Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Βασιλική Κυρίτση' | 12 Μαΐου 2018, 21:03

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Υποστηρίζω τη θέση του ΣΑΤΕΑ. Από τη στιγμή που η εκπαίδευση για τα άτομα με αναπηρία ή/ και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες είναι δημόσια, δωρεάν και υποχρεωτική το ίδιο οφείλει να πράξει και η Πολιτεία εκπαιδεύοντας μέσα από δημόσιες δομές και δωρεάν τους εκπαιδευτικούς που στελεχώνουν την ΕΑΕ και όχι να πετάει το μπαλάκι της ευθύνης για επί πληρωμή εκπαίδευσή τους σε αυτή (βλ. εμπόριο μεταπτυχιακών και σεμιναρίων). Αυτό διασφαλίζεται μέσα από την ύπαρξη πανεπιστημιακών τμημάτων ΕΑΕ. Είναι απαραίτητο, επίσης, να επαναλειτουργήσουν τα διδασκαλεία ως μία επιπλέον δομή που θα συνεισφέρει σημαντικά προς αυτή την κατεύθυνση. Η εκπαίδευση του εκπαιδευτικού ΕΑΕ δεν μπορεί να γίνει τόσο από άποψη διάρκειας φοίτησης (πόσα εξάμηνα ή έτη) όσο και από άποψη περιεχομένου σπουδών (όλο το ευρύ φάσμα αναπηριών και ειδικών εκπαιδευτικών αναγκών) μέσα από λίγα μαθήματα, άνευ ενίοτε πρακτικής άσκησης και συχνά με μαθήματα με έμφαση σε μια συγκεκριμένη κατηγορία αναπηρίας (λ.χ. αυτισμός, δυσλεξία). Παράλληλα θα πρέπει να γίνουν και αλλαγές στα προγράμματα σπουδών των παιδαγωγικών τμημάτων δημοτικής εκπαίδευσης και νηπιαγωγών, ώστε να εμπλουτιστούν με περισσότερα μαθήματα σχετικά με ΕΑΕ από τη στιγμή που ο μαθητικός πληθυσμός παρουσιάζει μεγάλη ετερογένεια ως προς τις εκπαιδευτικές ανάγκες. Ένα πρόγραμμα σπουδών που προετοιμάζει έναν εκπαιδευτικό ΕΑΕ πρέπει να περιλαμβάνει μεταξύ άλλων: Α) Μαθήματα από την Παιδαγωγική Επιστήμη και τις Ανθρωπιστικές-Κοινωνικές Επιστήμες Β) Μαθήματα στα Γνωστικά Αντικείμενα με έμφαση στη Διδακτική και στα Αναλυτικά Προγράμματα Γ) Μαθήματα Ψυχολογίας Δ) Μαθήματα που αφορούν τις διαφορετικές μορφές αναπηρίας ή/ και ειδικών εκπαιδευτικών αναγκών, με έμφαση στις αντίστοιχες διδακτικές. Πόσο μπορεί να συμπυκνωθεί η γνώση για όλα τα παραπάνω σε λίγα εξάμηνα ή σε μερικά μαθήματα; Τα προγράμματα σπουδών των 2 τμημάτων ΕΑΕ πληρούν τις παραπάνω προϋποθέσεις. Κάθε χώρα θέτει τα δικά της κριτήρια για τη στελέχωση των δομών στην ειδική και γενική εκπαίδευση. Σε μερικές χώρες π.χ. στο Ηνωμένο Βασίλειο, υπάρχει σαφώς η τάση να υπάρχουν μεταπτυχιακές σπουδές στην Ειδική (Special) και Συμπεριληπτική (Inclusive) Εκπαίδευση. Σε άλλες χώρες (Η.Π.Α.) υπάρχουν δεκάδες προπτυχιακά προγράμματα. Πού εντοπίζεται, επομένως, η παγκόσμια πρωτοτυπία της ελληνικής πραγματικότητας; Δεν πρέπει, όμως, να προβαίνουμε σε άστοχες συγκρίσεις των συστημάτων «εκπαίδευσης των εκπαιδευτικών», διότι πρόκειται για σύγκριση μεταξύ ανόμοιων εκπαιδευτικών πλαισίων ως προς τη δομή, οργάνωση και στελέχωσή τους. Η ταυτότητα του εκπαιδευτικού ΕΑΕ ορίζεται με διαφορετικό τρόπο, καθώς το εκάστοτε εκπαιδευτικό σύστημα διαμορφώνεται με βάση τις κοινωνικοοικονομικές, πολιτισμικές συνθήκες και αντιλήψεις για την εκπαίδευση σε “τοπικό”/ εθνικό επίπεδο. Η διακήρυξη της Σαλαμάνκα και άλλες αναφορές στις οποίες γίνεται επίκληση στο όνομα της ενταξιακής ή/ και της συμπεριληπτικής εκπαίδευσης δεν μπορούν να αποτελούν βάση για μείωση του κύρους των σπουδών των δύο πανεπιστημιακών τμημάτων ΕΑΕ. Με αυτή τη λογική θα μπορούσε να υπάρξει κριτική στα προγράμματα σπουδών όλων των υπόλοιπων παιδαγωγικών τμημάτων αναφορικά τόσο ως προς τα θέματα αναπηρίας όσο και ως προς άλλους τομείς για τους οποίους γίνεται λόγος σε διακηρύξεις και διεθνείς συμβάσεις που προωθούνται από υπερ-εθνικούς οργανισμούς, όπως είναι η Ουνέσκο. Για μια ακόμη φορά, πάντως, φαίνεται να αναδεικνύεται πόσο έντονα συσχετίζεται το ζήτημα των σπουδών με την επαγγελματική αποκατάσταση (που έχει καταντήσει να είναι λίγοι μήνες αναπλήρωσης με ελαστική σχέση εργασίας...) και πώς το ενδιαφέρον συγκεκριμένων ατόμων για προάσπιση της παιδαγωγικής προσέγγισης για την εκπαίδευση των ατόμων με αναπηρία ή και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες δε στρέφεται τόσο στον προβληματισμό για το πώς μπορεί αυτή να υπηρετηθεί σωστά από ακαδημαϊκή κοινότητα και Πολιτεία, αλλά αποτελεί -και πάλι- αφορμή για σχόλια "αλληλοεξόντωσης" μεταξύ εκπαιδευτικών. Η ποιοτική εκπαίδευση των μαθητών και τα μορφωτικά τους δικαιώματα σχετίζονται άμεσα με τις σπουδές των εκπαιδευτικών τους. Διερωτώμαι ποια συμφέροντα (πολιτικά, ακαδημαϊκά ή άλλα) οδήγησαν στη διαμόρφωση της παρούσας πρότασης του νομοσχεδίου και ποιον στόχο θα εξυπηρετήσει η "αποδελτίωση" των σχολίων από το ΥΠΠΕΘ... Να τοποθετηθούν δημόσια και η ίδια η ακαδημαϊκή κοινότητα και η σύνοδος των παιδαγωγικών τμημάτων επί του θέματος.