Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Ευαγγελία' | 24 Απριλίου 2020, 10:03

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Οι υποστηρικτές της αξιολόγησης θα πουν: ο ρόλος των εκπαιδευτικών εμπεριέχει μεγάλη ευθύνη, αφού ασχολούνται με μικρά παιδιά και διαμορφώνουν τους αυριανούς πολίτες. Έτσι είναι, αλλά υπάρχει μια τεράστια αντίφαση. Αφού η εργασία που προσφέρουμε είναι τόσο μεγάλης σημασίας, θα έπρεπε να αμείβεται και ανάλογα (υλικά και ηθικά). Θα έπρεπε να μας παρέχεται κάθε δυνατή βοήθεια για να αφοσιωθούμε στο έργο μας, π.χ. μάθημα σε μικρότερα τμήματα και σε καλύτερες διαμορφωμένες αίθουσες, με το καταλληλο παιδαγωγικό - εκπαιδευτικό υλικό. Από την άλλη, να θέλεις να αξιολογήσεις κάποιον όταν τον έχεις αφήσει μόνο του να παλεύει σε μια τόσο άνιση μάχη. Το ορθό λοιπόν είναι όταν έχεις υψηλές προσδοκίες από τους εκπαιδευτικούς, να μην αφορούν μόνο τα καθήκοντα, αλλά και τις συνθήκες εργασίας και τα δικαιώματα. Επιμόρφωση, συμβουλή, ανταλλαγή σκέψεων και εμπειριών, συμμετοχή στην εκπαιδευτική πολιτική, βελτίωση των συνθηκών εργασίας, συμπαράσταση στο έργο μας και μεγαλύτερη εμπιστοσύνη. Αυτά έχουμε ανάγκη οι εκπαιδευτικοί για να προσφέρουμε. Δεν έχουμε ανάγκη από αξιολόγηση αλλά από απόδοση αξίας στο ρόλο μας. Και αυτή η απόδοση αξίας στο ρόλο που καλούμαστε να διαδραματίσουμε, δεν δύναται να γίνει από τους ίδιους. Πάντα γίνεται από τους άλλους. Άλλο αξιολόγηση και άλλο έλεγχος υπηρεσιακής συνέπειας Θεωρώ λοιπόν, ότι η αξιολόγηση των εκπαιδευτικών είναι τελείως διαφορετική έννοια από τον έλεγχο υπηρεσιακής συνέπειας. Με κανένα τρόπο δε μπορεί να συγκριθεί με αυτό που έχει επικρατήσει να παρουσιάζεται ως αξιολόγηση στον ιδιωτικό τομέα.