Αρχική Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών, Παλλημνιακό Ταμείο και άλλες διατάξειςΆρθρο 06 – Πανεπιστημιακό Ερευνητικό Κέντρο Πανεπιστημίου ΘεσσαλίαςΣχόλιο του χρήστη Ευριπίδης Μυστακίδης | 5 Οκτωβρίου 2018, 08:08
ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ ΤΟΥ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΤΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗ ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ «Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών, Παλλημνιακό Ταμείο και άλλες διατάξεις» H συνέλευση του Τμήματος Πολιτικών Μηχανικών του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, στη συνεδρίασή της την Τετάρτη 3 Οκτωβρίου 2018, συζήτησε το σχέδιο της συγχώνευσης του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας με το ΤΕΙ Θεσσαλίας και το ΤΕΙ Στερεάς Ελλάδας, όπως αποτυπώνεται στο κείμενο «Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών, Παλλημνιακό Ταμείο και άλλες διατάξεις» που δόθηκε για δημόσια διαβούλευση. Τα μέλη της Συνέλευσης εκφράζουν τις επιφυλάξεις τους σε ό,τι αφορά: • Tην κατάργηση των Τμημάτων της Τεχνολογικής Εκπαίδευσης και τη δημιουργία στη θέση τους μιας σειράς από Πανεπιστημιακά Τμήματα, χωρίς να περιγράφεται το ουσιαστικό τους περιεχόμενο και τα επαγγελματικά δικαιώματα των αποφοίτων τους. • Tην περαιτέρω ακαδημαϊκή και γεωγραφική διάσπαση του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας και τη δημιουργία Σχολών που περιλαμβάνουν Τμήματα με έδρες σε διαφορετικές πόλεις, γεγονός που δεν δημιουργεί προϋποθέσεις ανάπτυξης ακαδημαϊκού περιβάλλοντος, γόνιμης συνεργασίας και συνεργειών μεταξύ των Τμημάτων. Συγκεκριμένα, τα μέλη της Συνέλευσης εξέφρασαν τις αντιρρήσεις τους στα παρακάτω σημεία: 1. Η απουσία περιεχομένου – περιγραφής των νέων τμημάτων που προτείνεται να ιδρυθούν, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι τα περισσότερα από τα προτεινόμενα νέα τμήματα έχουν τίτλους που απέχουν πολύ από τα κλασικά τμήματα που λειτουργούν σε ΑΕΙ της χώρας μας, εγείρουν ερωτηματικά σε σχέση με τα επαγγελματικά δικαιώματα των αποφοίτων. Έτσι, δεν υφίσταται ουσιαστικά αφετηρία συζήτησης για τον χαρακτήρα των νέων τμημάτων με αποτέλεσμα να είναι σχεδόν αδύνατη η δημιουργική κριτική και τελικά η διαβούλευση. 2. Ο τίτλος της νέας υπό ίδρυση στην πόλη της Λάρισας σχολής με την ονομασία «Σχολή Τεχνολογίας», που θα απαρτίζεται από τρία τμήματα (δύο με έδρα τη Λάρισα και ένα με έδρα την Καρδίτσα), επικαλύπτει μέρος του γνωστικού αντικειμένου της Πολυτεχνικής Σχολής, που εδρεύει στο Βόλο. Σε όλα τα σύγχρονα πανεπιστημιακά ιδρύματα, η «τεχνολογία» αποτελεί αναπόσπαστο μέρος των πολυτεχνικών σχολών. Δεν είναι κατανοητός ο λόγος για