Αρχική Αναβάθμιση του Σχολείου και άλλες διατάξειςΆρθρο 51 Ανώτατο ηλικιακό όριο εγγραφής μαθητών στα ημερήσια ΕΠΑ.Λ.Σχόλιο του χρήστη ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ ΒΑΛΑΣΗ | 24 Απριλίου 2020, 19:14
  • Σχόλιο του χρήστη 'ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ ΒΑΛΑΣΗ' | 24 Απριλίου 2020, 19:03

    Το σχέδιο νόμου της Υπουργού Παιδείας για την Επαγγελματική Εκπαίδευση Το Σχέδιο Νόμου της Υπουργού Παιδείας αφήνει τις βασικές μεταρρυθμίσεις για την Τεχνική Επαγγελματική Εκπαίδευση σε επόμενο Νόμο που μπορεί να έλθει μέχρι το καλοκαίρι. Όμως σ’ αυτό το νομοσχέδιο που βρίσκεται σε δημόσια διαβούλευση και οδηγείται άμεσα προς ψήφιση, εν μέσω πανδημίας, με το σχολείο σε απαγόρευση λειτουργίας και την κοινωνία κλεισμένη στα σπίτια της, βάζει τις βάσεις για την απαρχή της συρρίκνωσης και υποβάθμισης των ΕΠΑΛ. Συγκεκριμένα στο νομοσχέδιο αναφέρεται στο Άρθρο 51: Ανώτατο ηλικιακό όριο εγγραφής μαθητών στα ημερήσια ΕΠΑ.Λ. Στο τέλος της παρ. 2 του άρθρου 5 του ν. 4186/2013 (Α’ 193), προστίθεται εδάφιο ως εξής: «Μέγιστο όριο ηλικίας για την εγγραφή στα ημερήσια επαγγελματικά λύκεια είναι τα δεκαεπτά (17) έτη.» Στο ίδιο μήκος κύματος και το Άρθρο 52: Ρυθμίσεις για την εγγραφή ή μετεγγραφή μαθητών στα ημερήσια ΕΠΑ.Λ. Η παρ. 2 του άρθρου 7 του ν. 4186/2013 (Α’ 193) αντικαθίσταται ως εξής: «2. Στα ημερήσια ΕΠΑ.Λ. λειτουργούν οι Α’, Β’ και Γ’ τάξεις. Στην Α΄ τάξη εγγράφονται, χωρίς εξετάσεις, οι κάτοχοι απολυτηρίου γυμνασίου ή ισότιμου τίτλου έως δεκαεπτά (17) ετών. Στη Β’ τάξη εγγράφονται ή μετεγγράφονται αντιστοίχως οι προαγόμενοι από την Α’ τάξη του Γενικού ή του Επαγγελματικού Λυκείου καθώς και οι μαθητές της Β’ τάξης του Γενικού Λυκείου έως δεκαεπτά (17) ετών. Στη Γ΄ τάξη εγγράφονται οι προαγόμενοι από τη Β΄ τάξη του Ημερήσιου Επαγγελματικού Λυκείου. Οι προαγόμενοι από την Α΄ τάξη του Επαγγελματικού Λυκείου δικαιούνται να μετεγγραφούν στη Β’ τάξη του Γενικού Λυκείου.» Είναι γνωστό όμως ότι: 1) Πολλοί μαθητές, κυρίως εργαζόμενοι μεγαλύτερης ηλικίας των 17 ετών, που δουλεύουν σε βραδινές εργασίες (εστίαση, καφετέριες, ντελίβερυ κλπ.) βρίσκουν διέξοδο και φοιτούν στα ημερήσια πρωινά ΕΠΑΛ. 2) Πολλές μαθήτριες είναι μητέρες και παρακολουθούν μαθήματα στο ημερήσιο ΕΠΑΛ την ώρα που τα παιδιά τους βρίσκονται επίσης σχολείο και λόγω των υποχρεώσεων τους δεν μπορούν να παρακολουθήσουν σε διαφορετική βάρδια μαθήματα. 3) Οι ενήλικοι που ενδιαφέρονται να φοιτήσουν στα ΕΠΑΛ στη πλειοψηφία τους είναι ώριμοι και αποτελούν πρότυπα μαθητή για τους ανήλικους συμμαθητές τους. Είναι πιο συνειδητοποιημένοι για την επιλογή τους και έχουν σαφείς στόχους. 4) Ορισμένοι μαθητές των ΕΠΑΛ τελειώνοντας μία ειδικότητα παρακολουθούν ξανά πρόγραμμα του ΕΠΑΛ για απόκτηση δεύτερης ειδικότητας ώστε να βγουν στην αγορά εργασίας με επιπρόσθετα επαγγελματικά προσόντα. 5) Αρκετοί απόφοιτοι του Γενικού Λυκείου, που λόγω της κουλτούρας που έχει διαμορφωθεί στη χώρα μας, είχαν πιεστεί από τις οικογένειές τους και τον κοινωνικό τους περίγυρο να ακολουθήσουν το ΓΕΛ, επανέρχονται να παρακολουθήσουν τομέα και ειδικότητα του ΕΠΑΛ για να αποκτήσουν επαγγελματικό πτυχίο. 6) Δεν είναι λίγοι οι απόφοιτοι του Γενικού Λυκείου (διαφόρων ηλικιών) οι οποίοι, για διάφορους λόγους (οικονομικούς, κοινωνικούς ή προσωπικούς), δεν κατάφεραν να εισαχθούν στην ανώτατη εκπαίδευση από τα ΓΕΛ και ξαναγράφονται στα ΕΠΑΛ (ως απόφοιτοι) με στόχο να αποκτήσουν ταυτόχρονα με το πτυχίο τους και πρόσβαση στις Πανελλήνιες Εξετάσεις των ΕΠΑΛ. Συνήθως παρουσιάζουν σημαντικές επιτυχίες στις Πανελλαδικές Εξετάσεις μέσω ΕΠΑΛ. 7) Κάποιοι μαθητές των ΕΠΑΛ λόγω ανεπαρκούς φοίτησης στο γυμνάσιο, για διάφορους λόγους, φτάνουν στην Α’ Λυκείου του ΕΠΑΛ σε ηλικία μεγαλύτερη των 17 ετών. 8) Αρκετοί μαθητές που βρίσκονται ήδη στην ενηλικίωση φοιτούν ήδη στην Α’ και Β΄ τάξη ημερήσιων ΕΠΑΛ. 9) Υπάρχουν τέσσερα (4) ημερήσια ΕΠΑΛ στην Ελλάδα (Πειραιάς, Ελευσίνα, Αγρίνιο, Θεσσαλονίκη) που λειτουργούν σε απογευματινό ωράριο επί σειρά ετών για διάφορους λόγους και εξυπηρετούν μεγάλο ποσοστό ενήλικων μαθητών. Στο απογευματινό ΕΠΑΛ της Ελευσίνας για παράδειγμα το 70% των μαθητών είναι ενήλικες. 10) Σε υποβαθμισμένες περιοχές με χαμηλό, μορφωτικό και κοινωνικό-οικονομικό υπόβαθρο, με μειονότητες και ευπαθείς ομάδες πληθυσμού αρκετοί ενήλικοι αναζητούν διέξοδο μέσω των ημερήσιων ΕΠΑΛ (ειδικά όταν δεν λειτουργεί και άλλης βάρδιας στην περιοχή τους) για την ολοκλήρωση της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και την αναζήτηση επαγγελματικών προσόντων. Με βάση τα παραπάνω αλλά και την αιτιολογική έκθεση για τα άρθρα 51 και 52 που αναφέρουν λόγους: α) Σχολικού εκφοβισμού και βίας και β) Μείωση του μαθητικού δυναμικού στα ημερήσια ΕΠΑΛ για βελτίωση της ποιότητας της παρεχόμενης εκπαίδευσης. Είναι προφανές ότι: 1) Το Ημερήσιο (μόνο) Επαγγελματικό Λύκειο στοχοποιείται ως κέντρο ανομίας, σχολικού εκφοβισμού και βίας 2) Καταργείται η ισότητα (δεν υπάρχει αντίστοιχος περιορισμός για τα ημερήσια ΓΕΛ) και καταστρατηγείται το δικαίωμα στην Επαγγελματική Εκπαίδευση για τους άνω των 17 ετών. Αφαιρείται η δυνατότητα ελεύθερης επιλογής φοίτησης και δημιουργείται διάκριση σε βάρος των ημερήσιων ΕΠΑΛ και των ενηλίκων μαθητών που επιθυμούν να το επιλέξουν. 3) Οι άνω των 17 ετών μαθητές που ενδιαφέρονται να φοιτήσουν στα ΕΠΑΛ, και αποτελούν κατά κανόνα πρότυπα μαθητή για τους ανήλικους συμμαθητές τους, στοχοποιούνται ως άτομα που επιδρούν αρνητικά στο κλίμα του σχολείου και συμβάλλουν στη δημιουργία ενός κλίματος βίας και εκφοβισμού. 4) Μαθητές με ανεπαρκή φοίτηση εκδιώχνονται από τα ΕΠΑΛ και τιμωρούνται με αποκλεισμό. 5) Μαθητές του ΕΠΑΛ που τελειώνουν την Α’ Λυκείου και είναι ήδη άνω των 17 δεν μπορούν πλέον να εγγραφούν στην Β’ ΕΠΑΛ και το μόνο που τους μένει είναι να μεταπηδήσουν στο Γενικό Λύκειο στο οποίο δεν υπάρχει ανάλογο όριο ηλικίας ή σε εσπερινό που όμως πιθανότατα δεν υπάρχει στην περιοχή τους ή δεν θα έχει απαραίτητα τον Τομέα που επιθυμούν. 6) Το να πηγαίνουν οι ενήλικες μαθητές όλοι σε ΙΕΚ δεν αποτελεί απαραίτητα διέξοδο καθώς από εκεί δεν δίνεται πρόσβαση με πανελλήνιες εξετάσεις στην τριτοβάθμια εκπαίδευση και επιπρόσθετα οι άνω των 17 δεν έχουν απαραίτητα απολυτήριο λυκείου. Το ΕΠΑΛ προσφέρει εκπαίδευση και είναι λύκειο και το ΙΕΚ κατάρτιση. 7) Σε πάρα πολλά ημερήσια πρωινά ΕΠΑΛ θα υπάρχει μείωση του μαθητικού δυναμικού λόγω της διάταξης αυτής. 8) Οι εργαζόμενοι μαθητές που φοιτούν στα ημερήσια πρωινά ΕΠΑΛ δεν μπορούν να εγγραφούν σε εσπερινά αν δεν εγκαταλείψουν την βραδινή τους εργασία ή δεν βρουν φύλαξη για τα παιδιά τους με τις περισσότερες πιθανότητες να τους οδηγούν να εγκαταλείψουν το σχολείο. 9) Οι εμπειροτεχνίτες (πχ κομμωτές, νοσηλευτές, ηλεκτρολόγοι, ηλεκτρονικοί, μηχανολόγοι κ.α.) που θέλουν να αναβαθμίσουν και να πιστοποιήσουν τις γνώσεις τους και τους τίτλους σπουδών τους που μπορεί να έχουν από άλλη βαθμίδα που δεν οδηγούσε σε απολυτήριο λυκείου (πχ ΕΠΑΣ) και σπούδαζαν ή επιθυμούν να σπουδάσουν στο ημερήσιο ΕΠΑΛ της περιοχής τους, είτε γιατί εργάζονται σε απογευματινή, νυχτερινή βάρδια είτε γιατί δεν υπάρχει εσπερινό ΕΠΑΛ στην περιοχή τους, πλέον χάνουν αυτό το δικαίωμα και αποκλείονται από την εκπαίδευση. 10) Τα άρθρα 51 και 52 επί της ουσίας καταργούν αυτομάτως τα ημερήσια ΕΠΑΛ που λειτουργούν σε απογευματινό ωράριο αφού δεν προβλέπει έστω τον μετασχηματισμό τους σε εσπερινά ΕΠΑΛ. Φυσικά αν μετασχηματισθούν σε εσπερινά θα χάσουν αυτομάτως τους ανήλικους μαθητές. Αν συντρέχουν λόγοι για τον μετασχηματισμό απογευματινών ΕΠΑΛ σε εσπερινά θα πρέπει να προβλεφθεί από την ηγεσία του ΥΠΑΙΘ, χωρίς να τα καταργεί με έμμεσο τρόπο. 11) Για τη βελτίωση της παρεχόμενης εκπαίδευσης, λόγω συνωστισμού, δεν διώχνονται οι μαθητές απ’ το δημόσιο δωρεάν σχολείο αλλά νομοθετείται η μείωση μαθητών ανά τμήμα (πχ μέγιστος αριθμός μαθητών ανά τμήμα σε θεωρητικά μαθήματα σε 20 και σε εργαστηριακά μαθήματα σε 10). Επίσης έγκριση όλων των ολιγομελών τμημάτων εφόσον αναγνωρίζεται από το υπουργείο με βάση το αιτιολογικό πως όσοι λιγότεροι μαθητές βρίσκονται σε ένα τμήμα τόσο καλύτερα αποτελέσματα εκπαίδευσης επιτυγχάνονται. Σε καμιά περίπτωση δεν πρέπει να επιτραπεί η καταστρατήγηση της ελεύθερης πρόσβασης στα ημερήσια ΕΠΑΛ, η ανισότητα ανάμεσα στους δύο τύπους λυκείων (ΓΕΛ και ΕΠΑΛ), η συρρίκνωση της δωρεάν δημόσιας Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και εντέλει η κατάργηση σχολικών μονάδων. Είναι απαράδεκτη και αστήρικτη η στοχοποίηση των μαθητών άνω των 17 ετών, ως άτομα που επιδρούν αρνητικά στο κλίμα του σχολείου και συμβάλλουν στη δημιουργία ενός κλίματος βίας και εκφοβισμού, ενώ αν πάνε σε ημερήσια ΓΕΛ οι ίδιοι μαθητές δεν ισχύουν οι ίδιοι λόγοι. Η Δια βίου Μάθηση η οποία αποτελεί άξονα και προτεραιότητα τα τελευταία χρόνια για την Ελλάδα και την Ευρώπη γενικότερα με τα εν λόγω άρθρα υπονομεύεται και σταματά να έχει δημόσιο και δωρεάν χαρακτήρα. Για τους παραπάνω λόγους τα άρθρα 51 και 52 πρέπει να αποσυρθούν.