Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΟΣ ΜΕ ΕΛΠΙΔΑ' | 6 Δεκεμβρίου 2010, 20:17

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Κυρία Διαμαντοπούλου, Καταρχήν ξεκινώ με την ελπίδα ότι πράγματι υπάρχει ειλικρινής διάθεση από μέρους σας εξορθολογισμού της πανεπιστημιακής λειτουργίας. Ως μέλος της ακαδημαϊκής κοινότητας επί 25ετία και πλέον, που δεν προσβλέπει στην συνταξιοδότηση, θα ήθελα να εκφράσω την ανησυχία μου γι΄αυτό που ονομάζεται ελληνικό δημόσιο Πανεπιστήμιο με τη μορφή που έχει λάβει σήμερα. ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ: Είστε σίγουροι πως τα στατιστικά στοιχεία που ζητάτε από τα ΑΕΙ, προκειμένου να πάρετε τις αποφάσεις σας, προκύπτουν από μηχανογραφικά συστήματα των ΑΕΙ που υποστηρίζουν την εξαγωγή και επεξεργασία τέτοιων στοιχείων; Ή μήπως πρόκειται για αυθαίρετα στοιχεία «με το μάτι» ή «κατά προσέγγιση» κλπ. Σε πολλά πανεπιστήμια τα συστήματα μηχανοργάνωσης είναι εικοσαετίας και πλέον, με αποτέλεσμα αφενός μεν να μην υποστηρίζουν την εξαγωγή των ζητούμενων στατιστικών στοιχείων και αφετέρου να απαιτείται πολυάριθμο διοικητικό προσωπικό στις Γραμματείες των Τμημάτων, που δυστυχώς είναι ολιγάριθμο και αυτό όχι αξιοκρατικά επιλεγμένο (σύζυγοι και τέκνα μελών ΔΕΠ-ΚΑΝΤΕ ΕΛΕΓΧΟ!!!). Οι Γραμματείες των Τμημάτων βρίσκονται σε απόγνωση. Έλλειψη προσωπικού- υποδομών –συνεχής αύξηση των απαιτήσεων. Με τις πρόσφατες ρυθμίσεις σας για τη διανομή συγγραμμάτων, τις μετεγγραφές και την εισαγωγή πασχόντων από σοβαρές παθήσεις σε κεντρικό επίπεδο και ηλεκτρονικά, δώσατε ανάσα στις Γραμματείες, εξορθολογήσατε με ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΕΠΙΤΥΧΙΑ- ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ!!! τις ανωτέρω διαδικασίες, κυρίως όμως αποδείξατε ότι το «επάρατο» συγκεντρωτικό μοντέλο διοίκησης καμιά φορά «βάζει τα γυαλιά» στην κακώς εννοούμενη και άρρωστη αυτοδιοίκηση. Η αποκέντρωση και η αυτοδιοίκηση είναι για τους απογαλακτισμένους και υγιείς και όχι για τους άρρωστους και ανίκανους να τις διαχειριστούν . Μήπως μέχρι την αποθεραπεία των ΑΕΙ από τα χρόνια νοσήματα από τα οποία πάσχουν, θα έπρεπε να μεταφέρετε σε κεντρικό επίπεδο και άλλες διαδικασίες π.χ. τύπου ΑΣΕΠ για την επιλογή μελών ΔΕΠ, ΕΕΔΙΠ και ΕΤΕΠ και αν αυτό δυστυχώς δεν είναι εφικτό, έστω επιλογή των ανωτέρω κατηγοριών σε επίπεδο Συγκλήτου ή Σχολής, γιατί τα Τμήματα (cosa nostra) έχουν την εντύπωση ότι είναι αυτονομούμενα κράτη. Ποιά τηλεδιάσκεψη και εκλεκτορικά σε διεθνές επίπεδο. Έχετε δει τις υποδομές των Τμημάτων; Δεν υπάρχει μόνο το ΕΜΠ και το Οικονομικό Πανεπιστήμιο. Βάλτε μάνατζερ στα Πανεπιστήμια. Τα μέλη ΔΕΠ ας ασχοληθούν με το διδακτικό και το ερευνητικό τους έργο και ας αφήσουν τη διοίκηση στους ειδικούς. Να λειτουργήσει επιτέλους η αξιοκρατία στην επιλογή προϊσταμένων της διοίκησης των ΑΕΙ. Ως τώρα μάλλον επιλέγονται οι αρεστοί στις εκάστοτε πρυτανικές αρχές και οι προστατευόμενοι των μελών ΔΕΠ, άνθρωποι χωρίς όραμα και ικανότητες μη διαθέτοντας πολλές φορές ούτε τα τυπικά προσόντα, κυρίως παρακάμπτοντας τα κριτήρια του δημοσιοϋπαλληλικού κώδικα, μέσω του ορισμού τους από τη Σύγκλητο ως μέλη του οικείου υπηρεσιακού συμβουλίου. ΚΑΘΗΓΗΤΙΚΟ ΚΑΤΕΣΤΗΜΕΝΟ: ΑΥΘΑΙΡΕΣΙΑ είναι ο συνήθης χαρακτηρισμός