άρθρο 18
Οι μαθητές έχουν εισαχθεί στα πρότυπα γυμνάσια της χώρας μέσω αυστηρών και αδιάβλητων εξετάσεων και έχουν ήδη αποδείξει ότι έχουν τα προσόντα να φοιτήσουν σε ένα τέτοιο σχολείο αυξημένων απαιτήσεων. Παρ΄ όλα αυτά η νέα διάταξη, επιδιώκει να υποβάλλει τα παιδιά αυτά σε μια συνεχή ψυχοφθόρα διαδικασία, μέχρι να καταφέρουν να διατηρήσουν τη θέση τους κατά τις εισαγωγικές εξετάσεις της Α' Λυκείου, οπότε και μπαίνουν στην επόμενη ψυχοφθόρα φάση, αυτή της προετοιμασίας τους για τις Εισαγωγικές στα Πανεπιστήμια.
Θέλουμε δηλαδή τα παιδιά αυτά, αντί αξιοποιήσουν τις ευκαιρίες που τους δίνονται στα σχολεία αυτά αντί "να προάγουν τη διαρκή αυτο-βελτίωσή τους και τη συστηματικότερη καλλιέργεια και ανέλιξη των ιδιαίτερων μαθησιακών τους δυνατοτήτων" (άρθρο 11), να δίνουν έμφαση μόνο στα μαθήματα αυτά που θα εξετασθούν στο τέλος της Γ΄ Γυμνασίου, προκειμένου να παραμείνουν στο σχολείο τους. Σε όλα αυτά δε, πρέπει να ανταποκριθούν εν μέσω εφηβείας, που είναι σε όλους γνωστό, ότι είναι μια ιδιαίτερα ευαίσθητη μεταβατική περίοδος για όλα τα παιδιά.
Στην περίπτωση δε, μαθητών που θα αποτύχουν να διατηρήσουν τη θέση τους στο οικείο Πρότυπο Λύκειο, (γιατί έγραψαν π.χ. 1/8 της μονάδας λιγότερο από κάποιον άλλον υποψήφιο) με την ψυχολογία και την "ταμπέλα" του αποτυχημένου θα πάνε σε ένα καινούριο σχολείο, όπου θα πρέπει να ενταχθούν κοινωνικά και ταυτόχρονα να ξεκινήσουν την προσπάθειά τους για να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις του Λυκείου.
Το επιχείρημα που άκουσα ότι κάποιο παιδί που ήταν άριστος μαθητής στην ΣΤ' Δημοτικού δεν συνεπάγεται ότι εξακολουθεί να είναι ακόμα άριστος και στις επόμενες τάξεις, δεν το αμφισβητώ ότι μπορεί να ισχύει σε κάποιες περιπτώσεις. Μήπως,όμως αυτό θα έπρεπε να σας κάνει να αναρωτηθείτε μήπως τελικά κάτι δεν γίνεται σωστά από πλευράς σχολείου και όχι από την πλευρά των μαθητών?
Τελικά παρατηρούμε ότι δημιουργείται μια τραγελαφική κατάσταση στο εκπαιδευτικό σύστημα που απο τη μία "συνθλίβει" τα παιδιά που από την αρχή της "εκπαιδευτικής τους καριέρας" αποδεικνύουν τις ικανότητές τους και την όρεξη για μάθηση και από την άλλη ανοίγει διάπλατα τις πόρτες για την εισαγωγή μέσω ποσόστωσης, μαθητών των ΕΠΑΛ σε ιδιαίτερα απαιτητικές σχολές, όπως η Ιατρική Σχολή.
Το δικό μου παιδί είναι από τα "τυχερά" που τελειώνει φέτος την Γ' Γυμνασίου και δεν θα υποστεί όλη αυτή τη διαδικασία και τα αναφέρω όλα αυτά, χωρίς να έχω κανένα προσωπικό όφελος. Αν, όμως, ήταν τώρα το παιδί μου μικρότερο, σίγουρα, θα το απέτρεπα πλέον από την προσπάθεια εισαγωγής του σε ένα πρότυπο σχολείο.
