Κοιτάξτε, για να τα δούμε λίγο απλά πρώτα και μετά πιο σύνθετα, καταρχάς, θα πρέπει να αποφευχθούν οι παράλογοι συμψηφισμοί, τύπου "όλοι φταίμε". Και καλό θα είναι, μιας και μιλάμε για λογοδοσία, να δούμε τι έχει ήδη κάνει ο καθένας, με τι πόρους και τι συνθήκες (και με τι μισθό, αλλά μετά αυτά...). Άλλο κάτι από το τίποτα, και άλλο δημοσιεύσεις και ετεροαναφορές από project με πολλά μηδενικά σε χρηματοδότηση. Άλλο να διδάσκεις και να έχεις μετακομίσει 3 φορές σε 5 χρόνια (όντας εργαζόμενος-όχι φοιτητής ή Post doc), και άλλο να είσαι μέλος ΔΕΠ από την ώρα που γεννιέσαι. Βέβαια, από την άλλη να μιλήσει το Κοινοβούλιο για οικογενειοκρατία, είναι ανέκδοτο. Άσε που είναι και δίκαιο, να ισχύσει και το 5 συντάξεις - 1 πρόσληψη και για τους βουλευτές κατά την άποψή μου. Για τους παλαιότερους, μείωση 90% στη σύνταξη και όλα στην Παιδεία. Κρίνοντας εκ του αποτελέσματος πάντοτε (εκτός, αν μετά από αυτά που έγιναν, το μεγαλύτερο μέρος της ευθύνης το φέρουν τα Πανεπιστήμια...).
Πάντως, παρότι 37+, δε θυμάμαι να έχει γίνει τίποτα από τα ακόλουθα:
1. Να με κρίνει κάποιος σε σχέση με τη Διδακτική μου επάρκεια. Και δε θυμάμαι ποτέ να μου έχει επιτραπεί όταν ήμουν φοιτητής. Αν δεν είμαι καλός, θα πρέπει να μου γίνουν παρατηρήσεις ή να κάνω κάτι άλλο. Αν είμαι όμως καλός ποιος το ελέγχει; Η γνώμη των φοιτητών που γνωρίζουν, ποτέ δε μετράει. Το πόσοι φοιτητές δηλώνουν το μάθημά σου επίσης ποτέ δε μετράει (μάλλον είναι όλοι τους χαζοί,ε;). Τι και ποιος μετράει αν κάνεις καλά το μάθημα που διδάσκεις; Γιατί ο μισθός, για τη Διδασκαλία είναι κυρίως. Άσε που διαμορφώνεις και συνειδήσεις νέων ανθρώπων.
2. Σε σχέση με την Έρευνα. Θέλει έρευνα η Έρευνα. Είναι προφανές, ότι κάποια σημαντικά στοιχεία, όπως οι δημοσιευμένες σε έγκριτα περιοδικά εργασίες και ετεροαναφορές θα πρέπει να λαμβάνονται σοβαρά υπ'όψιν, ανάλογα με πολλά πράγματα. Βασικότερο είναι η Βαθμίδα. Μεγάλη Βαθμίδα, μεγάλες απαιτήσεις. Βέβαια, λόγω Βαθμίδας και γνωριμιών, μπορεί ο άλλος να κάνει 2-3 δημοσιεύσεις και να σου βγει μια ζωή Ειδικός Επιστήμων σε ότι χρειάζεται το κάθε πρόγραμμα κάθε φορά. Δεν πειράζει όμως, κάτσε να βλέπεις να σου κλέβουν τη ζωή και να μιλάμε για Νομοσχέδια κλπ. Γιατί βλέπετε, το αμέσως επόμενο πρόβλημα είναι "για να είναι αυτός/ή στη βαθμίδα αυτή, κάποιοι των εξέλεξαν". Με ότι φυσικά σημαίνει αυτό για τον αγγελικά φτιαγμένο κόσμο των Πανεπιστημίων.
