Καταλαβαίνω το πόσο σημαντικό είναι να υπάρχει εκπαιδευτικός σε δυσπρόσιτες περιοχές όπως στα νησιά. Ωστόσο πώς προκύπτει η αναγκαιότητα της ρύθμισης;
Κρίνω ότι δεν είναι αναγκαία η ρύθμιση για τους εξής λόγος:
1) Ο διετής αποκλεισμός από τις προσλήψεις των αναπληρωτών δεν αποτελεί ικανοποιητική ρύθμιση;
2) Πολλές αρνήσεις ανάληψης προϋπηρεσίας γίνονται πριν την τοποθέτηση σε συγκεκριμένες δυσπρόσιτες περιοχές. Όταν μία Διεύθυνση Εκπαίδευσης ζητά π.χ. 30 αναπληρωτές και το υπουργείο προσφέρει 25 μαζί με τις πιθανές αρνήσεις αναγκαστικά θα προκύψουν κενά στα σχολεία για κάποιο χρονικό διάστημα.
3) Από τη συμπληρωματική προκήρυξη για την κάλυψη κενών σε συγκεκριμένες σχολικές μονάδες φαίνεται ότι τα κενά είναι κυρίως σε αστικά κέντρα και όχι σε δυσπρόσιτες περιοχές. Αυτό είναι το πιο ισχυρό πραγματολογικό στοιχείο και είναι άμεσα διαθέσιμο για έλεγχο.
4) Υπάρχουν κάποια στατιστικά δεδομένα για την μη κάλυψη των κενών σε δυσπρόσιτες περιοχές και σε μη αστικές/αστικές περιοχές ώστε να υπάρχει συγκριτική αξιολόγηση; Ή αντιθέτως βασιζόμαστε σε αιτήματα ορισμένων αναπληρωτών που δεν θέλουν να κάνουν φανερά τα συμφέροντά τους;
5) Αποτελεί αίτημα των τοπικών κοινωνιών; Μήπως όμως οι τοπικές κοινωνίες έχουν μεγαλύτερες απαιτήσεις όπως: η πρόσληψη αναπληρωτών εκπαιδευτικών με κριτήριο την εντοπιότητα και η μόνιμη πρόσληψη με πενταετή υποχρεωτική διάρκεια ώστε να υπάρχουν σταθερές λύσεις και να μην περιοριζόμαστε σε προσωρινές όπως η ομαλή έναρξη της σχολικής χρονιάς.
6) Αυτή η ρύθμιση πώς θα ενσωματωθεί στον νόμο που ήδη εφαρμόζεται για τις προσλήψεις; Θα έχει κάποιος διπλή προϋπηρεσία με και θα προσμετρηθεί για τη μόνιμη πρόσληψη; Δηλαδή, θα υπάρχει δυνατότητα μόνιμης πρόληψης στο ελληνικό δημόσιο με πλασματική προϋπηρεσία; Στο παρελθόν η διπλή προϋπηρεσία σε δυσπρόσιτα σχολεία μετρούσε αποκλειστικά για πρόσληψη αναπληρωτών και για αυτό υπήρχαν δύο πίνακες: πίνακας για μόνιμο διορισμό (καθαρή προϋπηρεσία) πίνακας για αναπληρωτές (με διπλή προϋπηρεσία). Φαντάζομαι ότι υπάρχει θεσμική μνήμη στο υπουργείο για το τι συνέβαινε με τους διπλούς πίνακες, προσφυγές...
7) Ο μόνιμος διορισμός κατά προτεραιότητα σε δυσπρόσιτες περιοχές, και όχι αναλογικά σε όλες τις περιοχές της Ελλάδας, δε λύνει κατευθείαν το πρόβλημα; Επίσης, ο αριθμός των εκπαιδευτικών που απαιτείται δεν είναι μεγάλος, και θα μπορούσε να γίνει άμεσα η πρόσληψη τους.
Οι προτάσεις για τη διπλή προϋπηρεσία έχουν δημιουργήσει πολλές δυσκολίες στην εκπαίδευση: πολιτική χειραγώγηση, νομικές υπηρεσίες, δικαστικές προσφυγές, επιλογή των δυσπρόσιτων με την λογική της αύξησης των μορίων και όχι με εκπαιδευτικό κίνητρο, διαμάχες μεταξύ εκπαιδευτικών. Σίγουρα υπάρχουν και άλλα κίνητρα για να επιλέξει ένας εκπαιδευτικός όπως: η αύξηση του επιδόματος παραμεθορίου, η οικονομική ελάφρυνση στις μετακινήσεις, η προτεραιότητα σε προγράμματα επιμόρφωσης, η λελογισμένη επιτάχυνση της μισθολογικής εξέλιξης κ.α. Τέλος, η δυσαναλογία προσφοράς-ζήτησης εκπαιδευτικών είναι τέτοια που όλα τα κενά μπορούν να καλυφθούν σε ένα αυστηρό πλαίσιο ποινών για τη μη ανάληψη πρόληψης. Και πρέπει να γίνει σαφές ότι κενά και μη αναλήψεις υπάρχουν σε όλη την Ελλάδα και δεν είναι ένα ειδικό φαινόμενο των δυσπρόσιτων περιοχών, αντιθέτως η ρητορική κάποιων ΜΜΕ και τα κρυφά συμφέροντα ορισμένων αναπληρωτών αναδεικνύουν το γεγονός ως ιδιαιτερότητα.