που ταιριάζει στις ακαδημαϊκές δραστηριότητες των μελών ΔΕΠ. Δεν θέτουν σαφή κριτήρια αξιολόγησης των φοιτητών, δεν τηρούν το ωράριο απασχόλησής τους (πολλοί ασχολούνται με εξωπανεπιστημιακές και πιο κερδοφόρες δραστηριότητες), δεν υπάρχει κώδικας δεοντολογίας στις σχέσεις μεταξύ φοιτητών και μελών ΔΕΠ, καθώς και μελών ΔΕΠ μεταξύ τους. Μήπως θα πρέπει να θεσμοθετηθεί και για τα μέλη ΔΕΠ πιστοποιητικό παιδαγωγικής επάρκειας, γιατί πολλοί από αυτούς δεν μπορούν να ανταποκριθούν στα καθήκοντά τους. Μακάρι να υπάρξει πραγματική αξιολόγηση τόσο για τα μέλη ΔΕΠ, όσο και για ολόκληρο το έργο των Τμημάτων, αφού βέβαια πρώτα υπάρξουν συστήματα μηχανοργάνωσης που να εξάγουν μετρήσιμα στοιχεία απόδοσης, καθώς και το αντίστοιχο και εκπαιδευμένο προσωπικό για το σκοπό αυτό. Τα μέλη ΔΕΠ στην πλειοψηφία τους αισθάνονται πρωθυπουργοί. Αυτοί είναι που θα αξιολογήσουν τους εισερχόμενους σε Σχολές Α/ετείς φοιτητές και θα αποφασίσουν για το μέλλον τους; Πώς θα εξασφαλιστεί η αξιοκρατία; Θα εμφανιστούν τέτοια φαινόμενα διαφθοράς που εύκολα όλοι μπορούμε να φανταστούμε! Αλίμονο στα παιδιά και τις οικογένειές τους!! Να θεσμοθετηθεί ΑΜΕΣΑ ο συνήγορος μελών της ακαδημαϊκής κοινότητας (φοιτητών, εργαζομένων, ΔΕΠ), ώστε να καταπολεμηθεί το «άβατο» των ΑΕΙ, η διαφθορά, η αδιαφάνεια και η αυθαιρεσία. ΘΕΜΑ ΕΤΕΠ: Παλαιότερα οι ΕΤΕΠ ασκούσαν διοικητικά καθήκοντα στους Τομείς των Τμημάτων ΑΕΙ. Πλέον οι ΕΤΕΠ, σύμφωνα με την κείμενη νομοθεσία, ασκούν εργαστηριακά καθήκοντα, όπως άλλωστε και οι ΕΕΔΙΠ και οι δύο κατηγορίες με το βλέμμα στραμμένο στις θέσεις λεκτόρων. Ποιοί θα ασκήσουν τα διοικητικά καθήκοντα; Οι ελάχιστοι διοικητικοί υπάλληλοι που απέμειναν μετά το πρόσφατο κύμα συνταξιοδοτήσεων; ΕΛΕΟΣ!! Στα περιφερειακά κυρίως ΑΕΙ δεν υπάρχει επαρκές διοικητικό προσωπικό, αν αφαιρέσουμε βέβαια όλους εκείνους που «εργάζονται» ως προσωπικοί υπάλληλοι στα γραφεία μελών ΔΕΠ. Ενισχύστε τα Πανεπιστήμια με μετατάξεις προσωπικού από τις ΔΕΚΟ! Χρειαζόμαστε απλούς υπαλλήλους, όχι κατόχους διδακτορικών που μόνο προσχηματικά ανήκουν στους κόλπους των διοικητικών υπαλλήλων των ΑΕΙ και δυστυχώς συναριθμούνται με αυτούς. Δώστε μας φύλακες από τον ΟΣΕ!! Είμαστε έρμαια των κακοποιών στοιχείων που κυκλοφορούν ανενόχλητα στους πανεπιστημιακούς χώρους, λόγω του κακώς εννοούμενου ασύλου. Ποιος θα πληρώσει και με τι χρήματα ιδωτική Security; ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ ΣΠΟΥΔΩΝ: Πολλά από αυτά μπορούν να χαρακτηριστούν «μαγαζάκια» των μελών ΔΕΠ. Αδιαφάνεια στην επιλογή φοιτητών. Όλα για την εξυπηρέτηση του σκοπού της ανέλιξης των ΔΕΠ και της χορήγησης τίτλων άλλοτε με εξαιρετική δυσκολία και έπειτα από πραγματικό αγώνα των μεταπτυχιακών φοιτητών και άλλοτε «αναίμακτα» στα «καλά μας τα παιδιά». ΠΟΛΥ ΚΑΛΗ!! η πρότασή σας για τη δημιουργία Σχολής Μεταπτυχιακών Σπουδών , ώστε τα μεταπτυχιακά να μην λειτουργούν σε επίπεδο Τμήματος και να προωθείται η διεπιστημονικότητα. Κυρία Διαμαντοπούλου, σας εύχομαι ολόψυχα ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ!! ΚΑΛΗ ΔΥΝΑΜΗ!! Και ΣΙΔΕΡΟΚΕΦΑΛΗ!! Είναι πολύ δύσκολο το εγχείρημα αλλαγής των κακώς κειμένων της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης, αλλά αξίζει να προσπαθήσουμε για τις επόμενες γενεές.