Εδώ και χρόνια συζητάμε και ξανασυζητάμε την Παιδεία, ως Εθνικό Θέμα και Εθνικό Ασθενή. Εντούτοις ας μου επιτραπεί να σας ενημερώσω ότι κανένας δεν ασθένησε μόνος του, πάντα υπήρχε η αιτία. Και η αιτία είναι η κομματοκρατία του κράτους, η ρουσφετολογία και η αναξιοκρατία που επικρατεί τόσα χρόνια και η οποία μοιραίως άγγιξε και ασθένησε και την Παιδεία. Επομένως μην ψάχνουμε χίμαιρες να ρίξουμε τις ευθύνες. Πρωτίστως πρέπει να αλλάξουμε εαυτούς, μετά τον κοινωνικό περίγυρο, μέτά τις υπηρεσίες και τους κρατικούς μηχανισμούς και μετά τις επιπτώσεις τους (Παιδεία). Αν δεν αλλάξουμε αυτά, αν δεν επανυδρίσουμε τις αρχές και τις λειτουργίες του κράτους θα κατρακυλάμε πάλι στις ίδιες ασθένειες. Δεν έχω λόγους να αμφισβητήσω τις καλές προθέσεις της κ. Διαμαντοπούλου, εντούτοις θα την διαβεβαιώσω ότι αν αλλάξει την Παιδεία και δεν αλλάξει η κοινωνία και το κράτος, πάλι οι επιτείδιοι θα βρουν τα κατάλληλα παραθυράκια και μηχανισμούς να εκμεταλλευτούν προς ιδίον ώφελος την Παιδεία!!!!. Έχω ιδία γνώμη διότι και εγώ ήμουν πριν μερικά χρόνια φοιτητής στην Ελλάδα και τώρα βρίσκομαι στην Αγγλία και εργάζομαι (ευτυχώς) στην εταιρεία Vodafon ως μηχανικός τηλεπικοινωνιών. Διαβάζοντας τις παρατηρήσεις άλλων έπεσα σε κάποιον "Μίλτο". Λοιπόν θα ήθελα να πω πως συμφωνώ απολύτως μαζί του. Και εγώ Πάτρα ήμουν στους Ηλεκτρολόγους Μηχανικούς, και έρχομαι με την σειρά μου να συμφωνήσω ότι τα πράγματα δεν γίνεται να πάνε χαμηλότερα. Δεν είναι μόνον η απουσία των διδασκόντων από τις αίθουσες (οι κ. καθηγητές ειδικά στην βαθμίδα του αναπληρωτή και τακτικού καθηγητή βάζουν τους "χαμάληδες" μεταπτυχιακούς να κάνουν μάθημα και αυτοί το παίζουν υψηλή εποπτεία, αλλά ο μισθός μισθός κάθε μήνα επιβαρύνοντας τον Δημόσιο κουρβανά, μην ξεχνιόμαστε), δεν είναι τα συγγράμματα που είναι από ελεεινά έως και άσχετα σε ορισμένες περιπτώσεις, είναι και η εργασιακή τους εμπειρία που είναι μηδενική. Σήμερα για να εκλεγεί ένας καθηγητής στο Πανεπιστήμιο αρκούν τα πτυχία του και δημοσιεύσεις. Μα ρωτώ, ειδικά στο Πολυτεχνείο, είναι αρκετά αυτά? Τι θα διδάξει ένας καθηγητής σε ένα αντικείμενο που δεν το έχει εργαστεί ποτέ και το ξέρει μόνο από βιβλ΄πια και θεωρίες? Μηπως θα πρέπει να το αλλάξει αυτό η κ. Διαμαντοπούλου;; Έκανα το μεταπτυχιακό μου στο Πολυτεχνείο του Μονάχου και σας πληροφορώ, αν δείτε τα βιογραφικά των καθηγητών που δίδασκαν είναι όλοι από την βιομηχανία, επομένως έχουν διδακτορικά, έχουν papers και έχουν και εργασιακή εμπειρία. Στην Γερμανία ειδικά στα Πολυτεχνεία αν δεν έχεις τουλάχιστον 5 έτη εργασιακή εμπείρία σε εταιρείες ή βιομηχανία συναφή με το αντικείμενο σου ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΔΙΔΑΞΕΙΣ!!!. Που είναι αυτά κ. Διαμαντοπούλου;;; Στα ΤΕΙ σας πληροφορώ για να μπει ένας καθηγητής πρέπει να έχει υποχρεωτικός εργασιακή εμπειρία, και ιδού το τρομερό, τα ΤΕΙ είναι πρωτοπορα στα κριτήρια σε σχέση με τα Πολυτεχνεία μας!!! Μήπως πρέπει να ξαναδείτε τα κριτίρια