Αρχική Συνέργεια Διεθνούς Πανεπιστημίου της Ελλάδος με Α.Τ.Ε.Ι. Θεσσαλονίκης, Τ.Ε.Ι. Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης και Τ.Ε.Ι. Κεντρικής ΜακεδονίαςΆρθρο 11 – Ένταξη φοιτητώνΣχόλιο του χρήστη Μητσαράκης Κωνσταντίνος | 15 Φεβρουαρίου 2019, 23:04
  • Σχόλιο του χρήστη 'Μητσαράκης Κωνσταντίνος' | 15 Φεβρουαρίου 2019, 23:58

    Όσον αφορά την επικαιροποίηση των πτυχίων των αποφοίτων, πέρα από το νομικό μέρος του θέματος στο οποίο οι συνάδελφοι ήδη τοποθετήθηκαν με στοιχεία, τα παρακάτω θα πρέπει επίσης να ληφθούν υπόψη σχετικά με τους αποφοίτους των Ιδρυμάτων ΤΕΙ: 1) Ο τίτλος σπουδών που κατέχουν πολύ πιθανόν να μην υφίσταται στο άμεσο μέλλον. 2) Το Τμήμα στο οποίο φοίτησαν δεν θα υπάρχει. 3) Το εκπαιδευτικό ίδρυμα στο οποίο φοίτησαν δεν θα υπάρχει ούτε ως όνομα στον χάρτη της εκπαίδευσης. 4) Πολύ περισσότερο, δεν θα υπάρχει καν η ίδια η κατηγορία της Ανώτατης Τεχνολογικής Εκπαίδευσης κάτι που θα φέρει ως αποτέλεσμα οι απόφοιτοι των ΤΕΙ να αντιμετωπίζονται σε λίγα χρόνια από την αγορά εργασίας ως επιπέδου ΙΕΚ. Από τα παραπάνω, δεν είναι δύσκολο να κατανοήσει κάποιος τη δυσχερή θέση στην οποία θα περιέλθουν τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό, χιλιάδες απόφοιτοι των ΤΕΙ καθώς εν μία νυκτί τα πτυχία τους θα θεωρούνται όχι μόνο κατώτερα αλλά και ανύπαρκτα. Έτσι, εφόσον οι 240 διδακτικές μονάδες των προγραμματάτων σπουδών των ΤΕΙ δίνουν τη de facto δυνατότητα “Πανεπιστημιοποίησης”, δεν διαφαίνεται κανένας λόγος να μην δοθεί η ευκαιρία σε όσους αποφοίτους των ΤΕΙ το επιθυμούν να επικαιροποιήσουν το πτυχίο τους. Άλλωστε είναι οξύμωρο στην Ανώτατη Εκπαίδευση (“ανώτατη” = υπερθετικός) η μία κατηγορία (ΠΕ) να είναι “ανώτερη” από την άλλη (ΤΕ). Μάλιστα, ήδη στo Ευρωπαϊκό Πλαίσιο Προσόντων έχει αποσαφηνιστεί ότι ΠΤΥΧΙΑ ΑΝΩΤΑΤΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ (δηλαδή Πανεπιστημίο/ΤΕΙ) βρίσκονται στο ίδιο επίπεδο ενώ ασφαλώς ισχύει το γεγονός ότι όλοι οι απόφοιτοι μπορούν να κατέχουν τα ίδια μεταπτυχιακά και διδακτορικά είτε αποφοίτησαν από Πανεπιστήμιο είτε από ΤΕΙ (αφού και τα δύο είναι ΑΕΙ). Οι προτεινόμενες αλλαγές στα πρόσφατα νομοσχέδια είναι μοναδική ευκαιρία να διορθωθούν παθογένειες δεκαετιών στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση και δεν πρέπει για κανέναν λόγο να συνεχιστούν αδικίες οι οποίες δεν προάγουν την ισότητα στη μεταχείριση όλων των εμπλεκομένων του ακαδημαϊκού χώρου.