ΌΧΙ στην ίδρυση νέου Πανεπιστημιακού τμήματος ειδικης αγωγής!
Δε συμφωνώ με τη δημιουργία νέου τμήματος Ειδικής Αγωγής. Η Ειδική Αγωγή διεθνώς θεωρείται εξειδίκευση και όχι ξεχωριστό μέρος της εκπαίδευσης. Είναι προέκταση της Γενικής Αγωγής και αναπόσπαστο κομμάτι της. Καλό θα ήταν να γίνει μια ανασκόπηση των Νόμων, οι οποίοι υιοθέτησαν τις διεθνείς διακηρύξεις και διεθνείς συμβάσεις για τα δικαιώματα στην εκπαίδευση των ατόμων με αναπηρία και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες, μέσα στο πλαίσιο της φιλοσοφίας της ένταξης και της συνεκπαίδευσης (Διακήρυξης της Salamanca και του Πλαισίου Δράσεων για την Ειδική Αγωγή της UNESCO, 1994).
Ο ευαίσθητος χώρος της ειδικης αγωγής θα πρέπει επιτέλους να πάψει να θεωρείται πεδίο βολέματος νέων καθηγητών!! Γι’αυτό λοιπόν τέλος στις συντεχνιακές πρακτικές!
Είναι πολύ σημαντικό και βασικό ο εκπαιδευτικός πρώτα να γνωρίζει το πλαίσιο γενικής, ώστε να μπορεί να πατήσει στο αναλυτικό πρόγραμμα γενικής για να διαμορφώσει εξατομικευμένο πρόγραμμα στους μαθητές που κάνει παράλληλη στήριξη ή σε τμήματα ένταξης. Κάτι ανάλογο φυσικά μπορούμε να το συναντήσουμε και σε άλλα πεδία εκπαίδευσης, όπως του ευαίσθητου τομέα της Υγείας. Έτσι λοιπόν, η εκπαίδευση των γιατρών ακολουθεί μια χρονική σειρά πραγμάτων. Πρώτα παίρνουν το πτυχίο της γενικής ιατρικής και μετά ειδικεύονται σε κάποιο τομέα (π.χ. Μαιευτική, Καρδιολογική, Πνευμονολογική κ.λπ.).
Τα άτομα με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες (ΕΕΑ) ή/και αναπηρία έχουν δικαιώματα στην ισότιμη εκπαίδευση. Όχι λοιπόν στις ανισότητες και τον διαχωρισμό των μαθητών! Το Υπουργείο Παιδείας πρέπει να έχει ως βασική του επιδίωξη την προστασία του δικαιώματος για ελεύθερη πρόσβαση των μαθητών με αναπηρία και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες στο ενταξιακό και συμπεριληπτικό δημόσιο σχολείο, και όχι την ενίσχυση του παρωχημένων ιατρικών μοντέλων!
ΌΧΙ στην ίδρυση νέου Πανεπιστημιακού τμήματος ειδικης αγωγής! Δε συμφωνώ με τη δημιουργία νέου τμήματος Ειδικής Αγωγής. Η Ειδική Αγωγή διεθνώς θεωρείται εξειδίκευση και όχι ξεχωριστό μέρος της εκπαίδευσης. Είναι προέκταση της Γενικής Αγωγής και αναπόσπαστο κομμάτι της. Καλό θα ήταν να γίνει μια ανασκόπηση των Νόμων, οι οποίοι υιοθέτησαν τις διεθνείς διακηρύξεις και διεθνείς συμβάσεις για τα δικαιώματα στην εκπαίδευση των ατόμων με αναπηρία και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες, μέσα στο πλαίσιο της φιλοσοφίας της ένταξης και της συνεκπαίδευσης (Διακήρυξης της Salamanca και του Πλαισίου Δράσεων για την Ειδική Αγωγή της UNESCO, 1994). Ο ευαίσθητος χώρος της ειδικης αγωγής θα πρέπει επιτέλους να πάψει να θεωρείται πεδίο βολέματος νέων καθηγητών!! Γι’αυτό λοιπόν τέλος στις συντεχνιακές πρακτικές! Είναι πολύ σημαντικό και βασικό ο εκπαιδευτικός πρώτα να γνωρίζει το πλαίσιο γενικής, ώστε να μπορεί να πατήσει στο αναλυτικό πρόγραμμα γενικής για να διαμορφώσει εξατομικευμένο πρόγραμμα στους μαθητές που κάνει παράλληλη στήριξη ή σε τμήματα ένταξης. Κάτι ανάλογο φυσικά μπορούμε να το συναντήσουμε και σε άλλα πεδία εκπαίδευσης, όπως του ευαίσθητου τομέα της Υγείας. Έτσι λοιπόν, η εκπαίδευση των γιατρών ακολουθεί μια χρονική σειρά πραγμάτων. Πρώτα παίρνουν το πτυχίο της γενικής ιατρικής και μετά ειδικεύονται σε κάποιο τομέα (π.χ. Μαιευτική, Καρδιολογική, Πνευμονολογική κ.λπ.). Τα άτομα με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες (ΕΕΑ) ή/και αναπηρία έχουν δικαιώματα στην ισότιμη εκπαίδευση. Όχι λοιπόν στις ανισότητες και τον διαχωρισμό των μαθητών! Το Υπουργείο Παιδείας πρέπει να έχει ως βασική του επιδίωξη την προστασία του δικαιώματος για ελεύθερη πρόσβαση των μαθητών με αναπηρία και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες στο ενταξιακό και συμπεριληπτικό δημόσιο σχολείο, και όχι την ενίσχυση του παρωχημένων ιατρικών μοντέλων!