εισαγωγής καθηγητών στις αίθουσες??? Και βέβαια στην Ελλάδα έχουμε πάντα την δυνατότητα να βωρίσκουμε παράθυρα. Έτσι οι μεγαλοκαθηγητάδες μας (τρομάρα τους) έχουν ανακαλύψει ως εργασιακή εμπειρία την ενασχόληση με ερευνητικά προγράμματα. Θα σας πω εγώ για αυτά μιας και ήμουν στο Πολυτεχνείο, τα περισσότερα ήταν αρλούμπες για να παίρνουμε κοινοτικά κονδύλαι και να αγοράζουμε βίλλες στο Πλατάνι Ρίου και μερσεντές να το παίζουμε μεγαλοκαθηγητάδες!!! Αυτή είναι η αλήθεια. Και με τέτοια καραγκιοζιλίκια θεωρούν οι κύριοι αυτοί ότι έχουν εργασιακή εμπειρία. Μα ποτέ δεν δούλεψε ένας τους στον ιδιωτικό τομέα, να δεί τι σημαίνει εργασία και ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ στις τηλεπικοινωνίες, όχι θεωρίς για αγρίους (εμείς στην Ελλάδα δυστυχώς είμαστε οι άγριοι). Τελειώνοντας θα σας πω τι αισθάνθηκα πηγαίνοντας για εργασία στην Αγγλία. Τους πρώτους μήνες που εργάστηκα στην Vodafon αισθανόμουν άχετος με το αντικείμενο, κινητή τηλεφωνία. Και ξέρετε γιατί;; διότι δυστυχώς αυτά που άκουσα στο Πολυτεχνείο ήταν βλακείες, θεωρίες για αγρίους και ανεφάρμοστες κουταμάρες του 1975-1985 αισίως. Και βέβαια έρχομαι να επιβεβαιωθώ διότι πως να μάθω πράγματα για την κινητή τηλεφωνία και τις τηλεπικοινωνίες από καθηγητάδες που δεν έχουν εργαστεί ούτε μία ημέρα στην πραγματικότητα της κινητής τηλεφωνίας;;;;Αν δεν τα αλλάξετε αυτά κ. Διαμαντοπούλου, αν δεν συνδεθεί η διδασκαλία με την πραγματικότητα τότε θα κάνουμε μία τρύπα στο νερό.
Εδώ και χρόνια συζητάμε και ξανασυζητάμε την Παιδεία, ως Εθνικό Θέμα και Εθνικό Ασθενή. Εντούτοις ας μου επιτραπεί να σας ενημερώσω ότι κανένας δεν ασθένησε μόνος του, πάντα υπήρχε η αιτία. Και η αιτία είναι η κομματοκρατία του κράτους, η ρουσφετολογία και η αναξιοκρατία που επικρατεί τόσα χρόνια και η οποία μοιραίως άγγιξε και ασθένησε και την Παιδεία. Επομένως μην ψάχνουμε χίμαιρες να ρίξουμε τις ευθύνες. Πρωτίστως πρέπει να αλλάξουμε εαυτούς, μετά τον κοινωνικό περίγυρο, μέτά τις υπηρεσίες και τους κρατικούς μηχανισμούς και μετά τις επιπτώσεις τους (Παιδεία). Αν δεν αλλάξουμε αυτά, αν δεν επανυδρίσουμε τις αρχές και τις λειτουργίες του κράτους θα κατρακυλάμε πάλι στις ίδιες ασθένειες. Δεν έχω λόγους να αμφισβητήσω τις καλές προθέσεις της κ. Διαμαντοπούλου, εντούτοις θα την διαβεβαιώσω ότι αν αλλάξει την Παιδεία και δεν αλλάξει η κοινωνία και το κράτος, πάλι οι επιτείδιοι θα βρουν τα κατάλληλα παραθυράκια και μηχανισμούς να εκμεταλλευτούν προς ιδίον ώφελος την Παιδεία!!!!. Έχω ιδία γνώμη διότι και εγώ ήμουν πριν μερικά χρόνια φοιτητής στην Ελλάδα και τώρα βρίσκομαι στην Αγγλία και εργάζομαι (ευτυχώς) στην εταιρεία Vodafon ως μηχανικός τηλεπικοινωνιών. Διαβάζοντας τις παρατηρήσεις άλλων έπεσα σε κάποιον "Μίλτο". Λοιπόν θα ήθελα να πω πως συμφωνώ απολύτως μαζί του. Και εγώ Πάτρα ήμουν στους Ηλεκτρολόγους Μηχανικούς, και έρχομαι με την σειρά μου να συμφωνήσω ότι τα πράγματα δεν γίνεται να πάνε χαμηλότερα. Δεν είναι μόνον η απουσία