Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Κ.Π. υπεύθυνη ΓραΣΕΠ' | 2 Δεκεμβρίου 2010, 13:09

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Στο θέμα που έχει τεθεί, νομίζω, ότι τον πρώτο και κύριο λόγο πρέπει να έχουν τα παιδιά που είναι υποψήφιοι και οι οικογένειές τους. Εμείς οι υπόλοιποι πρέπει να λειτουργούμε υποστηρικτικά. Γι΄ αυτό λοιπόν το Υπουργείο θα πρέπει να προβληματιστεί πολύ σοβαρά όχι μόνο ως προς το χρόνο υποβολής του μηχανογραφικού αλλά και για την προετοιμασία του παιδιού για να φτάσει μέχρι εκεί και να το συμπληρώσει σωστά. Όλα τα παιδιά υποστηρίζουν και με το δίκιο τους, ότι πρέπει να δουν τους βαθμούς τους για να επιλέξουν τα τμήματα που θα δηλώσουν. Εάν όμως ο θεσμός του Επαγγελματικού Προσανατολισμού λειτουργούσε σωστά και όπως θα έπρεπε στο Λύκειο, το παιδί θα είχε θέσει τους στόχους του και θα κατέβαλλε τις προσπάθειές του για να τους πετύχει. Σήμερα τα παιδιά είναι στη Γ΄ Λυκείου και ψάχνουν την τελευταία στιγμή μετά την ανακοίνωση των βαθμολογιών να δουν τι τους ταιριάζει, αναζητώντας στήριξη πολλές φορές και από τους καθηγητές των φροντιστηρίων τους (που δεν είναι και οι καλύτεροι σύμβουλοι). Προσωπικά προσπαθώ να βοηθήσω τα παιδιά του σχολείου μου τις μέρες εκείνες, έχοντας ανοιχτό το ΓΡΑΣΕΠ και στις αρχές Ιουλίου, παρόλες τις αντιδράσεις του Γραφείου Δ/Θμιας Εκπ/σης. Όχι για να λάβω τα εύσημα από την πολιτεία, αλλά γιατί με τα παιδιά που τελειώνουν κάθε φορά έχω αναπτύξει μια σχέση, μου έχουν εμπιστευτεί κάποιους προβληματισμούς ή τα σχέδιά τους και γι΄αυτό στην κρίσιμη στιγμή της συμπλήρωσης του μηχανογραφικού, προσπαθώ να είμαι εκεί. Δεν αρκεί όμως αυτό, γιατί ο αριθμός των παιδιών είναι μεγάλος και δε γίνεται να εξυπηρετηθούν όλα, όπως πρέπει. Αν όμως η διαδικασία του ΣΕΠ ήταν οργανωμένη από την αρχή, τα ΓΡΑΣΕΠ σε κάθε σχολική μονάδα εξοπλισμένα με το υλικό τους (ηλεκτρονικό και έντυπο) επικαιροποιημένο, συνδεδεμένα με φορείς της αγοράς εργασίας και τα πανεπιστήμια (γραφεία διασύνδεσης), τότε το ζήτημα της συμπλήρωσης του μηχανογραφικού δεν θα ήταν θολό τοπίο και δεν θα προκαλούσε τόσο άγχος στα παιδιά όπως σήμερα. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: η σοβαρή συζήτηση και διαβούλευση να μη γίνει μόνο για το χρόνο υποβολής του μηχανογραφικού αλλά και για την ΟΥΣΙΑ του που είναι το περιεχόμενό του (τι επιλέγει το κάθε παιδί και κατά πόσο γνωρίζει αυτό που επιλέγει). Αυτό ίσως διορθώσει και την κατάσταση με τους "αιώνιους" φοιτητές.