Η διατήρηση του τομέα Ψυχολογίας στο τμήμα Φ.Π.Ψ. είναι αναχρονιστική και προκαλεί την σύγχυση υποψηφίων και φοιτητών, οι οποίοι εισέρχονται στην σχολή, επιλέγουν να σπουδάσουν ψυχολογία, καταλήγουν με πτυχίο φιλολογίας και ψάχνουν διεξόδους στην -πάλι από την αρχή - τετραετή φοίτησή τους στα τμήματα Ψυχολογίας άλλων Πανεπιστημίων, ή αναζητώντας την τύχη τους σε προπτυχιακά προγράμματα Ψυχολογίας του εξωτερικού. Είναι αναγκαία η μετεξέλιξη του τομέα και η προσάρτηση του στο επερχόμενο τμήμα Ψυχολογίας καθώς: α) οι φοιτητές και οι υποψήφιοι θα έχουν σαφή εικόνα της επιλογής των σπουδών τους για τα τέσσερα χρόνια φοίτησης τους β) τα επαγγελματικά δικαιώματα θα βρίσκονται σε συνάρτηση με το γνωστικό αντικείμενο των σπουδών τους γ)και επιπλέον, θα επιτευχθεί η εξοικονόμηση πόρων και η ενδυνάμωση ενός ενιαίου και αυτόνομου τμήματος Ψυχολογίας. Είναι απαραίτητο λοιπόν, να γίνει ένα ολοκληρωμένο βήμα μπροστά, χωρίς να προτείνονται ενδιάμεσες και πρόχειρες λύσεις. Υπάρχουν ήδη πετυχημένα παραδείγματα που το αποδεικνύουν, όπως στο Α.Π.Θ. και στο Ε.Κ.Π.Α., τα οποία πρέπει να μιμηθεί και το Π.Ι. στοχεύοντας στην εξέλιξη και όχι στην στασιμότητα.
Η διατήρηση του τομέα Ψυχολογίας στο τμήμα Φ.Π.Ψ. είναι αναχρονιστική και προκαλεί την σύγχυση υποψηφίων και φοιτητών, οι οποίοι εισέρχονται στην σχολή, επιλέγουν να σπουδάσουν ψυχολογία, καταλήγουν με πτυχίο φιλολογίας και ψάχνουν διεξόδους στην -πάλι από την αρχή - τετραετή φοίτησή τους στα τμήματα Ψυχολογίας άλλων Πανεπιστημίων, ή αναζητώντας την τύχη τους σε προπτυχιακά προγράμματα Ψυχολογίας του εξωτερικού. Είναι αναγκαία η μετεξέλιξη του τομέα και η προσάρτηση του στο επερχόμενο τμήμα Ψυχολογίας καθώς: α) οι φοιτητές και οι υποψήφιοι θα έχουν σαφή εικόνα της επιλογής των σπουδών τους για τα τέσσερα χρόνια φοίτησης τους β) τα επαγγελματικά δικαιώματα θα βρίσκονται σε συνάρτηση με το γνωστικό αντικείμενο των σπουδών τους γ)και επιπλέον, θα επιτευχθεί η εξοικονόμηση πόρων και η ενδυνάμωση ενός ενιαίου και αυτόνομου τμήματος Ψυχολογίας. Είναι απαραίτητο λοιπόν, να γίνει ένα ολοκληρωμένο βήμα μπροστά, χωρίς να προτείνονται ενδιάμεσες και πρόχειρες λύσεις. Υπάρχουν ήδη πετυχημένα παραδείγματα που το αποδεικνύουν, όπως στο Α.Π.Θ. και στο Ε.Κ.Π.Α., τα οποία πρέπει να μιμηθεί και το Π.Ι. στοχεύοντας στην εξέλιξη και όχι στην στασιμότητα.