Η άποψή μου είναι ότι πειραματικά σχολεία με Τράπεζα Θεμάτων, καθορισμένα από το Κράτος ωρολόγια και Προγράμματα Σπουδών δεν μπορούν να υπάρξουν. Μόνο πειραματισμοί σε μεθόδους ή εφαρμογές εγκεκριμένες από το ΙΕΠ. Οι διδακτικές αυτές εφαρμογές πρέπει να εγκριθούν από το ΙΕΠ (π.χ. για την εκπόνηση διατριβών) με την προϋπόθεση ότι δεν αντιστρατεύονται το ισχύον πρόγραμμα σπουδών. Αυτοί όμως οι πειραματισμοί μπορούν να γίνουν σε οποιαδήποτε σχολεία, όχι μόνο στα πειραματικά. Θα μπορούσαν να παραμείνουν μόνο τα πειραματικά σχολεία των πανεπιστημίων ως πειραματικά με κλήρωση όμως σε κάθε βαθμίδα, χωρίς διασύνδεση, για την εξασφάλιση σχετικά τυχαίου δείγματος για έγκυρους πειραματισμούς.
Τα πρότυπα σχολεία έχουν λόγο ύπαρξης ως σχολεία αριστείας και ταλέντων, τα οποία δεν εμπίπτουν στις κατηγορίες των καλλιτεχνικών και των μουσικών σχολείων. Και εκεί ο τρόπος επιλογής είναι οι εξετάσεις σε κάθε βαθμίδα (ξεχωριστά για γυμνάσιο και για λύκειο). Ο νόμος Διαμαντοπούλου ήταν σωστός. Μόνο πρότυπα σχολεία, τα οποία χαρακτηρίζονταν και πειραματικά. Γίνονταν σε αυτά πειραματισμοί επί αρίστων. Και αυτά πρέπει να είναι λίγα για να μην «εξαφανιστούν» οι καλοί μαθητές από τα κανονικά σχολεία. Το ότι δεν υπάρχει καμιά διαφορά στους δύο αυτούς τύπους σχολείου φαίνεται και από τους σκοπούς του σχεδίου νόμου. Είναι σχεδόν οι ίδιοι.
Η άποψή μου είναι ότι πειραματικά σχολεία με Τράπεζα Θεμάτων, καθορισμένα από το Κράτος ωρολόγια και Προγράμματα Σπουδών δεν μπορούν να υπάρξουν. Μόνο πειραματισμοί σε μεθόδους ή εφαρμογές εγκεκριμένες από το ΙΕΠ. Οι διδακτικές αυτές εφαρμογές πρέπει να εγκριθούν από το ΙΕΠ (π.χ. για την εκπόνηση διατριβών) με την προϋπόθεση ότι δεν αντιστρατεύονται το ισχύον πρόγραμμα σπουδών. Αυτοί όμως οι πειραματισμοί μπορούν να γίνουν σε οποιαδήποτε σχολεία, όχι μόνο στα πειραματικά. Θα μπορούσαν να παραμείνουν μόνο τα πειραματικά σχολεία των πανεπιστημίων ως πειραματικά με κλήρωση όμως σε κάθε βαθμίδα, χωρίς διασύνδεση, για την εξασφάλιση σχετικά τυχαίου δείγματος για έγκυρους πειραματισμούς. Τα πρότυπα σχολεία έχουν λόγο ύπαρξης ως σχολεία αριστείας και ταλέντων, τα οποία δεν εμπίπτουν στις κατηγορίες των καλλιτεχνικών και των μουσικών σχολείων. Και εκεί ο τρόπος επιλογής είναι οι εξετάσεις σε κάθε βαθμίδα (ξεχωριστά για γυμνάσιο και για λύκειο). Ο νόμος Διαμαντοπούλου ήταν σωστός. Μόνο πρότυπα σχολεία, τα οποία χαρακτηρίζονταν και πειραματικά. Γίνονταν σε αυτά πειραματισμοί επί αρίστων. Και αυτά πρέπει να είναι λίγα για να μην «εξαφανιστούν» οι καλοί μαθητές από τα κανονικά σχολεία. Το ότι δεν υπάρχει καμιά διαφορά στους δύο αυτούς τύπους σχολείου φαίνεται και από τους σκοπούς του σχεδίου νόμου. Είναι σχεδόν οι ίδιοι.