Αξιότιμη κ. Υπουργέ
Είμαι τρίτεκνη μητέρα, μαθήτριας που φοιτά σε Πρότυπο Γυμνάσιο, στο οποίο εισήχθη μετά από επίπονη προετοιμασία και προσπάθεια. Είμαι επίσης ιατρός του ΕΣΥ, απόφοιτος του ΕΚΠΑ, στο οποίο εξασφάλισα την εισαγωγή μου με Πανελλήνιες εξετάσεις. Ανήκω στην κατηγορία των ανθρώπων που επιθυμούν την αριστεία και, επίσης στη κατηγορία των ανθρώπων που έχουν δώσει ουκ ολίγες εξετάσεις στη διάρκεια της μαθητικής, φοιτητικής και επαγγελματικής μου πορείας. Αναφέρω όλα αυτά για να καταστήσω σαφές ότι, δεν έχω κάτι εναντίον της συνεχούς αξιολόγισης των ανθρώπων σε κάθε εκπαιδευτικό ή/και επαγγελματικό χώρο, καθώς θεωρώ ότι αυτή η διαδικασία μας κάνει όλους καλύτερους.
Διαφωνώ όμως κάθετα με την εισήγησή σας περί επαναληπτικών εισαγωγικών εξετάσεων στα Πρότυπα Λύκεια, για τους μαθητές που έχουν ήδη πετύχει την εισαγωγή τους, κατόπιν εξετάσεων, σε Πρότυπο Γυμνάσιο. Κανένα από αυτά τα παιδιά δε βρέθηκε στα συγκεκριμένα σχολεία από ένα ευνοϊκό γύρισμα της τύχης. Όλα είναι λαμπρά μυαλά, με την ουσιαστικότερη έννοια του όρου, η οποία δεν περιορίζεται ούτε περιγράφεται από το μέσο όρο των επιδόσεών τους. Στο σύνολό τους, κλήθηκαν σε πολύ μικρή και τρυφερή ηλικία, να περάσουν (μαζί με τις οικογένειές τους) μια διαδικασία που ειλικρινά προσομοιάζει με Πανελλήνιες Εξετάσεις. Και το άντεξαν αδιαμαρτύρητα, διότι είχαν μέσα τους πολύ ισχυρό το κίνητρο της αριστείας.
Το να υποχρεώσει κανείς αυτά τα παιδιά σε επαναληπτική εξέταση, εκτός από το ότι είναι αντιπαιδαγωγικό, ακυρώνει, κατά την άποψή μου, και το ρόλο των Προτύπων. Τα σχολεία αυτά δημιουργήθηκαν για να πάρουν τους καλύτερους και να τους κάνουν άριστους. Αν η Πολιτεία θεωρεί ότι τα Πρότυπα σχολεία δεν επιτελούν αυτό το ρόλο, θα έπρεπε να παρέμβει για την αναβάθμισή τους. Το καλό σχολείο δεν είναι αυτό όπου οι μαθητές πρέπει συνεχώς να αποδεικνύουν την αξία τους. Καλό είναι το σχολείο που ωθεί συνεχώς το μαθητή να γίνει το καλύτερο που μπορεί. Και αυτό δεν εξασφαλίζεται υπό συνθήκες ανασφάλειας και συνεχούς απειλής εξετάσεων, ιδιαίτερα στην ευαίσθητη περίοδο της εφηβείας.
Προσωπικά, προτιμώ να έχω ένα χαρούμενο και υγιές παιδί, κι ας φοιτά στο Γενικό δημόσιο σχολείο της γειτονιάς, παρά ένα παιδί αγχωμένο και διαλυμένο ή ένα παιδί που μαθαίνει μέσα στο ίδιο του σχολικό περιβάλλον, ότι πρέπει να πατήσει επί πτωμάτων για να "διακριθεί".
Ελπίζω και εύχομαι ειλικρινά να ακούσετε τις φωνές όλων των γονιών που αγωνιούν για το μέλλον των παιδιών τους. Παρακαλώ, πιστέψτε ότι οι περισσότεροι από εμάς είμαστε κοντά στα παιδιά μας και το κίνητρό μας είναι η ευημερία τους.
Σας ευχαριστώ πολύ.
