Αρχική Υπηρεσιακές Μεταβολές του Εκπαιδευτικού Προσωπικού - Κρίση και την Επιλογή των Στελεχών της Εκπαίδευσης2. Μεταθέσεις και ΑποσπάσειςΣχόλιο του χρήστη Θανάσης Γιάνναρης | 26 Νοεμβρίου 2009, 11:18
Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Το σχόλιο μου αφορά τις αποσπάσεις εκπαιδευτικού προσωπικού σε ερευνητικούς/εκπαιδευτικούς φορείς που υπάγονται στο υπουργείο παιδείας (π.χ. πανεπιστήμια, Ακαδημία Αθηνών κτλ). Όσον αφορά τη μοριοδότηση, οι συγκεκριμένες αποσπάσεις δεν είναι σκανδαλώδεις καθώς οι εκπαιδευτικοί παίρνουν τα μόρια της περιοχής που βρίσκεται ο σχετικός φορέας, γι'αυτό εξάλλου δεν συζητούνται συνήθως ως πολύ προβληματικές. Κατά τη γνώμη μου όμως, υπάρχει το πρόβλημα και θεωρώ ότι στο καινούργιο νομικό πλαίσιο θα μπορούσαν να γίνουν κάποιες βελτιώσεις με στόχο την αξιοκρατικότερη λειτουργία αυτής της διαδικασίας. Όλοι ξέρουμε ότι το υπουργείο παιδείας δεν λαμβάνει καθόλου υπόψη τα προσόντα του εκπαιδευτικού που ζητάει απόσπαση π.χ. σε ένα πανεπιστήμιο. Το βιογραφικό που υποβάλλει πηγαίνει μόνο στον φορέα απόσπασης, ενώ το υπουργείο, που κάνει την τελική επιλογή, βλέπει μόνο ονόματα. Εκεί υπάρχει ένα σοβαρό πρόβλημα. Ένας εκπαιδευτικός, για παράδειγμα, που κατέχει διδακτορικό δίπλωμα και προφανώς είναι πιο κατάλληλος για να προσφέρει ουσιαστικό έργο σε ένα πανεπιστήμιο είναι στην ίδια μοίρα με έναν άλλον που δεν διαθέτει τα ίδια προσόντα. Δε γίνεται κανενός είδους αξιολόγηση των αιτούντων, αντιθέτως επικρατεί μια αδιαφανής διαδικασία που συχνά οδηγεί στην έγκριση αποσπάσεων για εκπαιδευτικούς που δεν είναι κατάλληλοι για απασχόληση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση και στην απόρριψη άλλων που είχαν πολύ περισσότερα προσόντα, απλώς δεν είχαν κάποιον να πάρει τηλέφωνο στο υπουργείο. Η δυσλειτουργία αυτή μπορεί να αρθεί, κατά τη γνώμη μου, αν η όλη διαδικασία γίνει διαφανέστερη (να ανακοινώνονται π.χ. ονόματα των αιτούντων απόσπαση και να υπάρχει σχετική μοριοδότηση ανάλογα με τα τυπικά προσόντα του καθενός και ανάλογα με την συνάφεια των σχετικών προσόντων με τον φορέα που ζητάει να αποσπαστεί. Μια τέτοια διαδικασία δεν είναι άγνωστη καθώς ήδη ακολουθείται εν πολλοίς στην περίπτωση των αποσπάσεων στα ελληνικά σχολεία του εξωτερικού). Αυτό δε σημαίνει σε καμία περίπτωση ότι αδικούνται οι εκπαιδευτικοί που δεν έχουν μεταπτυχιακά κτλ. Ένας ερευνητικός φορέας δεν είναι σχολείο και εκεί απαιτείται άλλου είδους κατάρτιση η οποία πρέπει να λαμβάνεται υπόψη. Αλλιώς οι σχετικές αποσπάσεις είναι άχρηστες και για το σχολείο -που χάνει προσωπικό- και για τον φορέα που φορτώνεται με άχρηστο προσωπικό αργομισθίας. Οι αποσπάσεις στην τριτοβάθμια εκπαίδευση δεν μπορούν να γίνονται με τους ίδιους όρους που γίνονται π.χ. οι αποσπάσεις σε γραφεία και διοικητικές υπηρεσίες. Αν δεν υπάρχει η πρόθεση να λαμβάνεται υπόψη η γνωστική επάρκεια του εκπαιδευτικού, τότε καλύτερο θα ήταν να καταργηθούν τελείως. Κλείνοντας, με δύο λόγια, αφού υπάρχει θεσμοθετημένη μια τέτοια διαδικασία, είναι αναγκαίο να λειτουργήσει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Και αυτός δεν μπορεί να είναι άλλος από την αξιοκρατική επιλογή με βάση τα προσόντα και μόνο. Θανάσης Γιάνναρης, φιλόλογος, καθηγητής δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης