• Σχόλιο του χρήστη 'Γαλατιανή Γαλουζή' | 24 Απριλίου 2020, 15:43

    Ως πολίτης και δασκάλα σέβομαι και συμπορεύομαι απόλυτα στη διάθεσή σας να κάνετε αλλαγές και τομές στον πιο νευραλγικό τομέα κάθε χώρας, που επενδύει στο μέλλον της, τον τομέα της παιδείας. Αναγνωρίζω ότι κάθε τέτοια προσπάθεια είναι ιδιαίτερα δύσκολη και χρειάζεται πολλή σκέψη και ανάλογη πρόβλεψη όλων των παραγόντων. Σχολιάζω στο παρόν άρθρο, γιατί θα επιθυμούσα να επανεξετάσετε τον μέγιστο αριθμό μαθητών σε κάθε τμήμα, είτε του νηπιαγωγείου είτε του δημοτικού σχολείου, λαμβάνοντας υπόψη την ελληνική εκπαιδευτική πραγματικότητα. Οι αίθουσες της πλειονότητας των δημοτικών σχολείων της χώρας είναι αρκετά μικρές, γεγονός που χωροταξικά δυσκολεύει την άνετη μετακίνηση τόσων πολλών παιδιών, τη διαμόρφωση των θρανίων τους σε ομαδοσυνεργατική διάταξη, την ασφαλή αποχώρησή τους σε περίπτωση σεισμού, καθώς είμαστε μία ενεργώς σεισμογενής χώρα και, σύμφωνα και με την τελευταία πανδημία, ο τόσο μεγάλος συνωστισμός σε μικρούς χώρους δημιουργεί κινδύνους για τη δημόσια υγεία, αφού η πανδημία ενδέχεται να επιστρέψει πιο δυναμική στα επόμενα χρόνια σύμφωνα με τους ειδικούς. Επιπρόσθετα, είναι γνωστό και δεδομένο ότι στα ελληνικά σχολεία υπάρχει πολυπολιτισμικότητα, παιδιά από διάφορες εθνικότητες. Ο κάθε εκπαιδευτικός προσπαθεί καθημερινά να παρέχει στο μέγιστο βαθμό ισότιμη εκπαίδευση στα παιδιά εφαρμόζοντας εκτός από τη συνολική και τη διαφοροποιημένη και την εξατομικευμένη διδασκαλία. Ο χρόνος που αντιστοιχεί στον κάθε μαθητή, ήδη είναι ελάχιστος, και με την πιθανή αύξηση του αριθμού των μαθητών σε κάθε τμήμα, ο χρόνος θα ελαττωθεί ακόμα περισσότερο. Οι δάσκαλοί μας και οι νηπιαγωγοί μας θέλουν να βοηθήσουν όλα τα παιδιά και να τους παρέχουν όλες τις απαραίτητες γνώσεις και όλη την απαιτούμενη προσοχή, αλλά με την αύξηση του αριθμού των παιδιών στην αίθουσα, η κατάσταση δυσχεραίνεται. Φανταστείτε ένα τμήμα 24-26 ατόμων με παιδιά με ειδικές μαθησιακές ή/και συμπεριφορικές δυσκολίες, παιδιά από άλλες χώρες που είτε γνωρίζουν απειροελάχιστα ελληνικά είτε καθόλου και με τα υπόλοιπα παιδιά, που το καθένα έχει τις δικές του ανάγκες και τον προσωπικό του ρυθμό εξέλιξης και μάθησης. Η τάξη είναι μία ομάδα από ξεχωριστές σεβαστές προσωπικότητες, τις οποίες ο εκπαιδευτικός προσπαθεί να αναπτύξει ξεχωριστά με σεβασμό και ταυτόχρονα όλους μαζί. Πόσο δύσκολο να δώσεις όλο σου το είναι σε κάθε παιδί όταν θα πρέπει να ασχοληθείς με ολοένα και περισσότερα παιδιά... Νοιάζεστε για το μέλλον της Ελλάδας μας και το καταλαβαίνουμε...Ακούστε, όμως, όταν νομοθετείτε, σας παρακαλώ, και τις φωνές των μάχιμων εκπαιδευτικών που γνωρίζουν τις ανάγκες του λειτουργήματός τους από πρώτο χέρι και τη φωνή του κάθε παιδιού, που θέλει την προσοχή και τη βοήθεια του δασκάλου του περισσότερη ώρα μέσα στη διάρκεια της ημέρας... Επανεξετάστε, λοιπόν, τον αριθμό των μαθητών σε κάθε τμήμα, 20 με 22 το πολύ για το δημοτικό... Καλή δύναμη και καλή συνέχεια!