των διδασκόντων από τις αίθουσες (οι κ. καθηγητές ειδικά στην βαθμίδα του αναπληρωτή και τακτικού καθηγητή βάζουν τους "χαμάληδες" μεταπτυχιακούς να κάνουν μάθημα και αυτοί το παίζουν υψηλή εποπτεία, αλλά ο μισθός μισθός κάθε μήνα επιβαρύνοντας τον Δημόσιο κουρβανά, μην ξεχνιόμαστε), δεν είναι τα συγγράμματα που είναι από ελεεινά έως και άσχετα σε ορισμένες περιπτώσεις, είναι και η εργασιακή τους εμπειρία που είναι μηδενική. Σήμερα για να εκλεγεί ένας καθηγητής στο Πανεπιστήμιο αρκούν τα πτυχία του και δημοσιεύσεις. Μα ρωτώ, ειδικά στο Πολυτεχνείο, είναι αρκετά αυτά? Τι θα διδάξει ένας καθηγητής σε ένα αντικείμενο που δεν το έχει εργαστεί ποτέ και το ξέρει μόνο από βιβλ΄πια και θεωρίες? Μηπως θα πρέπει να το αλλάξει αυτό η κ. Διαμαντοπούλου;; Έκανα το μεταπτυχιακό μου στο Πολυτεχνείο του Μονάχου και σας πληροφορώ, αν δείτε τα βιογραφικά των καθηγητών που δίδασκαν είναι όλοι από την βιομηχανία, επομένως έχουν διδακτορικά, έχουν papers και έχουν και εργασιακή εμπειρία. Στην Γερμανία ειδικά στα Πολυτεχνεία αν δεν έχεις τουλάχιστον 5 έτη εργασιακή εμπείρία σε εταιρείες ή βιομηχανία συναφή με το αντικείμενο σου ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΔΙΔΑΞΕΙΣ!!!. Που είναι αυτά κ. Διαμαντοπούλου;;; Στα ΤΕΙ σας πληροφορώ για να μπει ένας καθηγητής πρέπει να έχει υποχρεωτικός εργασιακή εμπειρία, και ιδού το τρομερό, τα ΤΕΙ είναι πρωτοπορα στα κριτήρια σε σχέση με τα Πολυτεχνεία μας!!! Μήπως πρέπει να ξαναδείτε τα κριτίρια εισαγωγής καθηγητών στις αίθουσες??? Και βέβαια στην Ελλάδα έχουμε πάντα την δυνατότητα να βωρίσκουμε παράθυρα. Έτσι οι μεγαλοκαθηγητάδες μας (τρομάρα τους) έχουν ανακαλύψει ως εργασιακή εμπειρία την ενασχόληση με ερευνητικά προγράμματα. Θα σας πω εγώ για αυτά μιας και ήμουν στο Πολυτεχνείο, τα περισσότερα ήταν αρλούμπες για να παίρνουμε κοινοτικά κονδύλαι και να αγοράζουμε βίλλες στο Πλατάνι Ρίου και μερσεντές να το παίζουμε μεγαλοκαθηγητάδες!!! Αυτή είναι η αλήθεια. Και με τέτοια καραγκιοζιλίκια θεωρούν οι κύριοι αυτοί ότι έχουν εργασιακή εμπειρία. Μα ποτέ δεν δούλεψε ένας τους στον ιδιωτικό τομέα, να δεί τι σημαίνει εργασία και ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ στις τηλεπικοινωνίες, όχι θεωρίς για αγρίους (εμείς στην Ελλάδα δυστυχώς είμαστε οι άγριοι). Τελειώνοντας θα σας πω τι αισθάνθηκα πηγαίνοντας για εργασία στην Αγγλία. Τους πρώτους μήνες που εργάστηκα στην Vodafon αισθανόμουν άχετος με το αντικείμενο, κινητή τηλεφωνία. Και ξέρετε γιατί;; διότι δυστυχώς αυτά που άκουσα στο Πολυτεχνείο ήταν βλακείες, θεωρίες για αγρίους και ανεφάρμοστες κουταμάρες του 1975-1985 αισίως. Και βέβαια έρχομαι να επιβεβαιωθώ διότι πως να μάθω πράγματα για την κινητή τηλεφωνία και τις τηλεπικοινωνίες από καθηγητάδες που δεν έχουν εργαστεί ούτε μία ημέρα στην πραγματικότητα της κινητής τηλεφωνίας;;;;Αν δεν τα αλλάξετε αυτά κ. Διαμαντοπούλου, αν δεν συνδεθεί η διδασκαλία με την πραγματικότητα τότε θα κάνουμε μία τρύπα στο νερό.