Καταλαβαίνω το πόσο σημαντικό είναι να υπάρχει εκπαιδευτικός σε δυσπρόσιτες περιοχές όπως στα νησιά. Ωστόσο πώς προκύπτει η αναγκαιότητα της ρύθμισης; Κρίνω ότι δεν είναι αναγκαία η ρύθμιση για τους εξής λόγος: 1) Ο διετής αποκλεισμός από τις προσλήψεις των αναπληρωτών δεν αποτελεί ικανοποιητική ρύθμιση; 2) Πολλές αρνήσεις ανάληψης προϋπηρεσίας γίνονται πριν την τοποθέτηση σε συγκεκριμένες δυσπρόσιτες περιοχές. Όταν μία Διεύθυνση Εκπαίδευσης ζητά π.χ. 30 αναπληρωτές και το υπουργείο προσφέρει 25 μαζί με τις πιθανές αρνήσεις αναγκαστικά θα προκύψουν κενά στα σχολεία για κάποιο χρονικό διάστημα. 3) Από τη συμπληρωματική προκήρυξη για την κάλυψη κενών σε συγκεκριμένες σχολικές μονάδες φαίνεται ότι τα κενά είναι κυρίως σε αστικά κέντρα και όχι σε δυσπρόσιτες περιοχές. Αυτό είναι το πιο ισχυρό πραγματολογικό στοιχείο και είναι άμεσα διαθέσιμο για έλεγχο. 4) Υπάρχουν κάποια στατιστικά δεδομένα για την μη κάλυψη των κενών σε δυσπρόσιτες περιοχές και σε μη αστικές/αστικές περιοχές ώστε να υπάρχει συγκριτική αξιολόγηση; Ή αντιθέτως βασιζόμαστε σε αιτήματα ορισμένων αναπληρωτών που δεν θέλουν να κάνουν φανερά τα συμφέροντά τους; 5) Αποτελεί αίτημα των τοπικών κοινωνιών; Μήπως όμως οι τοπικές κοινωνίες έχουν μεγαλύτερες απαιτήσεις όπως: η πρόσληψη αναπληρωτών εκπαιδευτικών με κριτήριο την εντοπιότητα και η μόνιμη πρόσληψη με πενταετή υποχρεωτική διάρκεια ώστε να υπάρχουν σταθερές λύσεις και να μην περιοριζόμαστε σε προσωρινές όπως η ομαλή έναρξη της σχολικής χρονιάς. 6) Αυτή η ρύθμιση πώς θα ενσωματωθεί στον νόμο που ήδη εφαρμόζεται για τις προσλήψεις; Θα έχει κάποιος διπλή προϋπηρεσία με και θα προσμετρηθεί για τη μόνιμη πρόσληψη; Δηλαδή, θα υπάρχει δυνατότητα μόνιμης πρόληψης στο ελληνικό δημόσιο με πλασματική προϋπηρεσία; Στο παρελθόν η διπλή προϋπηρεσία σε δυσπρόσιτα σχολεία μετρούσε αποκλειστικά για πρόσληψη αναπληρωτών και για αυτό υπήρχαν δύο πίνακες: πίνακας για μόνιμο διορισμό (καθαρή προϋπηρεσία) πίνακας για αναπληρωτές (με διπλή προϋπηρεσία). Φαντάζομαι ότι υπάρχει θεσμική μνήμη στο υπουργείο για το τι συνέβαινε με τους διπλούς πίνακες, προσφυγές... 7) Ο μόνιμος διορισμός κατά προτεραιότητα σε δυσπρόσιτες περιοχές, και όχι αναλογικά σε όλες τις περιοχές της Ελλάδας, δε λύνει κατευθείαν το πρόβλημα; Επίσης, ο αριθμός των εκπαιδευτικών που απαιτείται δεν είναι μεγάλος, και θα μπορούσε να γίνει άμεσα η πρόσληψη τους. Οι προτάσεις για τη διπλή προϋπηρεσία έχουν δημιουργήσει πολλές δυσκολίες στην εκπαίδευση: πολιτική χειραγώγηση, νομικές υπηρεσίες, δικαστικές προσφυγές, επιλογή των δυσπρόσιτων με την λογική της αύξησης των μορίων και όχι με εκπαιδευτικό κίνητρο, διαμάχες μεταξύ εκπαιδευτικών. Σίγουρα υπάρχουν και άλλα κίνητρα για να επιλέξει ένας εκπαιδευτικός όπως: η αύξηση του επιδόματος παραμεθορίου, η οικονομική ελάφρυνση στις μετακινήσεις, η προτεραιότητα σε προγράμματα επιμόρφωσης, η λελογισμένη επιτάχυνση της μισθολογικής εξέλιξης κ.α. Τέλος, η δυσαναλογία προσφοράς-ζήτησης εκπαιδευτικών είναι τέτοια που όλα τα κενά μπορούν να καλυφθούν σε ένα αυστηρό πλαίσιο ποινών για τη μη ανάληψη πρόληψης. Και πρέπει να γίνει σαφές ότι κενά και μη αναλήψεις υπάρχουν σε όλη την Ελλάδα και δεν είναι ένα ειδικό φαινόμενο των δυσπρόσιτων περιοχών, αντιθέτως η ρητορική κάποιων ΜΜΕ και τα κρυφά συμφέροντα ορισμένων αναπληρωτών αναδεικνύουν το γεγονός ως ιδιαιτερότητα.