τον οποίο προτείνεται η ίδρυση «Σχολής Τεχνολογίας», τη στιγμή που υφίσταται ήδη στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας η «Πολυτεχνική Σχολή», τα Τμήματα της οποίας για περισσότερα από 20 χρόνια παράγουν υψηλού επιπέδου έρευνα, με τεχνολογικές εφαρμογές σε πληθώρα τομέων που σχετίζονται με το σύνολο σχεδόν των αντικειμένων των παραδοσιακών σχολών μηχανικού. Πιο δόκιμη ονομασία της νέας Σχολής θα ήταν «Σχολή Εφαρμογών Τεχνολογίας». Επιπλέον, στη «Σχολή Τεχνολογίας» ιδρύεται το τμήμα Δασολογίας, Επιστημών Ξύλου και Σχεδιασμού, πενταετούς διάρκειας, που προέρχεται από τα Τμήματα Σχεδιασμού και Τεχνολογίας Ξύλου και Επίπλου και Δασοπονίας και Διαχείρισης Φυσικού Περιβάλλοντος του ΤΕΙ Θεσσαλίας (αμφότερα τετραετούς διάρκειας σήμερα). Τα υπόλοιπα τμήματα της Σχολής προβλέπεται να είναι τετραετούς διάρκειας. Η πενταετής διάρκεια των σπουδών του τμήματος Δασολογίας, Επιστημών Ξύλου και Σχεδιασμού, πέρα από την ανομοιογένεια που δημιουργεί εντός της νέας σχολής (που ανάλογη υφίσταται μόνον σε επίπεδο Ιατρικών σχολών) θα οδηγήσει αργά ή γρήγορα και τα υπόλοιπα τμήματα της σχολής να διεκδικήσουν την αύξηση της διάρκειας των σπουδών τους (και την μετεξέλιξη του πτυχίου τους σε δίπλωμα) με αποτέλεσμα να κάνουν ακόμη πιο δυσδιάκριτη τη διαφοροποίησή τους από τα τμήματα της Πολυτεχνικής Σχολής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας. 3. Στο πλαίσιο της «Σχολής Τεχνολογίας», προτείνεται η ίδρυση του Τμήματος «Ενέργειας και περιβάλλοντος», ο τίτλος του οποίου επικαλύπτει γνωστικές περιοχές που θεραπεύονται από το Τμήμα Πολιτικών Μηχανικών. Είναι χαρακτηριστικό ότι στην ονομασία τριών από τους τέσσερεις Τομείς του Τμήματος Πολιτικών Μηχανικών υπάρχει η λέξη «περιβάλλον» (Τομέας υδραυλικής και περιβαλλοντικής μηχανικής, Τομέας Γεωτεχνικής και Γεωπεριβαλλοντικής Μηχανικής, Τομέας Μεταφορών, Συγκοινωνιακών Υποδομών και Περιβαλλοντικής Διαχείρισης). Επιπλέον, στο Τμήμα Πολιτικών Μηχανικών λειτουργεί το ΠΜΣ «Ανάλυση και σχεδιασμός κατασκευών ενεργειακών υποδομών», που καλύπτει θέματα κατασκευών παραγωγής, μεταφοράς και αποθήκευσης ενέργειας. Συναφές ΠΜΣ λειτουργεί και στο Τμήμα Μηχανολόγων Μηχανικών του Π.Θ. που καλύπτει τα ενεργειακά θέματα από την οπτική του μηχανολόγου μηχανικού. Επίσης, το Τμήμα συμμετέχει σε δύο ΔΠΜΣ με τίτλους «Βιώσιμη διαχείριση περιβαλλοντικών αλλαγών και κυκλική οικονομία» και «Διαχείριση έργων, συγκοινωνιακός και χωρικός σχεδιασμός» που επίσης πραγματεύονται ως επί το πλείστον θέματα περιβάλλοντος. Παρόλο που η ενίσχυση του εκπαιδευτικού και ερευνητικού ενδιαφέροντος της πολιτείας για το Περιβάλλον είναι θετική, χωρίς την περιγραφή του χαρακτήρα του υπό ίδρυση νέου τμήματος, είναι αδύνατον να διατυπωθούν γόνιμα σχόλια και απόψεις σχετικά με την αποφυγή επικαλύψεων με τα ήδη λειτουργούντα τμήματα της Πολυτεχνικής Σχολής του Π.