Τάσσομαι ΥΠΕΡ της ίδρυσης νέου τμήματος Ειδικής Αγωγής στα Ιωάννινα (ή οπουδήποτε αλλού).
Συμφωνώ πως στόχος είναι η ενταξιακή εκπαίδευση και όχι ο διαχωρισμός των μαθητών (ίσως θα πρέπει σιγά σιγά να κάνουμε την ιδέα της συνδιδασκαλίας πράξη, βλ. εξωτερικό!). Επίσης συμφωνώ πως ένας εκπαιδευτικός γενικής εκπαίδευσης οποιασδήποτε βαθμίδας οφείλει να έχει γνώσεις ειδικής αγωγής. Όμως δυστυχώς αυτές οι γνώσεις δεν μπορούν να κατακτηθούν με τα 5-6 μαθήματα ειδικής αγωγής που τώρα υπάρχουν στα τμήματα γενικής εκπαίδευσης της χώρας, ούτε μπορούμε να εξισώνουμε την τετραετή φοίτηση στα τμήματα Ειδικής Αγωγής, με εξειδικευμένα Αναλυτικά Προγράμματα Σπουδών, που σαφώς δεν εστιάζουν μόνο στην παθογένεια, με την διετή φοίτηση σε κάποιο μεταπτυχιακό πρόγραμμα. Στο εξωτερικό μπορεί η ειδική αγωγή να μην υφίσταται ως ξεχωριστό τμήμα, αλλά σίγουρα τα προγράμματα σπουδών είναι έτσι διαμορφωμένα που οι ανάγκες να καλύπτονται και με το παραπάνω. Κάτι τέτοιο, δυστυχώς, δεν μπορεί να γίνει στην Ελλάδα από τη μία μέρα στην άλλη. Ας μην παίρνουμε <> του εξωτερικού και να προσπαθούμε να τα εφαρμόσουμε με προχειρότητα στην ελληνική πραγματικότητα, χωρίς την ύπαρξη σχεδίου, οργάνωσης και δομών. Όλοι οι εκπαιδευτικοί οφείλουμε να είμαστε ενωμένοι –ισότιμοι και στα πλαίσια ενός κλίματος συνεργασίας να έχουμε ως κοινό στόχο το καλύτερο για τους μαθητές μας.
Τάσσομαι ΥΠΕΡ της ίδρυσης νέου τμήματος Ειδικής Αγωγής στα Ιωάννινα (ή οπουδήποτε αλλού). Συμφωνώ πως στόχος είναι η ενταξιακή εκπαίδευση και όχι ο διαχωρισμός των μαθητών (ίσως θα πρέπει σιγά σιγά να κάνουμε την ιδέα της συνδιδασκαλίας πράξη, βλ. εξωτερικό!). Επίσης συμφωνώ πως ένας εκπαιδευτικός γενικής εκπαίδευσης οποιασδήποτε βαθμίδας οφείλει να έχει γνώσεις ειδικής αγωγής. Όμως δυστυχώς αυτές οι γνώσεις δεν μπορούν να κατακτηθούν με τα 5-6 μαθήματα ειδικής αγωγής που τώρα υπάρχουν στα τμήματα γενικής εκπαίδευσης της χώρας, ούτε μπορούμε να εξισώνουμε την τετραετή φοίτηση στα τμήματα Ειδικής Αγωγής, με εξειδικευμένα Αναλυτικά Προγράμματα Σπουδών, που σαφώς δεν εστιάζουν μόνο στην παθογένεια, με την διετή φοίτηση σε κάποιο μεταπτυχιακό πρόγραμμα. Στο εξωτερικό μπορεί η ειδική αγωγή να μην υφίσταται ως ξεχωριστό τμήμα, αλλά σίγουρα τα προγράμματα σπουδών είναι έτσι διαμορφωμένα που οι ανάγκες να καλύπτονται και με το παραπάνω. Κάτι τέτοιο, δυστυχώς, δεν μπορεί να γίνει στην Ελλάδα από τη μία μέρα στην άλλη. Ας μην παίρνουμε <> του εξωτερικού και να προσπαθούμε να τα εφαρμόσουμε με προχειρότητα στην ελληνική πραγματικότητα, χωρίς την ύπαρξη σχεδίου, οργάνωσης και δομών. Όλοι οι εκπαιδευτικοί οφείλουμε να είμαστε ενωμένοι –ισότιμοι και στα πλαίσια ενός κλίματος συνεργασίας να έχουμε ως κοινό στόχο το καλύτερο για τους μαθητές μας.