• Σχόλιο του χρήστη 'ΑΓΓ. ΡΩΤΑΣ' | 3 Δεκεμβρίου 2010, 18:58

    «Καλή µου γάτα µπορείς να µου πεις ποιο δρόµο να πάρω; Ρωτά ηΑλίκη στη χώρα των θαυµάτων.- Εξαρτάται από το που θέλεις να πας απάντησε η γάτα.- Όπου να’ ναι, δε µε νοιάζει, είπε η Αλίκη.- Τότε δεν έχει σηµασία όποιο δρόµο κι αν πάρεις.- Αρκεί να φθάσω κάπου, πρόσθεσε η Αλίκη σα να ήθελε ναδικαιολογηθεί.- Σίγουρα θα φθάσεις, είπε η γάτα, αρκεί να περπατήσεις αρκετά.» Δεν θα σπαταλήσω το χώρο σας με το τεχνικό μέρος του θέματος της συμπλήρωσης του μηχανογραφικού. Το έχουν παρουσιάσει μέχρι τώρα πιστεύω άρτια οι άμεσα ενδιαφερόμενοι υποψήφιοι. Θα περιοριστώ στο κοινωνικό κομάτι που απασχολεί τόσο τα παιδιά αλλά κι εμάς τους γονείς. Η έννοια και η πρακτική αυτής της ενέργειας τόσο νωρίς, και ακριβώς στην κορύφωση της σχολικής χρονιάς, σφίγγει σαν τανάλια κάθε υποψήφιο αλλά και το περιβάλλον του. Τα παιδιά μας είναι μέρος ενός λαού (αν σημαίνει κάτι ακόμη η λέξη αυτή) που τον τελευταίο χρόνο δέχεται αλεπάλληλους αιφνιδιασμούς από την Πολιτεία . Από μια Πολιτεία που ρόλλος της θα ήταν να δείξει στην Αλίκη ότι αφού έχει όρεξη και δυνάμεις να περπατήσει αρκετά, έχει φροντίσει για την ασφάλεια όποιου δρόμου πάρει απόφαση ν’ακολουθήσει. Μια καλή αρχή είναι η συγκεκριμένη διαδικασία του «opengov» αρκεί το αποτέλεσμα που προκύπτει μέσα απ’αυτή να είναι ολοκληρωμένο, δημιουργόντας στους νέους την αίσθηση ότι συμβάλλουν ενεργά στις βελτιώσεις των αποφάσεων. Καλώς ή κακώς οι εισαγωγικές στη συγκεκριμένη φάση είναι γι’αυτούς το άπαν. Αποφύγετε άλλους αιφνιδιασμούς αφού οι συνειρμοί, το αγχος και η επιπρόσθετη ανασφάλεια που τους δημιουργούν μόνο στο σωστό δρόμο δεν πρόκειται να οδηγήσουν.