3. Κατάργηση του Π.Δ.407/80. Δεν υπάρχει περίπτωση να έχει κάποιος σχέση στην πραγματικότητα (όχι πορεία ζωής με στρωμένο κόκκινο χαλί) είτε αυτή αφορά τη Διδασκαλία, είτε την Έρευνα, είτε τα ακόμα πιο απλά και βασικά Ανθρώπινα Δικαιώματα και να μη συμφωνεί με την κατάργηση του θεσμού. Αφήστε που υπάρχουν περιπτώσεις που μπορεί να δεις συμβασιούχο με το Π.Δ.407/80 και να έχει αντίστοιχα προσόντα με εκλεγμένο Αναπληρωτή Καθηγητή. Δε νομίζω ότι βοηθάει στο θέμα Λογοδοσία αυτό. Αντικατάσταση με ετήσιες ή ακόμα καλύτερα με τριετείς συμβάσεις.
4. Ανοιχτή διαβούλευση όταν καθορίζονται οι πάγιες και διαρκείς ανάγκες των τμημάτων. Γιατί μετά τη απομάκρυνση από το ταμείο, ουδέν λάθος αναγνωρίζεται. Μου φαίνεται, ότι είναι πιο εύκολο να βγει μια θέση ΔΕΠ με τίτλο "Η μαθηματική μοντελοποίηση των ταλαντώσεων κατά το πέταγμα αποδημητικών πτηνών και οι επιπτώσεις τους στις Κλιματικές Αλλαγές" (για αυτό, να τα στείλουμε πάνω στις ανεμογεννήτριες για να μάθουνε!-πολύ Αγάπη έχει πέσει παιδιά-) παρά σε αντικείμενα που έχουν σχέση με την πραγματικότητα. Όποιος θέλει να ρωτήσει, εδώ είμαστε. Μη γίνει καμιά Επιτροπή και για αυτό, έλεος. Ανακατεύομαι...
5. Αξιοποίηση των Ελλήνων Επιστημόνων που βρίσκονται στο Εξωτερικό. Δίκτυα έρευνας και κινητικότητας για τη διδασκαλία επίσης. Όποιος αγαπάει και πονάει τη δύσκολη αυτή περίοδο, ας κάνει ότι μπορεί. Να σημειωθεί, ότι η Παιδεία, δεν είναι πρόβλημα μόνο της Ελλάδος. Έχει χαζέψει ο κόσμος γενικώς. Και μερικές ντιρεκτίβες της ΕΕ επίσης. Μην πιάσω το USA τώρα. Άλλο εργασίες και ετεροαναφορές - άλλο Παιδεία.
6. Λιγότερο διοικητικό έργο για τα μέλη ΔΕΠ. Παρά το γεγονός ότι έχω πολλά, λογικά και δίκαια παράπονα, έχω να δηλώσω ότι σε πολλά μέλη ΔΕΠ αναλογεί δυσανάλογα μεγάλος φόρτος εργασίας, διδασκαλίας και έρευνας, ιδιαίτερα σε πολλά νέα Τμήματα. Και επίσης, με αυτά που γράφονται κατά καιρούς, θίγονται πολλά αξιόλογα, φιλότιμα και εργατικά άτομα, συνήθως κατώτερων βαθμίδων, και είναι εξαιρετικά άδικο γιατί τσουβαλιάζονται πίσω από λέξεις όπως "Τμήμα" κλπ.
7. Βασικά, δεν μπορώ να δω καλύτερα το μέλλον, και βαρέθηκα τους τύπους ανεξαρτήτως βαθμίδας που κολώνουν να χρησιμοποιήσουν λέξεις όπως Solid Scientific Evidence και αντ'αυτού έχουν γίνει όπως πολύ σωστά έχει πει ένας εκλεγμένος συνάδελφος "ερασιτέχνες δικηγόροι". Πόσοι άνθρωποι αγαπάνε το Πανεπιστήμιο σήμερα; Με Νομοσχέδια θα το αγαπήσουν;
Όπου υπάρχει καλό πρέπει να γίνει καλύτερο. Τόσο απλά, και τόσο σύνθετα.
Τα λέμε σύντομα. Δεν τελιώσαμε ακόμα, έχω και κάποιες πιο άμεσες και πιο "επίσημες" παρατηρήσεις.
Λογική και συνείδηση και φυσικά καλό βράδυ.
