Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Ελένη Λαμπάκη' | 23 Απριλίου 2020, 17:08

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  1. Οι εξετάσεις και οι πολλές γραπτές δοκιμασίες στο Γυμνάσιο θεωρούνται από πολλούς μία εγγύηση ότι οι μαθητές θα μελετούν συστηματικά όλη τη χρονιά. Αυτό δεν είναι ανακριβές, δεν είναι όμως και η μόνη αλήθεια. Η οργάνωση της σχολικής ζωής γύρω από τα διαγωνίσματα και τις εξετάσεις συχνά είναι εις βάρος της ποιότητας της διδασκαλίας. Ο προγραμματισμός του διδάσκοντος καταλήγει να περιστρέφεται γύρω από τον συντονισμό της διαθέσιμης ώρας για διαγώνισμα με τις κατάλληλες προς εξέταση ενότητες (δεν προσφέρουν όλες οι διδακτικές ενότητες επαρκές υλικό για ωριαίο διαγώνισμα, με τρόπο μάλιστα που να προσεγγίζει την τελική εξέταση). Η έμφαση στο διαγώνισμα και τις εξετάσεις αποπροσανατολίζει τους μαθητές, που τελικά θεωρούν ότι η βασική τους υποχρέωση αλλά και η βασική πηγή αξιολόγησής τους, είναι η γραπτή δοκιμασία και αυτό υποβαθμίζει το ενδιαφέρον τους για την καθαυτό διδασκαλία στην τάξη. 2. Ο τυποποιημένος τρόπος εξέτασης στα φιλολογικά μαθήματα (προβλέπεται συγκεκριμένος τύπος ερωτήσεων για οποιοδήποτε κείμενο) καταλήγει σε μια στείρα ανάλυση, όπου οι μαθητές απομνημονεύουν τεχνικές, σχήματα λόγου, έτοιμες αναλύσεις. Οι μαθητές τελικά αντί να απολαμβάνουν τα κείμενα, καταλήγουν απλώς να μαθαίνουν πώς να απαντούν σε συγκεκριμένες ερωτήσεις. Τα αρχαιοελληνικά και νεοελληνικά κείμενα προσφέρονται για δημιουργικές και διαθεματικές εργασίες (πχ δημιουργική γραφή, εικαστική αποτύπωση, διαθεματικές αναλύσεις) και θα έπρεπε να προκρίνονται τέτοιες εργασίες, αντί για διαγωνίσματα και εξετάσεις. 3. Τα εξεταζόμενα μαθήματα δεν είναι 7, αλλά 9. Τα φιλολογικά που συνεξετάζονται είναι τελείως ανεξάρτητα μαθήματα, που διδάσκονται όλη τη χρονιά ίσως και απο διαφορετικούς καθηγητές, έχουν διαφορετική στοχοθεσία και διαφορετικές θεματικές. Οι μαθητές δηλαδή προετοιμάζονται για διπλό μάθημα. 4. Η συνεξέταση Γλώσσας και Λογοτεχνίας στο Γυμνάσιο, όπως εφαρμόστηκε, δεν είχε καμία συνοχή. Ήταν ουσιαστικά δύο διαφορετικά διαγωνίσματα την ίδια μέρα. Οι μαθητές αυτής της ηλικίας δυσκολεύονται να συγκεντρωθούν σε μια τρίωρη εξέταση και τελικά είτε έγραφαν μέτρια και στα δύο, είτε πολύ καλά στο ένα και χειρότερα στο άλλο, ενώ στα διαγωνίσματα του τετραμήνου έδειχναν ότι μπορούσαν να γράψουν καλύτερα. Οι φιλόλογοι που δίδασκαν τα μαθήματα είχαν εκφράσει πολλές επιφυλάξεις για αυτό το σύστημα, αντί όμως να εισακουστούν, προστίθεται άλλο ένα ακόμα διπλό μάθημα σε συνεξέταση.