• Σχόλιο του χρήστη 'Αλέξανδρος Γιαννακόπουλος' | 24 Απριλίου 2020, 19:05

    Η αύξηση των μαθητών/τριών ανά τμήμα στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση είναι ένα τεράστιο ατόπημα ειδικά μεσούσης της υγειονομικής κρίσης. Η επαναφορά της διαγωγής στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση παραπέμπει σε πρακτικές του παρελθόντος και σίγουρα αυτή καθεαυτή δεν θα βελτιώσει τυχόν παραβατικές συμπεριφορές μαθητών/τριών. Η αυστηροποίηση των ποινών στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση χωρίς κάποιο άλλο παράλληλο μέτρο πρόληψης (όπως για παράδειγμα αυτεπάγγελτη, χωρίς συναίνεση των γονέων / κηδεμόνων, παραπομπή μαθητών/τριών σε επαγγελματίες ψυχικής υγείας π.χ. ψυχολόγους, κοινωνικούς λειτουργούς κτλ) πάλι δεν θα έχει κανένα αποτέλεσμα από τα αναμενόμενα (μείωση παραβατικών συμπεριφορών). Το Υπουργείο θεωρεί ότι η συνεργασία των γονέων και του σχολείου δεδομένη και ικανοποιητική. Στην σύγχρονη εκπαιδευτική πραγματικότητα δεν συμβαίνει ούτε το ένα ούτε το άλλο. Στην πράξη οι γονείς των παραβατικών μαθητών/τριών είτε αρνούνται οποιαδήποτε επικοινωνία με το σχολείο είτε δεν συνεργάζονται είτε φέρονται εξ' ίσου παραβατικά με τα κηδεμονεύοντα τέκνα τους (σχετικά πρόσφατο παράδειγμα, η προπηλάκιση διευθυντή λυκείου στην Κρήτη). Οπότε θα πρέπει να ρυθμιστεί νομοθετικά το πλαίσιο συνεργασίας γονέων και σχολείου και θέσπιση συνεπειών / κυρώσεων των γονέων / κηδεμόνων στην περίπτωση που αρνούνται συνεργασία, με αυτεπάγγελτη παραπομπή τους στον εισαγγελέα για παραμέληση ανηλίκου. ο Ν. 3500/06, άρθρο 28 δεν αρκεί, γιατί δεν ορίζει ως αιτία την ειδεχθή συμπεριφορά μαθητή/τριας για ποινική δίωξη του γονέα για παραμέληση ανηλίκου ή έκθεση ανηλίκου σε κίνδυνο. Επιπρόσθετα θα πρέπει να οριστούν ως νομικά υπεύθυνους τους γονείς των μαθητών/τριών σε περίπτωση ειδεχθούς τους συμπεριφοράς στο σχολείο (σήμερα οι γονείς δεν είναι νομικά υπεύθυνοι/ες για τις ειδεχθείς πράξεις των παιδιών τους στο σχολείο) και να υφίστανται ποινική δίωξη σε περίπτωση ειδεχθούς συμπεριφοράς του κηδευομένου τους τέκνου.