Κοιτάξτε, για να τα δούμε λίγο απλά πρώτα και μετά πιο σύνθετα, καταρχάς, θα πρέπει να αποφευχθούν οι παράλογοι συμψηφισμοί, τύπου "όλοι φταίμε". Και καλό θα είναι, μιας και μιλάμε για λογοδοσία, να δούμε τι έχει ήδη κάνει ο καθένας, με τι πόρους και τι συνθήκες (και με τι μισθό, αλλά μετά αυτά...). Άλλο κάτι από το τίποτα, και άλλο δημοσιεύσεις και ετεροαναφορές από project με πολλά μηδενικά σε χρηματοδότηση. Άλλο να διδάσκεις και να έχεις μετακομίσει 3 φορές σε 5 χρόνια (όντας εργαζόμενος-όχι φοιτητής ή Post doc), και άλλο να είσαι μέλος ΔΕΠ από την ώρα που γεννιέσαι. Βέβαια, από την άλλη να μιλήσει το Κοινοβούλιο για οικογενειοκρατία, είναι ανέκδοτο. Άσε που είναι και δίκαιο, να ισχύσει και το 5 συντάξεις - 1 πρόσληψη και για τους βουλευτές κατά την άποψή μου. Για τους παλαιότερους, μείωση 90% στη σύνταξη και όλα στην Παιδεία. Κρίνοντας εκ του αποτελέσματος πάντοτε (εκτός, αν μετά από αυτά που έγιναν, το μεγαλύτερο μέρος της ευθύνης το φέρουν τα Πανεπιστήμια...). Πάντως, παρότι 37+, δε θυμάμαι να έχει γίνει τίποτα από τα ακόλουθα: 1. Να με κρίνει κάποιος σε σχέση με τη Διδακτική μου επάρκεια. Και δε θυμάμαι ποτέ να μου έχει επιτραπεί όταν ήμουν φοιτητής. Αν δεν είμαι καλός, θα πρέπει να μου γίνουν παρατηρήσεις ή να κάνω κάτι άλλο. Αν είμαι όμως καλός ποιος το ελέγχει; Η γνώμη των φοιτητών που γνωρίζουν, ποτέ δε μετράει. Το πόσοι φοιτητές δηλώνουν το μάθημά σου επίσης ποτέ δε μετράει (μάλλον είναι όλοι τους χαζοί,ε;). Τι και ποιος μετράει αν κάνεις καλά το μάθημα που διδάσκεις; Γιατί ο μισθός, για τη Διδασκαλία είναι κυρίως. Άσε που διαμορφώνεις και συνειδήσεις νέων ανθρώπων. 2. Σε σχέση με την Έρευνα. Θέλει έρευνα η Έρευνα. Είναι προφανές, ότι κάποια σημαντικά στοιχεία, όπως οι δημοσιευμένες σε έγκριτα περιοδικά εργασίες και ετεροαναφορές θα πρέπει να λαμβάνονται σοβαρά υπ'όψιν, ανάλογα με πολλά πράγματα. Βασικότερο είναι η Βαθμίδα. Μεγάλη Βαθμίδα, μεγάλες απαιτήσεις. Βέβαια, λόγω Βαθμίδας και γνωριμιών, μπορεί ο άλλος να κάνει 2-3 δημοσιεύσεις και να σου βγει μια ζωή Ειδικός Επιστήμων σε ότι χρειάζεται το κάθε πρόγραμμα κάθε φορά. Δεν πειράζει όμως, κάτσε να βλέπεις να σου κλέβουν τη ζωή και να μιλάμε για Νομοσχέδια κλπ. Γιατί βλέπετε, το αμέσως επόμενο πρόβλημα είναι "για να είναι αυτός/ή στη βαθμίδα αυτή, κάποιοι των εξέλεξαν". Με ότι φυσικά σημαίνει αυτό για τον αγγελικά φτιαγμένο κόσμο των Πανεπιστημίων. 3. Κατάργηση του Π.