Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Μαυρίδης Γιώργος' | 23 Απριλίου 2020, 16:58

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  «Ο πρώτος και κύριος στόχος ενός εκπαιδευτικού είναι να μάθει τους μαθητές του να σκέφτονται». George Polya Νομίζω ότι δεν είναι εύκολο να βρει κανείς κάποιον – εκπαιδευτικό ή όχι – που να αμφιβάλλει για την αλήθεια του παραπάνω ισχυρισμού. Ενός ισχυρισμού, που οφείλεται σε έναν από τους μεγαλύτερους δασκάλους των Μαθηματικών που υπήρξαν ποτέ. Επίσης, είναι απίθανο να βρεθεί κάποιος – εκπαιδευτικός ή όχι – που να μη γνωρίζει ότι η Μαθηματική Σκέψη είναι η πιο αποτελεσματική μορφή σκέψης που διαθέτουμε. Το περίεργο είναι ότι παρόλο που σχεδόν όλοι θα συμφωνούσαμε εύκολα με τα παραπάνω, η εκπαιδευτική κοινότητα – με εξαίρεση τους Μαθηματικούς – φαίνεται να έχει συμβιβαστεί με την ιδέα ότι η εισαγωγή των μαθητών σε σχολές όπως οι Ιατρικές και οι Νομικές γίνεται με εξετάσεις που δεν αφορούν τα Μαθηματικά. Να σημειώσω εδώ, ότι είμαστε η μοναδική χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης που συμβαίνει αυτό. Κατά την άποψή μου δύο είναι τα μαθήματα στα οποία θα έπρεπε να εξετάζονται οι μαθητές προκειμένου να εισαχθούν σε οποιαδήποτε σχολή: α) τα «Μαθηματικά» που καλλιεργούν τη σκέψη και β) η «Γλώσσα» που την εκφράζει και τη μεταφέρει. Το ερώτημα που τίθεται είναι αν θέλουμε πραγματικά η επιλογή των αυριανών γιατρών, νομικών κλπ να γίνεται με ορθολογικά κριτήρια. Αν επιθυμούμε ειλικρινά η επιλογή αυτή να γίνεται περισσότερο στη βάση του «είναι» και όχι του «φαίνεσθαι» θα πρέπει έμπρακτα να υποστηρίξουμε τα παραπάνω. Για το σκοπό αυτό προτείνω έναν ομαλό μετασχηματισμό του συστήματος που αυξάνει το πλήθος των πανελλαδικά εξεταζόμενων μαθημάτων κατά ένα και μειώνει το άγχος των μαθητών και τον παράγοντα τύχη. Πρόκειται για το μάθημα «Μαθηματικά και Στοιχεία Στατιστικής» που είναι χρήσιμο σε όλες τις πανεπιστημιακές σχολές. Γιώργος Μαυρίδης Μαθηματικός Υ.Γ. Τους τελευταίους δύο μήνες ακούμε από γιατρούς και επιδημιολόγους για μαθηματικά μοντέλα και εκθετικές καμπύλες. Αναρωτιέμαι, ο αυριανός γιατρός, χωρίς μαθηματικό υπόβαθρο, πώς θα τα αντιλαμβάνεται και θα τα ερμηνεύει όλα αυτά;