Θα ήθελα να εκφράσω τον προβληματισμό μου όσον αφορά τις αλλαγες στον τρόπο επιλογής των μαθητών. Δεν θα πω για τους κόπους παιδιών και γονιών για να πετύχουν τα παιδιά σε ένα διαφορετικού τύπου σχολείο. Δεν θα πω για τις αμέτρητες ώρες και το υψηλό κόστος που διαθέτουν οι γονείς για να εξασφαλίσουν την ομαλή πρόσβαση και αποχώρηση των παιδιών από το σχολείο. Ευτυχώς το παιδί μου πέρασε στο πρότυπο γυμνάσιο χωρίς μια ώρα παραπάνω διάβασμα από αυτό του σχολείου του. Ενός δημόσιου σχολείου, και η πρόσβαση του σε αυτό είναι σχετικά εύκολη και χωρίς κόστος. Θα μιλήσω όμως για την φερεγγυότητα του ελληνικού κράτους απέναντι στους πολίτες . Για την ισότητα έναντι των νόμων. Για την αξιοπιστία των νόμων. Όταν καλείς παιδιά ηλικίας 12 χρονών να διαγωνιστούν για ένα καλύτερο αύριο, γα μια καλύτερη εκπαίδευση με ίσους όρους, με αξιοπρέπεια χωρίς ρουσφέτια και λαδώματα με μόνη δύναμη τη δύναμη του μυαλού τους και προσπαθώντας να τα πείσεις για τη συμμετοχή αυτή, τους μιλάς για τη δυνατότητα που τους δίνει η ελληνική πολιτεία να διαγωνιστουν, να πετύχουν κάτι που ίσως είναι καλύτερο για το μέλλον τους και που θα τους δώσει κάποιες άλλες προοπτικές. Εγώ σαν μητέρα θεωρώ ότι είπα ψέματα στο παιδί μου, ότι το κορόιδεψα, ότι το έβαλα σε μια διαδικασία για δικιά μου ικανοποίηση, γιατί όταν με ρώτησε "μαμά αν τα καταφέρω πόσο θα φοιτήσω στο σχολείο αυτό;" η απαντηση που έπρεπε να του δώσω θα ήταν "ρώτα τον υπουργό". Αναλογιστείτε κύριοι της νομοθετικης επιτροπής Για ποιο κράτος δικαίου μιλάμε; για ποιο σεβασμό στους νόμους κ την ισότητα στους πολίτες και ιδαιτερα στους νέους πολίτες.
Θα ήθελα να εκφράσω τον προβληματισμό μου όσον αφορά τις αλλαγες στον τρόπο επιλογής των μαθητών. Δεν θα πω για τους κόπους παιδιών και γονιών για να πετύχουν τα παιδιά σε ένα διαφορετικού τύπου σχολείο. Δεν θα πω για τις αμέτρητες ώρες και το υψηλό κόστος που διαθέτουν οι γονείς για να εξασφαλίσουν την ομαλή πρόσβαση και αποχώρηση των παιδιών από το σχολείο. Ευτυχώς το παιδί μου πέρασε στο πρότυπο γυμνάσιο χωρίς μια ώρα παραπάνω διάβασμα από αυτό του σχολείου του. Ενός δημόσιου σχολείου, και η πρόσβαση του σε αυτό είναι σχετικά εύκολη και χωρίς κόστος. Θα μιλήσω όμως για την φερεγγυότητα του ελληνικού κράτους απέναντι στους πολίτες . Για την ισότητα έναντι των νόμων. Για την αξιοπιστία των νόμων. Όταν καλείς παιδιά ηλικίας 12 χρονών να διαγωνιστούν για ένα καλύτερο αύριο, γα μια καλύτερη εκπαίδευση με ίσους όρους, με αξιοπρέπεια χωρίς ρουσφέτια και λαδώματα με μόνη δύναμη τη δύναμη του μυαλού τους και προσπαθώντας να τα πείσεις για τη συμμετοχή αυτή, τους μιλάς για τη δυνατότητα που τους δίνει η ελληνική πολιτεία να διαγωνιστουν, να πετύχουν κάτι που ίσως είναι καλύτερο για το μέλλον τους και που θα τους δώσει κάποιες άλλες προοπτικές. Εγώ σαν μητέρα θεωρώ ότι είπα ψέματα στο παιδί μου, ότι το κορόιδεψα, ότι το έβαλα σε μια διαδικασία για δικιά μου ικανοποίηση, γιατί όταν με ρώτησε "μαμά αν τα καταφέρω πόσο θα φοιτήσω στο σχολείο αυτό;" η απαντηση που έπρεπε να του δώσω θα ήταν "ρώτα τον υπουργό". Αναλογιστείτε κύριοι της νομοθετικης επιτροπής Για ποιο κράτος δικαίου μιλάμε; για ποιο σεβασμό στους νόμους κ την ισότητα στους πολίτες και ιδαιτερα στους νέους πολίτες.