Δ.407/80. Δεν υπάρχει περίπτωση να έχει κάποιος σχέση στην πραγματικότητα (όχι πορεία ζωής με στρωμένο κόκκινο χαλί) είτε αυτή αφορά τη Διδασκαλία, είτε την Έρευνα, είτε τα ακόμα πιο απλά και βασικά Ανθρώπινα Δικαιώματα και να μη συμφωνεί με την κατάργηση του θεσμού. Αφήστε που υπάρχουν περιπτώσεις που μπορεί να δεις συμβασιούχο με το Π.Δ.407/80 και να έχει αντίστοιχα προσόντα με εκλεγμένο Αναπληρωτή Καθηγητή. Δε νομίζω ότι βοηθάει στο θέμα Λογοδοσία αυτό. Αντικατάσταση με ετήσιες ή ακόμα καλύτερα με τριετείς συμβάσεις. 4. Ανοιχτή διαβούλευση όταν καθορίζονται οι πάγιες και διαρκείς ανάγκες των τμημάτων. Γιατί μετά τη απομάκρυνση από το ταμείο, ουδέν λάθος αναγνωρίζεται. Μου φαίνεται, ότι είναι πιο εύκολο να βγει μια θέση ΔΕΠ με τίτλο "Η μαθηματική μοντελοποίηση των ταλαντώσεων κατά το πέταγμα αποδημητικών πτηνών και οι επιπτώσεις τους στις Κλιματικές Αλλαγές" (για αυτό, να τα στείλουμε πάνω στις ανεμογεννήτριες για να μάθουνε!-πολύ Αγάπη έχει πέσει παιδιά-) παρά σε αντικείμενα που έχουν σχέση με την πραγματικότητα. Όποιος θέλει να ρωτήσει, εδώ είμαστε. Μη γίνει καμιά Επιτροπή και για αυτό, έλεος. Ανακατεύομαι... 5. Αξιοποίηση των Ελλήνων Επιστημόνων που βρίσκονται στο Εξωτερικό. Δίκτυα έρευνας και κινητικότητας για τη διδασκαλία επίσης. Όποιος αγαπάει και πονάει τη δύσκολη αυτή περίοδο, ας κάνει ότι μπορεί. Να σημειωθεί, ότι η Παιδεία, δεν είναι πρόβλημα μόνο της Ελλάδος. Έχει χαζέψει ο κόσμος γενικώς. Και μερικές ντιρεκτίβες της ΕΕ επίσης. Μην πιάσω το USA τώρα. Άλλο εργασίες και ετεροαναφορές - άλλο Παιδεία. 6. Λιγότερο διοικητικό έργο για τα μέλη ΔΕΠ. Παρά το γεγονός ότι έχω πολλά, λογικά και δίκαια παράπονα, έχω να δηλώσω ότι σε πολλά μέλη ΔΕΠ αναλογεί δυσανάλογα μεγάλος φόρτος εργασίας, διδασκαλίας και έρευνας, ιδιαίτερα σε πολλά νέα Τμήματα. Και επίσης, με αυτά που γράφονται κατά καιρούς, θίγονται πολλά αξιόλογα, φιλότιμα και εργατικά άτομα, συνήθως κατώτερων βαθμίδων, και είναι εξαιρετικά άδικο γιατί τσουβαλιάζονται πίσω από λέξεις όπως "Τμήμα" κλπ. 7. Βασικά, δεν μπορώ να δω καλύτερα το μέλλον, και βαρέθηκα τους τύπους ανεξαρτήτως βαθμίδας που κολώνουν να χρησιμοποιήσουν λέξεις όπως Solid Scientific Evidence και αντ'αυτού έχουν γίνει όπως πολύ σωστά έχει πει ένας εκλεγμένος συνάδελφος "ερασιτέχνες δικηγόροι". Πόσοι άνθρωποι αγαπάνε το Πανεπιστήμιο σήμερα; Με Νομοσχέδια θα το αγαπήσουν; Όπου υπάρχει καλό πρέπει να γίνει καλύτερο. Τόσο απλά, και τόσο σύνθετα. Τα λέμε σύντομα. Δεν τελιώσαμε ακόμα, έχω και κάποιες πιο άμεσες και πιο "επίσημες" παρατηρήσεις. Λογική και συνείδηση και φυσικά καλό βράδυ.