Αρχική Εθνική Στρατηγική για την Ανώτατη Εκπαίδευση1. Νέα ταυτότητα με νέα ηγεσία και ενίσχυση της αυτοδιοίκησης των ΑΕΙ. Νέα σχέση εμπιστοσύνης με την πολιτεία και την κοινωνία, με λογοδοσία και ευθύνηΣχόλιο του χρήστη Πολίτης | 1 Δεκεμβρίου 2010, 00:10
Μία από τις "τεχνικές" που εφαρμόζεται για να μπορεί κανείς να προβλέψει με ασφάλεια το αποτέλεσμα μιας εκλογής ΔΕΠ, ήδη άμα τη δημοσίευση της προκήρυξης σε ΦΕΚ, είναι η επιλογή στενού γνωστικού αντικειμένου για τη θέση. Έτσι, αντί η θέση να προκηρύσσεται ως "Θεση ΔΕΠ με θέμα Χ", προτιμάται το "Θέση ΔΕΠ με θέμα Χ ΜΕ ΕΜΦΑΣΗ ΣΤΟ Υ+Ζ+W". Όλως τυχαίως, βρίσκεται πάντα ένας (συνήθως εσωτερικός) υποψήφιος, του οποίου το αντικείμενο της πρόσφατης έρευνας συμπίπτει ακριβώς με το Υ+Ζ+W. Αποτέλεσμα: το εκλεκτορικό "υποχρέωνεται" να αποκλείσει λοιπούς, ακόμα και συνολικά πολύ πιο αξιόλογους (αξιοκρατία), υποψηφίους, μιας και ειδικεύονται μόνο στο Χ, αλλά δεν είναι συναφείς με το Υ+Ζ+W. Προκειμένου λοιπόν να εκλείψει το φαινόμενο των φωτογραφικών προκηρύξεων και η πριμοδότηση εσωτερικών υποψηφίων, φαινόμενα που νομίζω ότι είναι κοινός τόπος ότι δεν προάγουν την αριστεία, προτείνω: 1) Να διευρυνθεί η ανάμιξη διεθνών προσώπων και στην προκύρηξη της θέσης. Συγκεκριμένα, στην ενότητα "Ζητήματα Προσωπικού", η πρόταση "το γνωστικό αντικείμενο των θέσεων που προκηρύσσονται προσδιορίζεται με βάση τις ανάγκες υλοποίησης των προγραμμάτων σπουδών," να γίνει "το γνωστικό αντικείμενο των θέσεων που προκηρύσσονται προσδιορίζεται με βάση τις ανάγκες υλοποίησης των προγραμμάτων σπουδών απο διεθνή επιτροπή ακαδημαϊκών" 2) Για να επιτευχθεί η εξωστρέφεια, θα πρέπει να υπάρξουν τα αντίστοιχα κίνητρα και στις εκλογές. Κατά τα πρότυπα συστημάτων αρίστων στην εκπαίδευση και έρευνα χωρών, να απαγορευτεί η δυνατότητα εκλογής υποψηφίων που τα τελευταία 4 χρόνια πριν την εκλογή είτε έχουν θητεύσει στο ίδρυμα (είτε ως επιστημονικοί συνεργάτες είτε ως διδακτορικοί φοιτητές), είτε έχουν οικονομικές συναλλαγές με μέλη ΔΕΠ του ιδρύματος (εκτέλεση προγραμμάτων ως ελεύθεροι επαγγελματίες). Είναι η λεγόμενη αρχή του Hausberufungsverbot που "σκότωσε" τον νεποτισμό και την εσωστρέφεια στα γερμανικά πανεπιστήμια. Εξαιρέσεις στον κανόνα αυτό να γίνονται αποκλειστικά για περιπτώσεις υποψηφίων που δεν πρέπει να απωλέσει το ίδρυμα, η δρομολόγηση των οποίων να απαιτεί τη γραπτή σύμφωνη γνώμη του Εθνικού Συμβουλίου Παιδείας.