Αρχική Εθνική Στρατηγική για την Ανώτατη Εκπαίδευση3. Ενίσχυση του διεθνούς χαρακτήρα και της διεθνούς παρουσίας των ιδρυμάτων, σε άμεση σύνδεση με το νέο πρότυπο ανάπτυξης της χώρας: ολοκληρωμένη εθνική στρατηγική για τη διεθνοποίηση της ανώτατης εκπαίδευσηςΣχόλιο του χρήστη Σωτήριος Π. Χατζής | 5 Δεκεμβρίου 2010, 05:30
Θα πρέπει τα μέλη ΔΕΠ να αξιολογούνται τακτικά με βάση: 1. Τις δημοσιεύσεις τους ανα χρόνο και ανά υποψήφιο διδάκτορά τους πρωτίστως σε καλά περιοδικά (δηλ. με καλό για τον χώρο τους impact factor), και κατ΄εξαίρεση σε καλά διεθνή συνέδρια. 2. Την αξιολόγηση του διδακτικού τους έργου, από τους φοιτητές τους, αλλά και διεθνείς επιτροπές. 3. Την βαθμολογική κατανομή στα μαθήματά τους. Κατ' εμέ, όταν σε ένα ίδρυμα όπως π.χ. οι καλές σχολές του Ε.Μ.Π. με δεδομένη την ποιότητα των εισακτέων και φοιτητών, υπάρχει πολύ μεγάλο ποσοστό αποτυχίας σε κάποιο μάθημα, πολύ πάνω από τον μέσο όρο αποτυχίας, αυτό σημαίνει ότι ο καθηγητής δεν έκανε καλά την δουλεία του. Όπως βέβαια και το ίδιο ισχύει αν όλοι πήραν 9 ή 10 σε ένα μάθημα... Η επιτυχία στην διεκδίκηση έργων κατ' εμέ δεν πρέπει να μετράει και εξηγώ γιατί: Έχω δει καθηγητές που "χώνονται" σε έργα της Ε.Ε. επειδή είχαν μια κλίκα, τους δίνουν ένα πολύ μικρό κομμάτι του συνολικού έργου, βάζουν κάποιον φοιτητή τους να κάνει την λάτζα, ο φοιτητής βγάζει αποτέλεσμα μηδέν από πλεύράς καινοτομίας, δηλ. άλλο ένα διδακτορικό για τα σκουπίδια, και ο καθηγητής παίρνει τα "φράγκα." Φοβάμαι λοιπόν ότι ένα τέτοιο κριτήριο θα μπορούσε να λειτουργήσει αρνητικά, να τους εκμαυλίσει ακόμα περισσότερο. Πιστεύω ότι το κριτήριο των καλών δημοσιέυσεων είναι αρκετό, καθώς αν κάποιος έχει καλύτερη χρηματοδότηση (από έργα) τότε θεωρητικά θα μπορεί να κάνει και καλύτερη έρευνα, άρα περισσότερα καλά άρθρα. Άρα, το κριτήριο του πόσα έργα πήρε κάποιος θα έχει αρνητικές παρά θετικές επιπτώσεις. Τέλος, αναφορικά με το ελάχιστο του μισθού, πραγματικά δεν καταννοώ τον συλλογισμό. Το μέλος ΔΕΠ πρέπει να παίρνει ένα καλό μισθό, αντάξιο του ρόλου του και αυτό να είναι για όλους. Π.χ., θεωρώ απαράδεκτο να παίρνει το μέλος ΔΕΠ αμοιβή από τα έργα της Ε.Ε. ή άλλα στα οποία συμμετάσχει. Στο εξωτερικό όπου ζω (Αγγλία) η αμοιβή του ακαδημαϊκού για ένα έργο που έφερε είναι μηδέν. Με αυτά όμως τα λεφτά, θα μπορέσει να στηρίξει οικονομικά τους Ph.D. φοιτητές του, να πάρει νέο εξοπλισμό για το εργαστήριό του, να προσλάβει μεταδιδακτορικούς, και αυτό θα μεταφρασθεί εν τέλει σε περισσότερα και καλύτερα ερευνητικά αποτελέσματα (και άρα άρθρα). Στην Ελλάδα, πολλοί καθηγητές κοιτάνε πως θα πέσουν στην "μάσα" με τα διάφορα έργα, παρουσιάζοντας μηδενικά αποτελέσματα (ή ακόμα και ψεύτικα αποτελέσματα), και πολλές φορές κάνουν και εικονικές προσλήψεις διαφόρων συνεργατών τους σε πολλαπλά έργα ώστε τελικά να ιδιοποιούνται οι ίδιοι τεράστια ποσά (μαύρα). Είναι μια καλή ευκαιρία να τους "ξεδοντιάσετε" ορίζοντας ότι ο μισθός του ακαδημαΙκού θα είναι Χ (αλλά ένα αξιοπρεπές Χ) ανάλογα με την βαθμίδα, και από εκεί και πέρα τίποτα παραπάνω, και να σοβαρευτούν επιτέλους οι εφορίες και να ελέγχουν τα υπερβολικά εισοδήματα πρώτα και κύρια των δημοσιών υπαλλήλων που είναι εύκολο να τους ελέγξει κανείς. Φυσικά, θα πρέπει η ανέλιξη να είναι συνάρτηση της αξιολόγησης κάθε μέλους ΔΕΠ, και ανάλογα με την βαθμίδα που είναι κανείς θα παίρνει και τον ανάλογο μισθό. Επίσης θεωρώ ότι θα μπορούσε κάλλιστα η ακαδημαϊκή βαθμίδα να μην είναι ταυτόσημη με την μισθολογική, αλλα, π.χ. ένας καθηγητής να μπορεί να τοποθετείται σε διαφορετικές μισθολογικές βαθμίδες ανάλογα με το αποτέλεσμα της αξιολόγησης (και η πορεία να μπορεί να είναι και προς τα πάνω και προς τα κάτω).