγο ΔΝΤ αλλά λόγω αρχής λειτουργίας) και θα καλείται εν συνεχεία να βρει ιδίους πόρους για να αυξήση το ταμείο του είτε μέσω διδάκτρων είτε μέσω εσόδων από έρευνα και πρωτοπορεία. Εν συνεχεία, και εφόσον το κάθε Ίδρυμα θα έχει να λογοδοτήσει για την επίδοση του στο αυτοδιοίκητο διοικητικό συμβούλιο και στους ίδιους τους φοιτητές του, θα καλείται να επιλέξει άξιους και καλώς κατηρτισμένους εκπαιδευτικούς-ερευνητές, τους οποίους και θα πρέπει να πληρώνει. Με αυτόν τον τρόπο: 1.θα αναγκαστούν όλοι θέλουν δεν θέλουν να διδάξουν και να διεξαγάγουν έρευνα με δημοσιεύσεις. Έτσι το κάθε τμήμα του Παμενιστημίου θα μπορεί να έχει: Α. καλούς διδάσκοντες (οι οποίοι δεν θα είναι ενδεχομένως και καλοί στην έρευνα και θα πρέπει να διδάσκουν αρκετές ώρες για να καλύψουν τον μισθό τους), αυξάνοντας το κύρος της σχολής-τμήματος και υποχρεώνοντας πολλούς φοιτητές να επιλέξουν το τμήμα λόγο της φήμης του. Β. καλούς ερευνητές (οι οποίοι θα μπορούν να φέρουν εις πέρας ερευνητικά προγράμματα) οι οποίοι θα αυξάνουν το ταμείο του τμήματος και οι οποίοι δεν θα χρειάζεται να διδάσκουν παρά ελάχιστες ώρες. Γ. Καλούς project managers (και πιστέψτε με έχουμε πολλούς καλούς project managers σήμερα καθηγητές στα Πανεπιστήμια/ΤΕΙ οι οποίοι εφόσον δεν μπορούν να αυξήσουν τον μισθό τους λόγο της μίζερης οικονομικής απολαβής του δημοσίου υπαλλήλου αναγκάζονται να "κλέβουν" και να καταχράζονται τις αρμοδιότητες τους)οι οποίοι θα φροντίζουν να φέρνουν ερευνητικά προγράμματα στο τμήμα, αυξάνοντας το κύρος του και συνεισφέροντας στην Πανεπιστημιακή-Ερευνητική υπεροχή του (excellence of performance) 2. Δεν δέχομαι ότι οι Έλληνες συνάδελφοι μου είναι τεμπέληδες όπως κάποιοι αναφέρουν σε πλείστες δηλώσεις τους. Τουναντίον γνωρίζω πολλούς αξιόλογους ερευνητές επιστήμονες (αξιολογότερους από εμένα σας διαβεβαιώ) οι οποίοι υπάρχουν αυτήν την στιγμή στην Ελλάδα και επιβιώνουν στις κάκιστες συνθήκες των Πανεπιστημίων/ΤΕΙ. Αν μπορούσαμε να φέρναμε έναν καταξιωμένο Ευρωπαίο ερευνητή στην Ελλάδα να εργαστεί υπό παρόμοιες συνθήκες θα αποτύγχανε 100%. Τουναντίον αν παίρναμε έναν Έλληνα συνάδελφο και τον μεταφέραμε στο αντίστοιχο Ευρωπαϊκό Πανεπιστημιακό χώρο να διέπρεπε 200% καλλίτερα από τους αντίστοιχους Ευρωπαίους συναδέλφους μας. Επομένως με την πρόταση που φαίρνω προς την κα. Υπουργό αυτοί οι συνάδελφοι θα έφερναν το τμήμα-Πανεπιστήμιο/ΤΕΙ σε πολύ υψηλές επιδόσεις. Ακόμα και αν υπάρχουν τεμέληδες βολεμένοι καθηγητές θα αναγκάζοντο να εργαστούν διότι οι μισθοί τους θα ήταν τότε χαμηλοί (αντάξιοι της απόδοσης τους)!!! Για αυτό έγραψα και το προηγούμενο σχόλιο μου περί μονιμότητας των βαθμίδας καθηγητή συναδέλφων μου...Κάποιοι από αυτούς χωρίς να έχουν ποτέ εργαστεί αρκετά και εκμεταλευόμενοι συγκυρίες κατέληξαν να είναι τακτικοί καθηγητές και βέβαια τώρα δεν κάνουν απολύτως τίποτε. Αυτοί λοιπόν θα αναγκάζοντο τουλάχιστον να δικαιολογήσουν τον μισθό τους κάνοντας τους project managers του τμήματος. Εάν δεν μπορούν τότε καλά θα κάνουν να φύγουν από το τμήμα.... 3. Η επιλογή των νέων εκπαιδευτικών σε οιαδήποτε βαθμίδα θα έπρεπε να είναι κλειστή διαδικασία, εκτός ΑΣΕΠ και σύμφωνα με τα πρότυπα ιδιωτικών εταιρειών, κατά την αρεσκεία ενός συμβουλείου επιλογής του τμήματος. ΜΕ αυτόν τον τρόπο το τμήμα θα ήταν κερδισμένο. Εάν έκανε σωστές επιλογές θα είχε αξιόλογους επιστήμονες στο δυναμικό του. Εάν έκανε επιλογές βασισμένες σε "γνωστούς", σε οικογενειοκρατικές αντιλήψεις και τακτικές κομματικές, τότε θα αποτύγχανε διότι εν τω καιρώ η φήμη του τμήματος θα ήτο τέτοια ώστε να οδηγηθεί στην μη-επιλογή από φοιτητές και μοιραίως να κλείσει από μόνο του!!!!! Άρα ΑΦΗΣΤΕ ΤΑ ΙΔΡΥΜΑΤΑ ΝΑ ΕΠΙΛΕΓΟΥΝ ΜΟΝΑ ΤΟΥΣ ΚΑΘΗΓΗΤΕΣ. Στο τέλος αυτά θα υποστούν τις συνέπειες των πράξεων τους!!!! Και όχι όπως τώρα που επιλογές βασισμένες σε "γνωστούς", σε οικογενειοκρατικές αντιλήψεις και τακτικές κομματικές επιβαρύνουν τον κρατικό προ-Υπολογισμό για να σώσουμε άρρωστες καταστάσεις στην Παιδεία. Αυτά που λέγω δεν θέλω να φανούν πρωτότυπες ιδέες. Είναι μέσες άκρες οι ισχύουσες συνθήκες λειτουργίας Ιδρυμάτων στο εξωτερικό. Επομένως είναι δοκιμασμένες χρόνια τώρα στην Αμερική, Αγγλία, Γερμανία κτλπ, δηλαδή σε όλα τα προηγμένα κράτη ανά την υφήλιο, και εδώ που τα λέμε είναι και τα αυτονόητα!!!! επομένως απευθύνω ανοικτή πρόσκληση στην κα. Υπουργό να ασχοληθεί το συντομότερο δυνατον με την Παιδείαμήπωςκαι σωθεί εν τέλει... Μετά τιμής Σπύρος