Αξιότιμη κ. Υπουργέ Είμαι τρίτεκνη μητέρα, μαθήτριας που φοιτά σε Πρότυπο Γυμνάσιο, στο οποίο εισήχθη μετά από επίπονη προετοιμασία και προσπάθεια. Είμαι επίσης ιατρός του ΕΣΥ, απόφοιτος του ΕΚΠΑ, στο οποίο εξασφάλισα την εισαγωγή μου με Πανελλήνιες εξετάσεις. Ανήκω στην κατηγορία των ανθρώπων που επιθυμούν την αριστεία και, επίσης στη κατηγορία των ανθρώπων που έχουν δώσει ουκ ολίγες εξετάσεις στη διάρκεια της μαθητικής, φοιτητικής και επαγγελματικής μου πορείας. Αναφέρω όλα αυτά για να καταστήσω σαφές ότι, δεν έχω κάτι εναντίον της συνεχούς αξιολόγισης των ανθρώπων σε κάθε εκπαιδευτικό ή/και επαγγελματικό χώρο, καθώς θεωρώ ότι αυτή η διαδικασία μας κάνει όλους καλύτερους. Διαφωνώ όμως κάθετα με την εισήγησή σας περί επαναληπτικών εισαγωγικών εξετάσεων στα Πρότυπα Λύκεια, για τους μαθητές που έχουν ήδη πετύχει την εισαγωγή τους, κατόπιν εξετάσεων, σε Πρότυπο Γυμνάσιο. Κανένα από αυτά τα παιδιά δε βρέθηκε στα συγκεκριμένα σχολεία από ένα ευνοϊκό γύρισμα της τύχης. Όλα είναι λαμπρά μυαλά, με την ουσιαστικότερη έννοια του όρου, η οποία δεν περιορίζεται ούτε περιγράφεται από το μέσο όρο των επιδόσεών τους. Στο σύνολό τους, κλήθηκαν σε πολύ μικρή και τρυφερή ηλικία, να περάσουν (μαζί με τις οικογένειές τους) μια διαδικασία που ειλικρινά προσομοιάζει με Πανελλήνιες Εξετάσεις. Και το άντεξαν αδιαμαρτύρητα, διότι είχαν μέσα τους πολύ ισχυρό το κίνητρο της αριστείας. Το να υποχρεώσει κανείς αυτά τα παιδιά σε επαναληπτική εξέταση, εκτός από το ότι είναι αντιπαιδαγωγικό, ακυρώνει, κατά την άποψή μου, και το ρόλο των Προτύπων. Τα σχολεία αυτά δημιουργήθηκαν για να πάρουν τους καλύτερους και να τους κάνουν άριστους. Αν η Πολιτεία θεωρεί ότι τα Πρότυπα σχολεία δεν επιτελούν αυτό το ρόλο, θα έπρεπε να παρέμβει για την αναβάθμισή τους. Το καλό σχολείο δεν είναι αυτό όπου οι μαθητές πρέπει συνεχώς να αποδεικνύουν την αξία τους. Καλό είναι το σχολείο που ωθεί συνεχώς το μαθητή να γίνει το καλύτερο που μπορεί. Και αυτό δεν εξασφαλίζεται υπό συνθήκες ανασφάλειας και συνεχούς απειλής εξετάσεων, ιδιαίτερα στην ευαίσθητη περίοδο της εφηβείας. Προσωπικά, προτιμώ να έχω ένα χαρούμενο και υγιές παιδί, κι ας φοιτά στο Γενικό δημόσιο σχολείο της γειτονιάς, παρά ένα παιδί αγχωμένο και διαλυμένο ή ένα παιδί που μαθαίνει μέσα στο ίδιο του σχολικό περιβάλλον, ότι πρέπει να πατήσει επί πτωμάτων για να "διακριθεί". Ελπίζω και εύχομαι ειλικρινά να ακούσετε τις φωνές όλων των γονιών που αγωνιούν για το μέλλον των παιδιών τους. Παρακαλώ, πιστέψτε ότι οι περισσότεροι από εμάς είμαστε κοντά στα παιδιά μας και το κίνητρό μας είναι η ευημερία τους. Σας ευχαριστώ πολύ.