άρθρο 18 Οι μαθητές έχουν εισαχθεί στα πρότυπα γυμνάσια της χώρας μέσω αυστηρών και αδιάβλητων εξετάσεων και έχουν ήδη αποδείξει ότι έχουν τα προσόντα να φοιτήσουν σε ένα τέτοιο σχολείο αυξημένων απαιτήσεων. Παρ΄ όλα αυτά η νέα διάταξη, επιδιώκει να υποβάλλει τα παιδιά αυτά σε μια συνεχή ψυχοφθόρα διαδικασία, μέχρι να καταφέρουν να διατηρήσουν τη θέση τους κατά τις εισαγωγικές εξετάσεις της Α' Λυκείου, οπότε και μπαίνουν στην επόμενη ψυχοφθόρα φάση, αυτή της προετοιμασίας τους για τις Εισαγωγικές στα Πανεπιστήμια. Θέλουμε δηλαδή τα παιδιά αυτά, αντί αξιοποιήσουν τις ευκαιρίες που τους δίνονται στα σχολεία αυτά αντί "να προάγουν τη διαρκή αυτο-βελτίωσή τους και τη συστηματικότερη καλλιέργεια και ανέλιξη των ιδιαίτερων μαθησιακών τους δυνατοτήτων" (άρθρο 11), να δίνουν έμφαση μόνο στα μαθήματα αυτά που θα εξετασθούν στο τέλος της Γ΄ Γυμνασίου, προκειμένου να παραμείνουν στο σχολείο τους. Σε όλα αυτά δε, πρέπει να ανταποκριθούν εν μέσω εφηβείας, που είναι σε όλους γνωστό, ότι είναι μια ιδιαίτερα ευαίσθητη μεταβατική περίοδος για όλα τα παιδιά. Στην περίπτωση δε, μαθητών που θα αποτύχουν να διατηρήσουν τη θέση τους στο οικείο Πρότυπο Λύκειο, (γιατί έγραψαν π.χ. 1/8 της μονάδας λιγότερο από κάποιον άλλον υποψήφιο) με την ψυχολογία και την "ταμπέλα" του αποτυχημένου θα πάνε σε ένα καινούριο σχολείο, όπου θα πρέπει να ενταχθούν κοινωνικά και ταυτόχρονα να ξεκινήσουν την προσπάθειά τους για να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις του Λυκείου. Το επιχείρημα που άκουσα ότι κάποιο παιδί που ήταν άριστος μαθητής στην ΣΤ' Δημοτικού δεν συνεπάγεται ότι εξακολουθεί να είναι ακόμα άριστος και στις επόμενες τάξεις, δεν το αμφισβητώ ότι μπορεί να ισχύει σε κάποιες περιπτώσεις. Μήπως,όμως αυτό θα έπρεπε να σας κάνει να αναρωτηθείτε μήπως τελικά κάτι δεν γίνεται σωστά από πλευράς σχολείου και όχι από την πλευρά των μαθητών? Τελικά παρατηρούμε ότι δημιουργείται μια τραγελαφική κατάσταση στο εκπαιδευτικό σύστημα που απο τη μία "συνθλίβει" τα παιδιά που από την αρχή της "εκπαιδευτικής τους καριέρας" αποδεικνύουν τις ικανότητές τους και την όρεξη για μάθηση και από την άλλη ανοίγει διάπλατα τις πόρτες για την εισαγωγή μέσω ποσόστωσης, μαθητών των ΕΠΑΛ σε ιδιαίτερα απαιτητικές σχολές, όπως η Ιατρική Σχολή. Το δικό μου παιδί είναι από τα "τυχερά" που τελειώνει φέτος την Γ' Γυμνασίου και δεν θα υποστεί όλη αυτή τη διαδικασία και τα αναφέρω όλα αυτά, χωρίς να έχω κανένα προσωπικό όφελος. Αν, όμως, ήταν τώρα το παιδί μου μικρότερο, σίγουρα, θα το απέτρεπα πλέον από την προσπάθεια εισαγωγής του σε ένα πρότυπο σχολείο.