Ως μητέρα μαθητή Β' Γυμνασίου Πρότυπου Σχολείου θα ήθελα να εκφράσω την απόλυτη αντίθεσή μου με τη θέσπιση εισαγωγικών εξετάσεων εκ νέου για τη φοίτηση των παιδιών αυτών στο Λύκειο. Έχοντας την εμπειρία της επίπονης, ψυχοφθόρας, τόσο για τα παιδιά όσο και για τους γονείς, και - ας μη γελιόμαστε - δαπανηρής διαδικασίας εισαγωγής στο Γυμνάσιο, μου είναι αδιανόητο ότι πρέπει τα ίδια παιδιά να υποβληθούν εκ νέου και μάλιστα στην ευαίσθητη περίοδο της εφηβείας σε άλλη μία ίδια δοκιμασία. Προσωπικά, αν το γνώριζα αυτό εκ των προτέρων, δεν ξέρω αν θα είχα υποβάλει το παιδί μου στη διαδικασία εισαγωγής σε Πρότυπο Γυμνάσιο. Ήδη η μετάβαση από το δημοτικό στο γυμνάσιο σε ένα εντελώς ξένο περιβάλλον, μακριά από όλες τις σχολικές φιλίες, υπήρξε εξαιρετικά δύσκολη. Η επανάληψη λοιπόν της όλης διαδικασίας σε περίπτωση μεταφύτευσης σε ένα νέο σχολικό περιβάλλον ήδη εμπεδωμένο από το γυμνάσιο και κουβαλώντας το βάρος της αποτυχίας στις εισαγωγικές εξετάσεις είναι πολύ σκληρή για κάθε δεκαπεντάχρονο παιδί.
Επιπλέον, όπως πολύ ορθά έχει διατυπωθεί σε προηγούμενο σχόλιο, παραβιάζεται ευθέως η αρχή της χρηστής διοίκησης, εφόσον επί μακρό χρονικό διάστημα η εισαγωγή στο γυμνάσιο των Προτύπων Σχολείων εξασφάλιζε τη φοίτηση των επιτυχόντων και στο λύκειο των σχολείων αυτών, δίνοντας έτσι τη δυνατότητα σε γονείς και παιδιά να καταρτίσουν έναν μακροπρόθεσμο προγραμματισμό, εκπαιδευτικό αλλά και οικονομικό. Η αιφνίδια αυτή αλλαγή εν μέσω μάλιστα της φοίτησης των παιδιών στο γυμνάσιο ανατρέπει κάθε προγραμματισμό και οποιαδήποτε σχέση εμπιστοσύνης του διοικούμενου προς τη χρηστή διοίκηση.
Ως μητέρα μαθητή Β' Γυμνασίου Πρότυπου Σχολείου θα ήθελα να εκφράσω την απόλυτη αντίθεσή μου με τη θέσπιση εισαγωγικών εξετάσεων εκ νέου για τη φοίτηση των παιδιών αυτών στο Λύκειο. Έχοντας την εμπειρία της επίπονης, ψυχοφθόρας, τόσο για τα παιδιά όσο και για τους γονείς, και - ας μη γελιόμαστε - δαπανηρής διαδικασίας εισαγωγής στο Γυμνάσιο, μου είναι αδιανόητο ότι πρέπει τα ίδια παιδιά να υποβληθούν εκ νέου και μάλιστα στην ευαίσθητη περίοδο της εφηβείας σε άλλη μία ίδια δοκιμασία. Προσωπικά, αν το γνώριζα αυτό εκ των προτέρων, δεν ξέρω αν θα είχα υποβάλει το παιδί μου στη διαδικασία εισαγωγής σε Πρότυπο Γυμνάσιο. Ήδη η μετάβαση από το δημοτικό στο γυμνάσιο σε ένα εντελώς ξένο περιβάλλον, μακριά από όλες τις σχολικές φιλίες, υπήρξε εξαιρετικά δύσκολη. Η επανάληψη λοιπόν της όλης διαδικασίας σε περίπτωση μεταφύτευσης σε ένα νέο σχολικό περιβάλλον ήδη εμπεδωμένο από το γυμνάσιο και κουβαλώντας το βάρος της αποτυχίας στις εισαγωγικές εξετάσεις είναι πολύ σκληρή για κάθε δεκαπεντάχρονο παιδί. Επιπλέον, όπως πολύ ορθά έχει διατυπωθεί σε προηγούμενο σχόλιο, παραβιάζεται ευθέως η αρχή της χρηστής διοίκησης, εφόσον επί μακρό χρονικό διάστημα η εισαγωγή στο γυμνάσιο των Προτύπων Σχολείων εξασφάλιζε τη φοίτηση των επιτυχόντων και στο λύκειο των σχολείων αυτών, δίνοντας έτσι τη δυνατότητα σε γονείς και παιδιά να καταρτίσουν έναν μακροπρόθεσμο προγραμματισμό, εκπαιδευτικό αλλά και οικονομικό. Η αιφνίδια αυτή αλλαγή εν μέσω μάλιστα της φοίτησης των παιδιών στο γυμνάσιο ανατρέπει κάθε προγραμματισμό και οποιαδήποτε σχέση εμπιστοσύνης του διοικούμενου προς τη χρηστή διοίκηση.