Ως καθηγήτρια ξένης γλώσσας, που διδάσκω στο δημόσιο σχολείο σε όλες τις βαθμίδες και με παιδιά προσχολικής ηλικίας,στα οποία δεν διδάσκω απο τώρα ξένες γλώσσες, θεωρώ οτί η εισαγωγή μ ιας ξένης γλώσσας στο νηπιαγωγέιο δεν έχει να προσφέρει τίποτα στα νήπια.Ενα παιδί αυτής της ηλικίας έχει νόημα να μάθει μια ξένη γλώσσα, μόνο αν την μαθαίνει πραγματικά σαν μητρική, αν δηλαδή την έχει ανάγκη για να επικοινωνήσει.Γι΄αυτό βλέπουμε παιδιά αυτής της ηλικίας όταν βρίσκονται σε μια ξένη χώρα να προσαρμόζονται πολύ εύκολα στο σχολείο και να μαθαίνονυ αμέσως να μιλούν τη γλώσσα του σχολείου. Με λίγες ώρες αγγλικών το παιδί το πολύ πολύ να αποστηθίσει 10 λέξεις, κάτι που δεν του προσφέρει τίποτα ουσιαστικό,μόνο μια πολυετή ενασχόληση με τα αγγλικά που μπορεί να το κάνουν να τα βαρεθεί.Κατα τη γνώμη μου, η εκμάθηση μιας γλώσσας, ως ξένης(η οποία έχει άλλη λογική από την εκμάθηση μιας γλώσσας ως μητρικής)πρεπει να έπεται της μητρικής,να γίνεται σε μεγαλύτερη ηλικία, όταν το παιδί θα έχει επίγνωση της γλώσσας, της γραμματικής, να μπορεί να κάνει συγκρίσεις με τη μητρική, να βλέπει διαφορές και ομοιότητες, να αποκτήσει μεταγνώση, στρατηγικές για το πώς να μαθαίνει μια ξένη γλώσσα και αυτό να το βοηθήσει να μάθει ευκολότερα και δεύτερη και τρίτη ξένη γλώσσα.Αν θέλουμε να δώσουμε βάρος στις ξένες γλώσσες στο δημόσιο σχολείο θα ήταν πιο ουσιαστικό να βελτιώσουμε τις συνθήκες διδασκαλίας στις μεγαλύτερες τάξεις, με ολιγομελή τμήματα (οχι 25 ατομα πολυ διαφορετικού επιπέδου),με πιο ποιοτικά βιβλία, με αύξηση των ωρών διδασκαλίας, με ουσιαστικές επιμορφώσεις των καθηγητών και προσπάθεια για πρακτική σε πραγματικές συνθήκες, με προγράμματα ανταλλαγής και συνεργασίας με ξένα σχολεία.Ο πραγματικός λόγος που μαθαίνουμε μια ξένη γλώσσα είναι για να επικοινωνούμε(γραπτά και προφορικά) και όχι για να λέει η μαμα και μπαμπάς οτι το μικρό παιδί του ξέρει να μετράει μέχρι το 10 στα αγγλικά.Πολυ θετικό βήμα η σύνδεση του κρατικού πιστοποιητικού με το σχολείο!
Ως καθηγήτρια ξένης γλώσσας, που διδάσκω στο δημόσιο σχολείο σε όλες τις βαθμίδες και με παιδιά προσχολικής ηλικίας,στα οποία δεν διδάσκω απο τώρα ξένες γλώσσες, θεωρώ οτί η εισαγωγή μ ιας ξένης γλώσσας στο νηπιαγωγέιο δεν έχει να προσφέρει τίποτα στα νήπια.Ενα παιδί αυτής της ηλικίας έχει νόημα να μάθει μια ξένη γλώσσα, μόνο αν την μαθαίνει πραγματικά σαν μητρική, αν δηλαδή την έχει ανάγκη για να επικοινωνήσει.Γι΄αυτό βλέπουμε παιδιά αυτής της ηλικίας όταν βρίσκονται σε μια ξένη χώρα να προσαρμόζονται πολύ εύκολα στο σχολείο και να μαθαίνονυ αμέσως να μιλούν τη γλώσσα του σχολείου. Με λίγες ώρες αγγλικών το παιδί το πολύ πολύ να αποστηθίσει 10 λέξεις, κάτι που δεν του προσφέρει τίποτα ουσιαστικό,μόνο μια πολυετή ενασχόληση με τα αγγλικά που μπορεί να το κάνουν να τα βαρεθεί.Κατα τη γνώμη μου, η εκμάθηση μιας γλώσσας, ως ξένης(η οποία έχει άλλη λογική από την εκμάθηση μιας γλώσσας ως μητρικής)πρεπει να έπεται της μητρικής,να γίνεται σε μεγαλύτερη ηλικία, όταν το παιδί θα έχει επίγνωση της γλώσσας, της γραμματικής, να μπορεί να κάνει συγκρίσεις με τη μητρική, να βλέπει διαφορές και ομοιότητες, να αποκτήσει μεταγνώση, στρατηγικές για το πώς να μαθαίνει μια ξένη γλώσσα και αυτό να το βοηθήσει να μάθει ευκολότερα και δεύτερη και τρίτη ξένη γλώσσα.Αν θέλουμε να δώσουμε βάρος στις ξένες γλώσσες στο δημόσιο σχολείο θα ήταν πιο ουσιαστικό να βελτιώσουμε τις συνθήκες διδασκαλίας στις μεγαλύτερες τάξεις, με ολιγομελή τμήματα (οχι 25 ατομα πολυ διαφορετικού επιπέδου),με πιο ποιοτικά βιβλία, με αύξηση των ωρών διδασκαλίας, με ουσιαστικές επιμορφώσεις των καθηγητών και προσπάθεια για πρακτική σε πραγματικές συνθήκες, με προγράμματα ανταλλαγής και συνεργασίας με ξένα σχολεία.Ο πραγματικός λόγος που μαθαίνουμε μια ξένη γλώσσα είναι για να επικοινωνούμε(γραπτά και προφορικά) και όχι για να λέει η μαμα και μπαμπάς οτι το μικρό παιδί του ξέρει να μετράει μέχρι το 10 στα αγγλικά.Πολυ θετικό βήμα η σύνδεση του κρατικού πιστοποιητικού με το σχολείο!