Αρχική Πανεπιστήμιο ΙωαννίνωνΆρθρο 04 – ΠροσωπικόΣχόλιο του χρήστη Κανακούδης Βασίλης | 11 Μαΐου 2018, 16:33
  • Σχόλιο του χρήστη 'Κανακούδης Βασίλης' | 11 Μαΐου 2018, 16:39

    Η Αρχές της Ισότητας και της Ισονομίας θα πρέπει να διέπουν τη λειτουργία κάθε Ακαδημαϊκού Ιδρύματος ως απόλυτος καθρέπτης της ίδιας της Κοινωνίας. Η τοποθέτηση που ακολουθεί βασίζεται στην υπόθεση εργασίας ότι είναι δεδομένη η απόφαση ένταξης των Καθηγητών Εφαρμογών των ΤΕΙ σε θέσεις Λεκτόρων Εφαρμογών σε ΑΕΙ. Σε αυτήν λοιπόν την περίπτωση και ΑΝ αποτελέσει δεδικασμένο η ένταξη των Καθηγητών Εφαρμογών των ΤΕΙ σε θέσεις Λεκτόρων Εφαρμογών σε ΑΕΙ, η τοποθέτηση των ΕΔΙΠ και ΕΕΠ, κατόχων διδακτορικού τίτλου σπουδών, σε θέση Λεκτόρων Εφαρμογών, αποτελεί υποβάθμιση των ΕΔΙΠ και ΕΕΠ, κατόχων διδακτορικού τίτλου σπουδών. Στην βαθμίδα αυτή θα πρέπει να ενταχθούν τα μέλη, κάτοχοι μεταπτυχιακών τίτλων σπουδών. Τα μέλη ΕΔΙΠ και ΕΕΠ, κάτοχοι διδακτορικών τίτλων σπουδών, θα πρέπει να ενταχθούν σε θέσεις Λεκτόρων, με πλήρη δικαιώματα εξέλιξης βάσει ανοιχτών διαδικασιών και σύμφωνα με τις προβλεπόμενες από το νόμο διαδικασίες προκήρυξης. Όποια διαδικασία ένταξης (κλειστή ή ανοιχτή) ισχύσει για τους από τα ΤΕΙ ερχόμενους Καθηγητές Εφαρμογών κατά την ένταξή τους στη Βαθμίδα των Λεκτόρων Εφαρμογών, η ίδια διαδικασία θα πρέπει να ισχύσει και για τα μέλη ΕΔΙΠ και ΕΕΠ κατά την αρχική τους τοποθέτηση. Αυτό επιτάσσουν οι αρχές της Ισότητας και της Ισονομίας. Πρέπει όμως να τονίσω σε αυτό το σημείο ότι η προτεινόμενη από το Νομοσχέδιο διαδιακασία συγχώνευσης με βρίσκει αντίθετο. Οι διαδικασίες πρέπει να είναι ορθολογιστικές και να ισχύουν για όλα τα ιδρύματα και για όλες τις κατηγορίες. Η ευκαιριακή αντιμετώπιση προκαλεί αλυσιδωτές αντιδράσεις και δεδικασμένα. Η προτεινόμενη από το Νομοσχέδιο διαδικασία προσβάλει ευθέως όλους εκείνους τους αποφοίτους, κατόχους διδακτορικού τίτλου που δεν έχουν την ίδια ευκαιρία αποκατάστασης, ακόμα και με ανοιχτές διαδικασίες. Δυστυχώς η Ισότητα και η Ισονομία στην Ελλάδα για μία ακόμα φορά αποτελούν έννοιες υπό συνεχή απαξίωση. Οι άξιες αυτές πρέπει να αναγνωρίζονται σε όλες τις συνιστώσες τους, και όχι μόνο στην "κορυφή" της "ιεραρχίας"