Θ. 4. Στο σχέδιο που δόθηκε για διαβούλευση προβλέπεται η ίδρυση του Πανεπιστημιακού Κέντρου Έρευνας Καινοτομίας και Ανάπτυξης «Ιάσων», με 10 ινστιτούτα. Εγείρονται πολλά ερωτηματικά σε σχέση με τα κριτήρια που χρησιμοποιήθηκαν ώστε να προταχθούν για ίδρυση τα ινστιτούτα που προβλέπονται στο σχέδιο, στα οποία η Πολυτεχνική Σχολή αντιπροσωπεύεται δυσανάλογα με την έκταση και το βάθος της ερευνητικής της δραστηριότητας. Όπως και στην περίπτωση των νέων τμημάτων, δεν περιλαμβάνεται στο σχέδιο αιτιολογική έκθεση και έκθεση βιωσιμότητας, ούτε έστω μια γενικόλογη περιγραφή των δραστηριοτήτων των ινστιτούτων, με αποτέλεσμα να μην είναι πειστική η σκοπιμότητα της ίδρυσής τους. Για τους λόγους αυτούς, προτείνουμε την ίδρυση μόνον του γενικού φορέα των ινστιτούτων (Κέντρο Έρευνας Καινοτομίας και Ανάπτυξης «Ιάσων»). Στη συνέχεια, ο αριθμός και οι τίτλοι των ινστιτούτων που θα δημιουργηθούν κάτω από αυτόν, μπορούν να αποφασιστούν αφού υποβληθούν τεκμηριωμένες εκθέσεις σκοπιμότητας και βιωσιμότητας, εξωτερική αξιολόγηση και μετά από διαβούλευση στα Τμήματα στις Σχολές και στη Σύγκλητο. 5. Διατυπώθηκαν έντονες αντιρρήσεις: • Στις ρυθμίσεις για τους λέκτορες εφαρμογών, προσωπικό χωρίς διδακτορικό, που εντάσσονται στο προσωπικό κατηγορίας ΔΕΠ. Με τις ρυθμίσεις αυτές, προσωπικό με ακαδημαϊκά προσόντα υποδεέστερα των προσόντων μελών της κατηγορίας ΕΔΙΠ του Π.Θ. θα βρεθούν σε ακαδημαϊκά υψηλότερες θέσεις, και κυρίως θα έχουν όλα τα προνόμια των μελών ΔΕΠ (δυνατότητα εκλέγειν, συμμετοχή στα όργανα διοίκησης κλπ), τη στιγμή που με τον τρέχοντα νόμο η δυνατότητα αυτή δίνεται στα μέλη ΕΔΙΠ μέσω εκπροσώπων και με στάθμιση. • Στη ρύθμιση για τη δυνατότητα των γενικών Τμημάτων να παρέχουν δυνατότητα εκπόνησης διδακτορικής διατριβής και Προγραμμάτων Μεταπτυχιακών Σπουδών. • Στις ρυθμίσεις για τη συμμετοχή των μελών ΔΕΠ που παραμένουν σε προσωποπαγή θέση στα εκλεκτορικά σώματα. • Στην έλλειψη συγκεκριμένων κριτηρίων (π.χ. τύπου κατατακτηρίων εξετάσεων) στις μεταβατικές ρυθμίσεις που προβλέπονται για τους ήδη φοιτούντες στα τμήματα των ΤΕΙ Θεσσαλίας και ΤΕΙ Στερεάς Ελλάδας, σύμφωνα με τις οποίες τους δίνεται η δυνατότητα, με συνοπτικές διαδικασίες, να λάβουν πτυχίο πανεπιστημιακής εκπαίδευσης. Επίσης, δημιουργούνται ερωτηματικά για το κατά πόσο το υφιστάμενο προσωπικό των ΤΕΙ επαρκεί για να καλύψει τόσο τις ανάγκες ολοκλήρωσης των υφιστάμενων προγραμμάτων σπουδών, αλλά και τις ανάγκες άμεσης υλοποίησης των νέων προγραμμάτων σπουδών σε όλη τους την έκταση για να καλύψει τους φοιτητές που θα αξιοποιήσουν τις μεταβατικές ρυθμίσεις.